Έχω ακούσει πολλές μπούρδες τα τελευταία χρόνια που μαθαίνω τη ζωή. «Εγώ δεν κάνω παρέα με γυναίκες γιατί είναι ζηλιάρες», «Οι καλοί μου φίλοι είναι μόνο άνδρες», «Όλες μου οι φίλες έχουν πρόβλημα μαζί μου και με έχουν απομονώσει», «Η γυναικεία φιλία ωχριά μπροστά στην ανδρική» και άλλα τέτοια αστεία που συνήθως προέρχονται από νεαρές, άπειρες και πληγωμένες γυναίκες.
Δεν με θυμάμαι ποτέ μόνη, χωρίς φίλες. Σε όλες τις ηλικίες, σε όλα τα στάδια της ζωής μου μέχρι σήμερα είχα και έχω πάντα τις αγαπημένες μου φίλες δίπλα μου ακόμη κι αν έχω υπάρξει αγοροκόριτσο ή ακόμη κι αν έχω περάσει περιόδους εσωστρέφειας. Απολαμβάνω την παρέα των ανδρών. Βλέπεις και μία διαφορετική οπτική για τη ζωή όταν μιλάς μαζί τους. Έχουν πλάκα και συνήθως είναι αυθεντικοί. Όμως για μία γυναίκα είναι απαραίτητο να έχει έστω μία καλή φίλη που να την εμπιστεύεται απόλυτα. Γιατί μόνο μία γυναίκα μπορεί να σε συναισθανθεί, να σε νιώσει, να σε καταλάβει.
Πάντα υπάρχει ανταγωνισμός στις επιφανειακές γυναικείες σχέσεις. Και συνήθως οι δυνατές γυναικείες φιλίες δεν δημιουργούνται απαραίτητα από την κούνια. Γιατί όσο είμαστε ακόμη παιδιά δεν εκτιμάμε 100% τα χαρίσματα του άλλου. Και κάποιες φιλίες θέλουν τον χρόνο τους για να εξελιχθούν, να δοκιμαστούν. Γιατί όσο πιο πολλά ερεθίσματα έχεις, τόσο πιο εύκολο είναι να εκτιμήσεις τους άλλους και όλα όσα μπορούν να σου προσφέρουν: Ειλικρινή κατανόηση, βαθιά αγάπη, και αυθεντική εμπιστοσύνη.
Διαβάστε περισσότερα στο Queen.gr
