Τι είναι το σύνδρομο Pica ή η «αλλοτριοφαγία» στα παιδιά;
Τα παιδάκια είναι από τη φύση τους περίεργα. Μέχρις ότου φτάσουν και ολοκληρώσουν ένα αναπτυξιακό στάδιο, τείνουν να βάζουν ότι βρουν μπροστά τους στο στόμα τους, καθώς προσπαθούν να αντιληφθούν τον κόσμο.
Μόλις περάσει αυτό το στάδιο,σε ηλικία δύο με τριών ετών, τα παιδιά αρχίζουν να διαχωρίζουν τι να βάζουν στο στόμα τους και τι όχι.
Όμως για κάποια παιδιά, είναι πολύ πιθανό να ξαναπιαστούν με την παλιά τους συνήθεια και να αρχίσουν να τρώνε πράγματα που δεν τρώγονται όπως χαρτί, σκόνη, μπογιά, τσίχλα, μέταλλα, κάρβουνο και άλλα αντικείμενα. Αυτό το φαινόμενο όπου ένα παιδί επιμένει να τρώει ουσίες που δεν είναι βρώσιμες για διάστημα μεγαλύτερο του ενός μήνα, αποτελεί διατροφική διαταραχή και ονομάζεται σύνδρομο Πίκα (Pica), ή αλλιώς αλλοτριοφαγία.
Η ακριβής αιτία για την εκδήλωση της δεν είναι γνωστή, παρόλα αυτά υπάρχουν κάποιοι παράγοντες που έχουν συνδεθεί με το Σύνδρομο Πίκα και αυτοί είναι:
H γαστρεντερική δυσφαγία: Τα παιδιά με γαστρεντερική δυσφαγία βρίσκουν χαλαρωτικό το να τρώνε ουσίες που δεν είναι βρώσιμες.
Διατροφική ανεπάρκεια: Η έλλειψη σιδήρου, ασβεστίου και ψευδαργύρου προκαλούν την περίεργη επιθυμία για κατανάλωση ουσιών που είναι βρώσιμες.
Ψυχαναγκαστικές διαταραχές: Το άγχος που συνοδεύει πολλές ψυχαναγκαστικές διαταραχές, μπορεί να κάνει τα παιδιά να θέλουν να μασουλήσουν κάτι που δεν τρώγεται και τελικά να το καταπιούν, μόνο και μόνο γιατί έτσι νιώθουν ότι ανακουφίζονται από το στρες.
Υποσιτισμός: Η έλλειψη της πρόσληψης θρεπτικών ουσιών, μπορεί να αυξήσει την επιθυμία για την κατανάλωση περίεργων αντικειμένων όπως ο πηλός.
Νοητική ή αναπτυξιακή καθυστέρηση: Τα παιδιά, κυρίως αυτά που έχουν διαγνωστεί με αυτισμό ή άλλες αναπτυξιακές καταστάσεις, τείνουν να τρώνε ανθυγιεινά ή μη βρώσιμα πράγματα όπως η σκόνη, το χαρτί.
Η Κλινική Παιδοψυχολογία υποστηρίζει την συμπεριφορική θεραπεία ως την πιο αποτελεσματική θεραπευτική προσέγγιση για το σύνδρομο Πίκα.
Το Σύνδρομο Πίκα συναντάται κυρίως κατά την παιδική ηλικία, παρόλα αυτά υπάρχουν πολλά περιστατικά και σε ενήλικες κυρίως σε άτομα με ψυχικές διαταραχές, σε άτομα με αυτισμό, σε άτομα που κάνουν επικίνδυνες δίαιτες και σε έγκυες γυναίκες.