Για ποιο λόγο για την εγγραφή ενός παιδιού στην Α' Δημοτικού δεν αρκεί η χρονολογική του ηλικία;

Οι ειδικοί (γιατροί-νηπιαγωγοί-δάσκαλοι) γνωρίζουν ότι η συμπλήρωση της ηλικίας και μόνο δεν αποτελεί το διαβατήριο για την ομαλή εισαγωγή στην Α' Τάξη του δημοτικού, διότι όπως γνωρίζουμε, κάθε παιδί έχει το δικό του ρυθμό ανάπτυξης. Συνεπώς, υπάρχουν κάποια παιδιά τα οποία θα είναι πιο μπροστά από την ηλικία τους, κάποια που θα έχουν ακριβώς τις δυνατότητες της ηλικίας τους και κάποια άλλα που θα είναι πιο πίσω από την ηλικία τους, δηλαδή η ωριμότητά τους και οι γνωστικές τους ικανότητες δεν θα είναι ανεπτυγμένες σε τέτοιο βαθμό που να τους επιτρέπουν να παρακολουθήσουν το σχολικό πρόγραμμα. Άρα, η έναρξη της σχολικής χρονιάς γι’ αυτά θα είναι αρχή άγχους, αγωνίας, συνεχούς πίεσης και αποτυχίας. Για το λόγο αυτό στη Γαλλία, αλλά και σε άλλες χώρες τις Ε.Ε., κάθε Μάρτιο γίνεται τεστ σχολικής ικανότητας.

Τι ακριβώς είναι το τεστ σχολικής ικανότητας;
Είναι ένας απλός και γρήγορος έλεγχος που απευθύνεται σε παιδιά νηπιαγωγείου 5,5-6 ετών, τα οποία θα πάνε στην πρώτη τάξη του δημοτικού σχολείου την επόμενη χρονιά. Ελέγχει αν το παιδί έχει τις απαραίτητες ικανότητες και την ωριμότητα που χρειάζεται για να παρακολουθήσει με επιτυχία και χωρίς δυσκολίες το δημοτικό σχολείο. Μπορεί να γίνει ατομικά σε κάθε παιδί ή να κληθεί ο ειδικός στο χώρο του σχολείου.

Σε ποια δοκιμασία υποβάλλεται το παιδί του νηπιαγωγείου;
Το παιδί υποβάλλεται σε:
•Αντιγραφή σχημάτων
•Ερωτήσεις κρίσεως (π.χ. ερωτάται τι θα έκανε αν ήταν κουρασμένο)
•Ασκήσεις οπτικής αντίληψης (π.χ. δείχνουμε ένα σχήμα και το παιδί πρέπει να βρει ένα όμοιο του)
•Ερωτήσεις για πληροφορίες που πρέπει να έχει πάρει από το περιβάλλον (π.χ. τι κάνει ο πυροσβέστης)
•Σειροθέτηση εικόνων, δηλαδή τοποθέτηση εικόνων μιας απλής ιστορίας, που θα πρέπει να τοποθετήσει σε λογική σειρά.

Γιατί είναι απαραίτητος αυτός ο έλεγχος;
Ο λόγος που γίνεται το τεστ είναι για να διαγνώσουμε εγκαίρως και να προλάβουμε ακόμη και μαθησιακές δυσκολίες, οι οποίες είναι δυνατόν να οφείλονται σε αδιάγνωστες δυσκολίες στην ομιλία, στους λεπτούς χειρισμούς, στην όραση κ.λπ., δηλαδή καταστάσεις που θα μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει αν οι γονείς είχαν την κατάλληλη ενημέρωση και η διάγνωση είχε γίνει εγκαίρως.