Το παιδί μου είναι επιλεκτικό στο φαγητό. Τι να κάνω;

Σχεδόν όλα τα παιδιά σε κάποια φάση της σχολική τους ζωής, επιλέγουν συγκεκριμένες τροφές και αποκλείουν από τη διατροφή τους μια μεγάλη ποικιλία τροφίμων, στερώντας από τον οργανισμό τους σημαντικά θρεπτικά συστατικά.

Οι περισσότεροι γονείς στην προσπάθειά τους να πείσουν τα παιδιά τους να δοκιμάσουν τουλάχιστον κάποια φαγητά, δοκιμάζουν διάφορους τρόπους, άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε όχι. Ποια είναι όμως η σωστή τακτική που πρέπει να ακολουθήσουν; Οι επιστημονικοί συνεργάτες του προγράμματος ευζην, συμβουλεύουν:

Μην πιέζετε τα παιδιά να φάνε κάτι που δεν θέλουν!

Η πίεση για κατανάλωση είναι μία από τις συνήθεις πρακτικές που εφαρμόζουν οι γονείς ειδικά στα «ολιγόφαγα» παιδιά. Παρόλο που η πίεση μπορεί να έχει ένα άμεσο αποτέλεσμα σύμφωνο με την αρχική επιθυμία των γονιών, δηλαδή να φάει το παιδί, μακροχρονίως έχει μάλλον αντίθετα αποτελέσματα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότερες τροφικές απέχθειες που αναφέρουν οι ενήλικες αφορούν τρόφιμα τα οποία πιέστηκαν μικροί να καταναλώσουν. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ενδείκνυται η ενίσχυση του παιδιού απλώς να δοκιμάσει, η έμφαση στο ότι είναι νόστιμο, η δοκιμή του φαγητού από το γονιό μέσα από το ίδιο το πιάτο του παιδιού, και ο συνδυασμός του τροφίμου με άλλα οικεία και αγαπημένα.

Μην βιάζεστε να του δώσετε άλλες εναλλακτικές επιλογές

Ένα συχνό άγχος των γονέων, και ακόμα περισσότερο των γιαγιάδων, είναι μήπως το παιδί μείνει νηστικό. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, μόλις το παιδί αρνηθεί να φάει κάτι, να έρχεται αμέσως η εναλλακτική επιλογή, η οποία όπως έχει φανεί είναι συνήθως χαμηλότερης θρεπτικής αξίας. Επίσης, το παιδί λαμβάνει τελικά το μήνυμα ότι αν πει όχι στις φακές, θα φάει μακαρόνια, πατάτες ή ομελέτα. Ποιος ο λόγος, λοιπόν, να θελήσει έστω και να δοκιμάσει; Για αυτό, είναι προτιμότερο να φάει όσο θέλει από το φαγητό που υπάρχει για όλους και να συμπληρώσει το γεύμα του με σαλάτα, λίγο τυρί και ψωμί, ενδεχομένως με ένα τοστ ή κάποιο περίσσευμα από φαγητό της προηγούμενης μέρας.

Μην χρησιμοποιείτε το φαγητό ως μέσο επιβράβευσης ή τιμωρίας

Η πιο συχνή ίσως τεχνική που εφαρμόζουν οι γονείς προκειμένου το παιδί να δοκιμάσει κάτι νέο ή κάτι που δηλώνει ότι δεν του αρέσει είναι να του δώσουν κάποιο δώρο εάν φάει ή αντιθέτως να θέσουν κάποια τιμωρία εάν δεν φάει. Η πρακτική αυτή, δυστυχώς, αποδεικνύεται ολέθρια για τις διατροφικές προτιμήσεις των παιδιών. Τα κάνει να θεωρούν ότι το συγκεκριμένο φαγητό κατά κοινή ομολογία δεν πρέπει να είναι νόστιμο! Σκεφτείτε το! Όταν κάτι είναι νόστιμο δεν χρειάζεται να σου δώσει δώρο κανείς για να το φας... Αντιθέτως, οι αγαπημένες τους λιχουδιές είναι αυτές που αντιμετωπίζονται ως "απαγορευμένες", και οι οποίες συνήθως έχουν και το ρόλο του δώρου, αυξάνοντας έτσι ακόμα περισσότερο την επιθυμία για αυτές και μειώνοντας την επιθυμία για το μη αρεστό φαγητό. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή από τη μεριά των γονέων για τον τρόπο που ενισχύουν την κατανάλωση ενός φαγητού, αποφεύγοντας τις φράσεις «εάν φας αυτό, θα φας το άλλο», και να προτιμούν εναλλακτικά πιο ουδέτερες, όπως «πρώτα θα φας αυτό, και μετά το άλλο».

Μην προσαρμόζετε τις διατροφικές συνήθειες της οικογένειας σε αυτές του παιδιού

Το να πάψετε να μαγειρεύετε μια ολόκληρη κατηγορία τροφίμων (π.χ. όσπρια), επειδή δεν αρέσουν στο παιδί, σίγουρα δεν θα το βοηθήσει να μάθει να τα τρώει! Αντιθέτως, όλη η οικογένεια θα πάψει να τρώει το συγκεκριμένο φαγητό, γεγονός που θα επηρεάσει και τις διατροφικές συνήθειες των άλλων μελών της οικογένειας. Άλλωστε, απαραίτητη προϋπόθεση για να καταναλώσει το παιδί ένα τρόφιμο είναι αυτό να υπάρχει στο σπίτι. Και από τις σπουδαιότερες τεχνικές για να μάθει το παιδί να τρώει κάτι που αρχικώς δεν του αρέσει είναι η συνεχής έκθεση με αυτό.

Φαίνεται ότι απαιτούνται 10 ή ακόμα και 15 φορές δοκιμής προκειμένου να μάθουν τα παιδιά να τους αρέσει ένα νέο τρόφιμο. Οπότε, μην παραδίδετε τα όπλα γρήγορα, αλλά με ηρεμία και υπομονή φροντίστε να εκτίθεται το παιδί σας σε ποικιλία τροφίμων.