Πώς να μην είμαι υπερπροστατευτικός με το παιδί μου;
Η συναισθηματική διάθεση, κυρίως της μητέρας, αλλά και της υπόλοιπης οικογένειας, καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο θα επιλέξουμε να διαπαιδαγωγήσουμε το μωρό μας.
Η επιλογή του τρόπου που διαπαιδαγωγούμε το παιδί μας
Είναι συνάρτηση πολλών διαφορετικών παραγόντων οι όποιοι μας έχουν επηρεάσει στο παρελθόν:
• Η προσωπικότητα μας
• Η ηλικία που αποκτήσαμε το παιδί μας
• Οι συνθήκες
Ο τρόπος που μας μεγάλωσαν οι γονείς μας
Οι πεποιθήσεις μας σχετικά με θέματα ηθικής, το άγχος μας να γίνουμε καλοί γονείς, είναι μερικοί από τους παράγοντες που μας επηρεάζουν, όταν χρειάζεται να πάρουμε την απόφαση σχετικά με την στάση που θα κρατήσουμε απέναντι στην συμπεριφορά του παιδιού μας.
Σχεδόν τις περισσότερες φορές, ο κάθε πατέρας και η κάθε μητέρα, πιστεύουν ότι ο τρόπος που διαπαιδαγωγούν το παιδί τους είναι σωστός
• Πως ήταν η σχέση με τους γονείς μας όταν είμαστε παιδιά;
• Ποιες ήταν οι πεποιθήσεις και οι ηθικές αρχές των γονιών σας και σας διαπαιδαγώγησαν με αυτό τον τρόπο;
• Σήμερα τι θυμάστε από την διαπαιδαγώγηση που λάβατε από τους γονείς σας και πως θα την χαρακτηρίζατε;
• Χάσατε κάποιο σημαντικό και αγαπημένο πρόσωπο όταν ήσαστε παιδί;
• Τι πιστεύετε ότι είναι πιο σημαντικό να διδαχτεί το παιδί από εσάς ώστε να είναι προετοιμασμένο για την κοινωνία που θα ζήσει ;
Οι πεποιθήσεις σε συνδυασμό με το αυξημένο γονικό άγχος τον οδηγούν
• Σε επιλογές και συμπεριφορές που και ο ίδιος δεν αντιλαμβάνεται ότι είναι υπερβολικές
• Τα όρια μεταξύ του κανονικού και του υπερβολικού μερικές φορές για κάποιους γονείς είναι δυσδιάκριτα
Έτσι λοιπόν η υπερπροστατευτικοτητα μπορεί για τους άλλους στο περιβάλλον να είναι αρνητικός τρόπος αλλά για τον γονιό που την εφαρμόζει είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος για να μεγαλώσει πιο σωστά το παιδί του.
Τι μπορεί να δημιουργήσει η υπερπροστατευτικότητα στο παιδί;
Η υπερ-προστατευτικότητα κάποιων γονέων έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργήσει ένα παιδί γεμάτο ανασφάλειες, εξαρτημένο από τους ίδιους και να εκφράζει δυσκολία στη λήψη αποφάσεων και πρωτοβουλιών. Στην κοινωνία μας και στο μεσογειακό χώρο είναι πιο συνηθισμένο, οι γονείς να φροντίζουν τα παιδιά τους, να τα υποστηρίζουν οικονομικά και συναισθηματικά, μέχρι μεγάλη ηλικία, και αργότερα είτε να δημιουργούν δική τους οικογένεια είτε να μένουν όλοι μαζί. Οι γονείς πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε το παιδί για να νιώθουμε οι ίδιοι χρήσιμοι αλλά και θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η γενιά που μεγαλώνει το παιδί μας είναι διαφορετική σε σχέση με αυτή που μεγαλώσαμε εμείς. Το παιδί σε ένα υπερπροστατευτικό περιβάλλον μπορεί να μεγαλώσει και να νιώθει ανέτοιμο να σταθεί στα δικά του πόδια και μόνιμα εξαρτημένο από την δική μας υποστήριξη και παρουσία.
Η συμβουλή του Ειδικού
Οι γονείς πρέπει να κατανοήσουμε τα δικά μας βιώματα και ανασφάλειες και να μη μεταφέρουμε τους δικούς μας φόβους. Τα παιδιά δεν είναι τόσο ευάλωτα, όσο μπορεί να πιστεύουμε. Η λίγη έκθεση σε κινδύνους μπορεί να είναι ωφέλιμη και διδακτική και για αυτό τον λόγο δεν θα πρέπει να τα μεγαλώνουμε σε ένα εικονικό περιβάλλον, απομακρύνοντας τα από τον κάθε κίνδυνο. Αφήστε το παιδί σας να αποτύχει και να κάνει λάθη ψάχνοντας να βρει τον δικό του δρόμο. Σήμερα υπάρχουν πολλά προγράμματα συμβουλευτικής γονέων που γίνονται σε Αναπτυξιακά Κέντρα και μπορούν να καθοδηγήσουν σωστά και υπεύθυνα.