Πότε είναι η κατάλληλη ηλικία να αρχίσει ένα παιδί ένα άθλημα ή μια αθλητική δραστηριότητα;

Το έμβρυο, από την στιγμή που βρίσκεται στην κοιλιά της μαμάς κάνει κινήσεις, οι οποίες σχεδόν όλες είναι αντανακλαστικές. Όταν το βρέφος γεννηθεί και αρχίσει να μεγαλώνει ξεκινά να μαθαίνει νέες κινήσεις που το βοηθούν στην καθημερινή του ζωή, όπως το να μαθαίνει να εκτελεί κινήσεις, να περπατά κλπ. Το κάθε παιδί μέσα στα πρώτα τρία χρόνια της ζωής του έχει μάθει όλες τις βασικές κινητικές δεξιότητες που είναι:

• Περπάτημα
• Τρέξιμο
• Άλματα
• Κωλοτούμπες
• Πέταγμα αντικειμένων
• Πιάσιμο αντικειμένων κ.α.

Η ηλικία 1-3 ετών θεωρείτε η κρίσιμη ηλικία για την ανάπτυξη όλων των βασικών κινητικών δεξιοτήτων που αναφέραμε.
Από την ηλικία των 4 ετών και μετά, τα παιδιά αρχίζουν να εκπαιδεύονται σε κινητικές δεξιότητες που έχουν κάποιο ποιοτικό ή ποσοτικό στόχο, π.χ. στον στίβο ο στόχος είναι να τερματίσει πρώτο. Τα παιδιά σε αυτή την ηλικία είναι σε θέση να μπορούν να εκτελέσουν σύνθετες κινητικές ασκήσεις, να κατανοούν εντολές αλλά και να συγκεντρώνονται.

Η ηλικία των 4 ετών, είναι κατάλληλη ώστε να ξεκινήσει ένα παιδί να ασχολείται με τον αθλητισμό ή κάποιο είδος δραστηριότητας. Ένας βασικός λόγος είναι επειδή το παιδί έως τώρα έχει περπατήσει, έχει παίξει και έχει χτυπήσει μπάλα, έχει μάθει χορευτικές φιγούρες, έχει παίξει ρακέτες κλπ., τα οποία αποτελούν κινητικές δεξιότητες. Με το πέρασμα του χρόνου οι κινητικές του ικανότητες εξελίσσονται σε κινητικές δεξιότητες, οι οποίες γίνονται με περισσότερη ακρίβεια και συντονισμό ώστε να ασχοληθεί με μία αθλητική δραστηριότητα.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια έξαρση των νηπίων με κινητικές δυσκολίες, όπως είναι η αναπτυξιακή διαταραχή του συντονισμού των κινήσεων. Η κινητική απόδοση των παιδιών στην προσχολική ηλικία είναι ένα αντικείμενο που όλοι οι επιστήμονες και οι παιδαγωγοί προσπαθούν να κατανοήσουν τις διαδικασίες και τους παράγοντες που επηρεάζουν τη βελτίωση, την ανάπτυξη και την μάθησή τους. Τα παιδιά που εντοπίζονται με δυσκολίες στην κίνηση, είναι κινητικά αδέξια, δεν εκφράζουν την επιθυμία να παίζουν κινητικά παιχνίδια ούτε να συμμετέχουν σε αθλητικές δραστηριότητες.

Η συμβουλή του Ειδικού:
Αρκετές επιστημονικές μελέτες υποστηρίζουν ότι αυτή η έξαρση της παιδικής κινητικής αδεξιότητας μπορεί να οφείλεται και στην ενασχόληση των παιδιών με ηλεκτρονικά παιχνίδια, την πολύωρη παρακολούθηση τηλεόρασης αλλά και το μεγάλωμα του παιδιού μέσα σε ένα διαμέρισμα. Όλοι οι παραπάνω παράγοντες έχουν αρνητική επίδραση στην κινητική εξέλιξη του παιδιού και του στερούν την επιθυμία και το ενδιαφέρον προς τις αθλητικές δραστηριότητες.