Επιστημονική έρευνα: Σε ποια ηλικία το παιδί μπορεί να περάσει με ασφάλεια το δρόμο;
Ένα μεγάλο άγχος των γονιών είναι ο δρόμος. Κάθε φορά που χρειάζεται να τον διασχίσουν με το παιδί τους, το κρατάνε σφιχτά, διότι δεν του έχουν εμπιστοσύνη.
Ή του υποδεικνύουν πότε και πώς να περάσει, αφού οι ίδιοι έχουν βεβαιωθεί ότι δε διέρχεται κάποιο όχημα. Και κάπου εκεί αρχίζει και η γκρίνια από την πλευρά του παιδιού, ειδικά όταν είναι μεγαλύτερης ηλικίας και αισθάνεται σίγουρο ότι δε διατρέχει κανέναν κίνδυνο να διασχίσει μόνο το δρόμο. Μάλιστα, υπάρχουν και περιπτώσεις γονιών, που αφήνουν τα παιδιά να περάσουν μόνα τους στο απέναντι πεζοδρόμιο, που βρίσκεται το σχολείο. Είναι αυτό, όμως, σωστό; Πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη σε ένα παιδί του δημοτικού ότι έχει όλη του την προσοχή στο δρόμο; Ή είμαστε υπερβολικοί εμείς που φοβόμαστε περισσότερο;
Μία πρόσφατη επιστημονική έρευνα στην Αμερική, εξηγεί ότι η αντιληπτική ικανότητα ενός παιδιού δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως έως τα 14 του χρόνια, με συνέπεια να μη μπορεί να διασχίσει με απόλυτη ασφάλεια το δρόμο.
Σε αντίθεση με τους ενήλικες, για τα παιδιά δεν είναι εύκολη υπόθεση, καθώς δε μπορούν να κάνουν καλούς υπολογισμούς, ούτε να αναπτύξουν τη σωστή ταχύτητα για να διασχίσουν το δρόμο. Σύμφωνα με τους ερευνητές του Πανεπιστημίου της Αϊόβα, από την ηλικία των 14 χρόνων και πάνω μπορούν και έχουν ανάλογη συμπεριφορά με τους ενήλικες.
Η συγκεκριμένη έρευνα διεξήχθη σε παιδιά ηλικίας 6 – 14 χρόνων και σε αυτή – εικονικά – το κάθε παιδί έπρεπε να περάσει απέναντι 20 φορές. Σύμφωνα με τα ευρήματα, για ένα 6χρονο παιδί τα ατυχήματα από αυτοκίνητα, έφταναν το 8%, στα 8χρονα το 6%, στα 10χρονα το 5%, στα 12χρονα το 2% και το ποσοστό ουσιαστικά μηδενιζόταν στα παιδιά ηλικίας άνω των 14 ετών.
«Ορισμένοι γονείς πιστεύουν ότι το παιδί μπορεί να λειτουργήσει όπως ένας ενήλικας, όταν διασχίζει ένα δρόμο. Ωστόσο, η μελέτη δείχνει ότι αυτό δεν ισχύει, ειδικά σε πολυσύχναστους δρόμους, όπου δε σταματά η ροή της κυκλοφορίας», εξηγεί η επικεφαλής της έρευνας, Jodie Plamert. Εξάλλου, όπως τονίζει, το πρόβλημα δεν εντοπίζεται κυρίως στην ταχύτητα, αλλά στην αντίληψη, αφού τα μικρότερα παιδιά, δε μπορούν να κατανοήσουν πότε πρέπει να ξεκινήσουν ή πότε πρέπει να σταματήσουν, με αποτέλεσμα να κάνει κακούς υπολογισμούς και μερικές φορές να το χτυπάει το διερχόμενο όχημα.
