Απτική αμυντικότητα και παιδιά: Τι πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς
Πολλά παιδιά που δεν δέχονται εύκολα το άγγιγμα μπορεί να μην οφείλεται σε ιδιοτροπία της προσωπικότητας, αλλά να αποτελεί στοιχείο μιας διαταραχής που ονομάζεται απτική αμυντικότητα.
Η ένταση των συμπτωμάτων της απτικής αμυντικότητας μπορεί να καλύπτει ένα εύρος από ήπια μορφή μέχρι πιο σοβαρή.Στις διαγνωσμένες περιπτώσεις εφαρμόζουμε θεραπευτικές τεχνικές για την ελάττωση της απτικής αμυντικότητας και προσπαθούμε σταδιακά να μειώσουμε την υπέρ- αντίδραση του παιδιού στο άγγιγμα και να εδραιώσουν πιο τυπικές αντιδράσεις. Στόχος είναι να ομαλοποιήσουμε τον τρόπο που το νευρικό σύστημα του παιδιού καταγράφει και ερμηνεύει πληροφορίες μέσω της αφής. Οι προτεινόμενες τεχνικές απευεισθητοποίησης και εξυγίανσης είναι χρήσιμες για να βοηθήσετε ένα παιδί με απτική αμυντικότητα (Mailoux, 1992).
Η απτική αμυντικότητα από μόνη της συνήθως δεν αποτελεί σημαντικό αισθητηριακό πρόβλημα. Πραγματικά, υπάρχουν πολλοί ενήλικες όπου γνωρίζουν ότι ενοχλούνται από τα αγγίγματα αλλά αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα για αυτούς. Η απτική αμυντικότητα αποτελεί πρόβλημα όταν συνυπάρχει και με άλλες αισθητήριες διαταραχές και μειώνει την λειτουργικότητα του ατόμου αλλά και δημιουργεί και συναισθηματικές διαταραχές.
Πραγματικό γεγονός
Ο Γιάννης είναι ένα παιδί που από μωρό δεν του άρεσαν τα αγγίγματα και τα χάδια. Η μητέρα το απέδιδε σε κληρονομικούς παράγοντες και συγκεκριμένα ότι έμοιαζε στον αδελφό της. Καθώς ο Γιάννης μεγάλωνε η μητέρα διαπίστωνε ότι είχε αρκετές δυσκολίες στην καθημερινή φροντίδα του Γιάννη. Συγκεκριμένα, δεν δεχόταν εύκολα και δεν συνεργαζόταν στο πλύσιμο ή στο ντύσιμο και τον ενοχλούσαν μερικά από τα ρούχα που φόραγε. Έβγαζε συχνά τα παπούτσια του ενώ παράλληλα ήταν υπερκινητικός και μεγαλώνοντας άργησε να μιλήσει. Η μητέρα του τον πήγε για αναπτυξιακό έλεγχο μετά από σύσταση του παιδίατρου. Στην εξέταση αυτή η μητέρα έμαθε για πρώτη φορά ο Γιάννης παρουσιάζει αισθητηριακά ελλείμματα και αναπτυξιακή καθυστέρηση.
Η συμβουλή του ειδικού
Πολύ συχνά οι αισθητηριακές διαταραχές αργούν να διαγνωστούν γιατί οι γονείς πιστεύουν ότι έχουν ένα δύσκολο παιδί. Ασυνήθιστες συνήθειες που επαναλαμβάνονται θα πρέπει να τις συζητούν με τον παιδίατρο τους ή να αναζητούν συμβουλή από ένα αναπτυξιακό κέντρο.