Το ευαίσθητο παιδί και πώς μπορούμε να ενισχύσουμε την αυτονομία του

Ακόμη παρουσιάζει χαμηλή αυτοεκτίμηση και τις περισσότερες φορές χρειάζεται αρκετό χρόνο για να νιώσει ασφάλεια σε ένα νέο περιβάλλον και να προσαρμοστεί. Αυτό συμβαίνει διότι νιώθει πως θα κριθεί αρνητικά από τα υπόλοιπα παιδιά με αποτέλεσμα να είναι ντροπαλό και συναισθηματικά συνεσταλμένο.

Ακόμη η δυσκολία προσαρμογής σε ένα καινούριο περιβάλλον με νέα άτομα πολλές φορές συνοδεύεται με το άγχος του αποχωρισμού και συνεχή αναζήτηση ενός οικείου προσώπου που θα του προσφέρει την αίσθηση ασφάλεια που χρειάζεται. Επίσης , μπορεί να παρουσιάζει έλλειψη θάρρους κυρίως σε ένα νέο περιβάλλον διότι φοβάται την απόρριψη των υπολοίπων παιδιών. Αυτή η σύγκρουση δημιουργεί μια συναισθηματική δυσαρμονία, η όποια συχνά εμφανίζεται με ξεσπάσματα θυμού και οργής κυρίως προς το οικογενειακό περιβάλλον και τους πολύ στενούς συγγενείς.

Το ευαίσθητο παιδί αποφεύγει να δοκιμάσει νέες εμπειρίες και να συμμετέχει σε καινούριες δραστηριότητες. Τείνει να είναι εξαρτημένο από άλλα άτομα, όπως είναι οι γονείς και συνήθως έχει περιορισμένες φιλίες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλές φορές οι γονείς να είναι υπερπροστατευτικοί, κατευθυντικοί και να ενισχύουν άθελα τους τα συναισθήματα κατωτερότητας και παθητικότητας που παρουσιάζει το παιδί τους.

Η γνώμη του ειδικού

Σε αρκετές περιπτώσεις το παιδί χρειάζεται το χρόνο για να ωριμάσει συναισθηματικά ώστε να αρχίσει να αυτονομείται και να λειτουργεί πιο αυθόρμητα στις κοινωνικές του σχέσεις. Οι γονείς θα πρέπει να εκτιμήσουν την κατάσταση του παιδιού τους και αν χρειάζεται να απευθυνθούν σε ένα αναπτυξιακό κέντρο ώστε να λάβουν συμβουλευτική βοήθεια από ένα ειδικό, για να μάθουν με ποιο τρόπο μπορούν να προσφέρουν στο παιδί τους την βοήθεια που χρειάζεται.