Τραυλισμός: τι είναι, ποια τα αίτια και πώς αντιμετωπίζεται;
Ο τραυλισμός θεωρείται μια δυσλειτουργία της ροής της ομιλίας και εκδηλώνεται με ασυντόνιστες κινήσεις του μυϊκού συστήματος της αναπνοής, της φωνής και της άρθρωσης.
Χαρακτηρίζεται από επαναλήψεις συλλαβών και λέξεων ή από επίμονο κόμπιασμα - μπλοκαρίσματα κατά την έναρξη της ομιλίας. Π.χ. θε-θε-θε-θέλω ή θ-θ-θ-θέλω.
Ο τραυλισμός στο 75% των παιδιών προσχολικής ηλικίας είναι πιθανό να υποχωρήσει. Ένα μικρό ποσοστό παιδιών θα συνεχίζει να τραυλίζει για ένα διάστημα λίγων μηνών, ενώ άλλα παιδιά μπορεί να ξεκινήσουν να τραυλίζουν για κάποια χρόνια και μετέπειτα η δυσκολία να βελτιωθεί. Τέλος, υπάρχουν και παιδία που ξεκινούν να τραυλίζουν και για άγνωστους λόγους τα συμπτώματα τείνουν να μονιμοποιηθούν ως την ενήλικη ζωή.
Ποια είναι τα αίτια τραυλισμού και ποιες είναι οι επιπτώσεις του;
Τα αίτια του τραυλισμού μπορεί να είναι πολλαπλά. Φαίνεται συχνά πως παίζει ρόλο η κληρονομικότητα, νευρολογικοί παράγοντες καθώς και ψυχογενείς παράγοντες. Το άγχος και το stress συνδέεται με τον τραυλισμό και φαίνεται πως επιδεινώνουν την κατάσταση του άτομου. Πολύ συχνά ο τραυλισμός έχει επιπτώσεις σε ορισμένες καθημερινές δραστηριότητες. Για παράδειγμα το παιδί έχει δυσκολίες στο να επικοινωνήσει τηλεφωνικά με κάποιον ή να μιλήσει μπροστά σε πολλά άτομα. Ακόμα αποφεύγει να συμμετέχει ενεργά σε δραστηριότητες του σχολείου ή του σπιτιού, έτσι μοιάζει με ένα παιδί το οποίο είναι απομονωμένο και όταν ο μιλάει ο λόγος του είναι περιορισμένος γιατί ο ίδιος αποφεύγει να λέει πολλά με το φόβο του ότι θα τραυλίσει.
Πώς αντιμετωπίζεται ο τραυλισμός;
Η θεραπεία για τον τραυλισμό γίνεται από τον λογοθεραπευτή χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους, που στόχο έχουν να περιορίσουν τις επιπτώσεις στην επικοινωνία του. Όμως μπορούν και οι γονείς στο σπίτι να ενισχύσουν την προσπάθεια του ατόμου. Για να ξεπεράσει ένα παιδί τον τραυλισμό, θα πρέπει να τον υποστηρίξουμε ψυχολογικά, να απαλλαγεί από τον φόβο του τραυλισμού. Δε θα πρέπει να δυσανασχετούμε όταν καθυστερεί να μιλήσει και όταν μιλάει θα πρέπει να τον αφήνουμε να ολοκληρώσει χωρίς να συμπληρώνουμε εμείς αυτό που θέλει να πει. Ο τόνος της συζήτηση θα πρέπει να είναι ήρεμος χωρίς να προκαλεί καταστάσεις άγχους. Τέλος, δε θα πρέπει να του υπενθυμίζουμε συνεχώς τη δυσκολία του, διορθώνοντάς τον και λέγοντας “ξαναπες το” ή ηρέμησε για να το πεις καλά.
Γνώμη του ειδικού
Το παιδί συχνά έχει την επίγνωση του προβλήματός του και έχει ήδη ανασφάλεια και φόβο, αφήστε τον να αισθανθεί οικεία στη μεταξύ σας συζήτηση χωρίς να του υπενθυμίζεται με επικριτικό τρόπο την δυσκολία του.
Οι γονείς θα πρέπει να απευθυνθούν σε ένα αναπτυξιακό κέντρο, όταν παρατηρήσουν πως το παιδί τους ξεκινά να τραυλίζει.
