Αναποφάσιστο παιδί: Λήψη αποφάσεων, γιατί είναι σημαντικό το παιδί να συμμετέχει

Ο δημοκρατικός τρόπος διαπαιδαγώγησης μαθαίνει στα παιδιά να αποφασίζουν

Σήμερα, οι περισσότεροι γονείς μέσα από την καθοδήγηση που εφαρμόζουμε ενθαρρύνουμε από πολύ μικρή ηλικία τη συμμετοχή των παιδιών στη λήψη αποφάσεων, αφού καθημερινά καλούνται να εκφράσουν την άποψή τους τόσο για θέματα που αφορούν τον εαυτό τους, όσο και για άλλα οικογενειακά θέματα.

Η καθημερινή ζωή των παιδιών και ενηλίκων είναι γεμάτη διλήμματα και αποφάσεις

Η λήψη των αποφάσεων είναι κάτι που κάνουμε όλοι συνέχεια και καθημερινά. Αναρίθμητες αποφάσεις παίρνουμε κάθε ώρα, π.χ. να φάω μήλο ή σοκολάτα, να δω τηλεόραση ή να διαβάσω.

Όταν το κάθε παιδί συμμετέχει στην απόφαση μαθαίνει να σκέπτεται

Τα παιδιά συχνά διαλέγουν και στη συνέχεια απογοητεύονται, αλλάζουν γνώμη. Πολλοί γονείς αναφέρουν περιπτώσεις που το παιδί τους ζητά επίμονα κάτι, όπως για παράδειγμα ¨θέλω να μάθω κιθάρα¨, κι όταν αρχίζει, γρήγορα εγκαταλείπει την επιθυμία του νιώθοντας ότι δεν έχει πάρει τη σωστή απόφαση.

Στην προσχολική και σχολική ηλικία είναι σημαντικό το παιδί να παίρνει αποφάσεις. Γιατί παράλληλα μαθαίνει να παίρνει πρωτοβουλίες και να σκέπτεται. Ακόμα και αν οι αποφάσεις του είναι λανθασμένες, αυτό είναι θετικό για το παιδί αφού μαθαίνει μέσα από τα λάθη του και συγχρόνως κατανοεί ότι μια απόφαση δική του μπορεί να μην είναι αποδεκτή από τους άλλους.

Η χρησιμότητα των λανθασμένων αποφάσεων

Το παιδί μαθαίνει να σκέπτεται πιο σωστά και να αναγνωρίζει ότι οι κακές αποφάσεις έχουν επιπτώσεις.

Συνειδητοποιεί ότι ακόμα και αν πάρει μια απόφαση, δε σημαίνει ότι θα πραγματοποιηθεί. Οι άλλοι, φίλοι ή γονείς μπορεί να έχουν διαφορετική γνώμη για το ίδιο θέμα κι αυτό του διδάσκει ότι πολύ συχνά χρειάζεται να ξανασκεφτούμε ένα γεγονός, να το δούμε από άλλη πλευρά και πιθανώς να αλλάξουμε την απόφαση.

Μαθαίνει το παιδί ότι οι αποφάσεις τροποποιούνται ή ακυρώνονται και συχνά χρειάζεται να συμβιβαζόμαστε λαμβάνοντας υπόψη μας και τους άλλους.

Σημαντικό μάθημα ζωής και διαπαιδαγώγηση για κάθε παιδί είναι να μάθει από μικρή ηλικία τη ματαίωση, δηλαδή ότι δεν μπορούμε να κάνουμε πάντα αυτό που αποφασίζουμε μόνο και μόνο επειδή το σκεφτήκαμε και το επιθυμούμε.

Η γνώση και η εμπειρία που αποκομίζει το παιδί από τις λανθασμένες αποφάσεις το διδάσκει να σκέπτεται και να αναγνωρίζει ότι υπάρχουν συνέπειες.

«Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα». Ο αναλογισμός μιας λανθασμένης ή κακής απόφασης ανοίγει το δρόμο για μελλοντικά πιο σωστές αποφάσεις. Υπενθυμίστε στο παιδί ότι από τα λάθη μας μαθαίνουμε και γινόμαστε καλύτεροι.