Οι διατροφικές δυσκολίες είναι συνηθισμένο στα μικρά παιδιά και μπορούν να επιμείνουν καθ 'όλη τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας. Μελέτες δείχνουν ότι περίπου το 50 με 60 τοις εκατό των γονέων σε παγκόσμιο επίπεδο θεωρούν τα παιδιά τους επιλεκτικά ή δύστροπα στο φαγητό . Αυτό το ζήτημα μπορεί να επηρεάσει ολόκληρη την οικογένεια, επιβαρύνοντας συναισθηματικά τους γονείς και επηρεάζοντας την όλη οικογένεια.
Δεν είναι όλες οι διατροφικές δυσκολίες οι ίδιες και μπορεί να είναι δύσκολο να αναγνωριστούν ως ζήτημα, παρά ως μια απλή φάση που βιώνει το παιδί. Οι γονείς πρέπει να ανησυχούν όταν το παιδί τους:
- Δεν παίρνει βάρος
- Δεν θα φάει πολλά είδη τροφίμων με συγκεκριμένη υφή ή σύνθεση
- Αρνείται να φάει όλες τις τροφές από συγκεκριμένες ομάδες τροφίμων (π.χ λαχανικά, όσπρια)
- Διαταράσσει τα οικογενειακά γεύματα από τη διατροφική συμπεριφορά του
- Θέλει να φάει, αλλά φαίνεται να μη μπορεί
Διατροφή: Τι χρειάζεται το παιδί;
Κάθε παιδί χρειάζεται πλήρη και ισορροπημένη διατροφή, συμπεριλαμβανομένης επαρκούς ποσότητας νερού, υδατανθράκων, πρωτεϊνών, λίπους, βιταμινών και μεταλλικών στοιχείων, προκειμένου να αναπτυχθεί με υγιή ρυθμό. Οι ανάγκες σε θρεπτικά συστατικά εξαρτώνται από το πόσο μεγάλο και δραστήριο είναι ένα παιδί και μπορεί να διαφέρει από παιδί σε παιδί.
Πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες στη διατροφή του παιδιού;
Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν το παιδί τους να αναπτύξει υγιεινές διατροφικές συνήθειες καθώς και να κατανοήσει τη σημασία μιας ισορροπημένης διατροφής με την κατανάλωση τροφών από μια ποικιλία διατροφικών ομάδων.
Οι πρακτικές σίτισης με αυστηρές οδηγίες που προσπαθούν να ελέγξουν το φαγητό του παιδιού περιορίζοντας τα τρόφιμα ως τιμωρία ή με «δωροδοκίες» βάζοντας το παιδί να τρώει με ανταμοιβές, θα πρέπει να αποφεύγονται. Αυτό γιατί διδάσκει τα παιδιά να τρώνε μόνο για να ευχαριστήσουν τους άλλους, ή απλά να καταναλώσουν αυτό που επιθυμεί ο γονιός χωρίς στην πραγματικότητα να τα μαθαίνουν να τρώνε υγιεινά.
Αντίθετα οι πρακτικές σίτισης ανταπόκρισης που θέτουν όρια για το τι τρώει το παιδί, διαμορφώνουν καλές συμπεριφορές διατροφής και μιλούν για τρόφιμα με θετικό τρόπο. Αυτό διδάσκει στα παιδιά τη διαφορά μεταξύ πείνας και πληρότητας και δημιουργεί μια εμπειρία χωρίς στρες με νέα τρόφιμα.
Θα πρέπει όμως να έχουμε υπόψη μας ότι κάθε παιδί είναι διαφορετικό και ο χρόνος που χρειάζεται για την επίλυση ενός προβλήματος συμπεριφοράς θα εξαρτηθεί από τις ατομικές ανάγκες και την πρόοδο του παιδιού. Είναι σημαντικό να κατανοηθεί το πρόβλημα και να βρεθεί μια λύση που να ταιριάζει με τις ανάγκες του παιδιού.
Τα παιδιά με επιλεκτικότητα και κακή όρεξη μπορεί να χρειάζονται θρεπτική υποστήριξη για να μειώσουν τον κίνδυνο ανεπάρκειας θρεπτικών συστατικών που μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη νοσηρότητα αλλά και μειωμένη ανάπτυξη. Ο παιδίατρος ή ο φαρμακοποιός μπορεί να συστήσει να προσθέσουν κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής στη διατροφή του παιδιού, που παρέχουν όλα την γκάμα των θρεπτικών συστατικών πόσο πρωτεΐνες, υδατάνθρακες αλλά και τις απαραίτητες βιταμίνες για την υποστηρικτή της υγιούς ανάπτυξης.
