Νέα έρευνα: Δεν υπάρχει ένα μοτίβο στο κλάμα του μωρού λένε οι επιστήμονες

Το κλάμα του μωρού έχει αποτελέσει αντικείμενο μελέτης εδώ και δεκαετίες. Μία από τις πιο γνωστές έρευνες που είχε πραγματοποιηθεί το 1962 έδειξε ότι το κλάμα του μωρού κορυφώνεται ως προς τη συχνότητα την πέμπτη με έκτη εβδομάδα μετά τον τοκετό και έπειτα ακολουθεί μία φθίνουσα πορεία. Η καμπύλη αυτή είναι γνωστή και ως «καμπύλη κλάματος».

Νέα έρευνα, ωστόσο, που πραγματοποιήθηκε στη Δανία και στην οποία συμμετείχαν γονείς από 17 χώρες, ανατρέπει τα δεδομένα.

«Έχουμε δημιουργήσει δύο μαθηματικά μοντέλα που αντιπροσωπεύουν τα αποτελέσματα που προέκυψαν. Κανένα από τα δύο δεν δείχνει ότι η συχνότητα του κλάματος μειώνεται δραματικά μετά την πέμπτη ή έκτη εβδομάδα, το οποίο πιστεύουν πολλοί γονείς. Σύμφωνα με τα δεδομένα, το κλάμα είναι βασικό κομμάτι στην καθημερινότητα του μωρού μέχρι και τον έκτο μήνα» αναφέρει η Christine Parsons, καθηγήτρια στο Aarhuis University.

^{Πηγή φωτογραφίας: Unsplash.com / chessiekingg}

Το κλάμα είναι ένας τρόπος για να εκφράσει το παιδί τα συναισθήματά του και να επικοινωνήσει με τους γύρω του. Η ανταπόκριση στο κλάμα, όπως και η ανταπόκριση γενικά στις κινήσεις, αντιδράσεις και εκφράσει του μωρού, ενισχύει το δέσιμο γονιού και βρέφους και λειτουργεί προς όφελος της γνωστικής και συναισθηματικής του ανάπτυξης.

Πολλοί νέοι γονείς ανησυχούν ότι το μωρό τους κλαίει πολύ. Σύμφωνα με την ειδικό Christine Parson είναι σημαντικό γιατροί και γονείς να γνωρίζουν και να μπορούν να καταλάβουν το μοτίβο κλάματος στα μωρά.

«Για τους ειδικούς, ακόμα περισσότερο δεδομένου ότι είναι δουλειά τους να βοηθούν, να στηρίζουν και να καθησυχάζουν τους νέους γονείς»

Το μοτίβο κλάματος του μωρού διαφοροποιείται συνεχώς

Ένας γενικός ορισμός για το επίμονο κλάμα είναι όταν το μωρό κλαίει για περισσότερο από τρεις ώρες την ημέρας και για περισσότερο από τρεις μέρες σε διάστημα μίας εβδομάδας. Αυτή ακριβώς η ανησυχία περιγράφεται και ως κολικός ο οποίος επηρεάζει έως και το 17-25% των μωρών.

Οι ερευνητές από το Aarhus Universtiy, κατέληξαν στα δύο μοντέλα που αναφέρει η ειδικός παραπάνω. Το ένα αναφέρει ότι το κλάμα του μωρού γίνεται πιο συχνό και έντονο μετά την τέταρτη εβδομάδα. Το δεύτερο δείχνει ότι τα μωρά κλαίνε πολύ και σε σταθερό επίπεδο τις πρώτες εβδομάδες. Σε κανένα από τα δύο μοντέλα ωστόσο, δεν παρατηρείται κάποια μείωση στη συχνότητα και την ένταση.

Σύμφωνα με την Parson, από την έρευνα έχει προκύψει και ένα ακόμα χρήσιμο συμπέρασμα: υπάρχουν πολλά και διαφορετικά μοτίβα κλάματος στα μωρά τόσο εντός, όσο και εκτός συνόρων. Ως παράδειγμα, η ειδικός αναφέρει τις λίγες μελέτες που δείχνουν ότι τα μωρά σε χώρες όπως το Μεξικό, η Νότια Κορέα και το Μεξικό κλαίνε λιγότερο σε σχέση με χώρες που ανήκουν στον λεγόμενο δυτικό πολιτισμό.

Με πληροφορίες από sciencedaily.com