Επικίνδυνη η τηλεόραση για τα παιδιά. Προκαλεί ελλειματική προσοχή και προβλήματα ανάπτυξης!
Μια από τις πιό συχνές συμβουλές που μας δίνουν όταν γινόμαστε μανούλες είναι να μην αφήνουμε τα παιδιά μας να βλέπουν τηλεόραση. Και αυτό ισχύει από τη μέρα που γεννιούνται τα μωρά μας μέχρι και την εφηβεία τους.
Έχετε όμως ποτέ αναρωτηθεί για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό; Αν δηλαδή η παρακολούθηση τηλεόρασης μπορεί να δράσει ανασταλτικά στην ανάπτυξή τους ή να τους δημιουργήσει οποιασδήποτε φύσης προβλήματα;
Απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα δίνει ο Διευθυντής του Παιδιατρικού Νοσοκομείου του Σιάτλ, Δημήτρης Χρηστάκης, ο οποίος έχει ασχοληθεί για χρόνια με αντίστοιχα θέματα. Σύμφωνα με τον γιατρό, τα πρώτα δύο χρόνια της ζωής του παιδιού ο εγκέφαλός του μεγαλώνει εντυπωσιακά τριπλασιάζοντας το μέγεθός του. Αυτή ακριβώς την περίοδο είναι που χρειάζεται περισσότερα ερεθίσματα, περισσότερες δραστηριότητες και λιγότερο παθητική στάση. Δηλαδή λιγότερη τηλεόραση!
Πιο συγκεκριμένα, έρευνες έχουν αποδείξει ότι όταν ένα παιδί παρακολουθεί τηλεόραση τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής του είναι πολύ πιθανό να παρουσιάσει προβλήματα συγκέντρωσης στο σχολείο -και όχι μόνο. Για κάθε μία ώρα τηλεόρασης το ποσοστό να αποκτήσει προβλήματα συγκέντρωσης ανεβαίνει κατά 10%. Τεράστιο ποσοστό, αν σκεφτεί κανείς ότι στα περισσότερα ελληνικά σπίτια η τηλεόραση είναι πάντα ανοιχτή και είναι εξαιρετικά δύσκολο να υπολογίσουμε με ακρίβεια πόσο χρόνο περνάει το παιδί μας μπροστά της.
Ευτυχώς το ίδιο δεν συμβαίνει με τις ταμπλέτες και τις αντίστοιχες διαδραστικές συσκευές. Όπως διευκρινίζει ο γιατρός, η παθητική παρακολούθηση της τηλεόρασης είναι αυτή που προκαλεί τα προβλήματα, σε αντίθεση με τις ταμπλέτες που απαιτούν διάδραση και μπορούν σε πολλές περιπτώσεις να ωφελήσουν ένα παιδί ακόμα και κάτω των 2 ετών.
Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνουμε; Να προσπαθούμε συνεχώς να βγαίνουμε με τα παιδιά μας έξω, να τους δίνουμε ερεθίσματα, να τα βοηθάμε να αποκτήσουν κριτική σκέψη και να γεμίζει το μυαλουδάκι τους εικόνες. Στην τεχνολογική έκρηξη που θα ζήσουν μεγαλώνοντας ας τους δώσουμε τα κατάλληλα εφόδια, όχι για να μείνουν πίσω, αλλά για να μπορούν να συνδεθούν με άλλους ανθρώπους και πέρα από την οθόνη ενός υπολογιστή ή μιας τηλεόρασης.