Το συγκλονιστικό βίντεο ενός έφηβου: «Πώς η υιοθεσία έσωσε τη ζωή μου»
Ένας 14χρονος έφηβος ο οποίος μεγάλωνε σε ορφανοτροφείο, είδε τη ζωή του να αλλάζει από τη μία στιγμή στην άλλη και μάλιστα σε μία περίοδο που είχε χάσει κάθε ελπίδα για το μέλλον του.
Ο ίδιος, δημιούργησε ένα βίντεο στο οποίο μιλάει για την πορεία της ζωής του μέχρι σήμερα αλλά και για την αγάπη που παίρνει από τη νέα οικογένειά του. Διαβάστε τη συγκλονιστική ιστορία του και δείτε την οπτικοποιημένη στο παρακάτω βίντεο...
«Όταν ήμουν οκτώ χρονών οι γονείς μου έφυγαν από τη ζωή και έζησα σε ορφανοτροφείο. Αυτή είναι η ιστορία μου. Όταν ήμουν πέντε ετών διαπίστωσα ότι η ζωή μου ήταν διαφορετική. Δεν πήγα σχολείο. Αν πεινούσα, έπρεπε να βρω τρόπο για να φάω. Οι γονείς μου είχαν πολλά προβλήματα. Αντιμετώπιζα προβλήματα που παιδιά της ηλικίας μου δεν έπρεπε να έχουν. Είχα μία γιαγιά και μία αδελφή που με αγαπούσαν. Δεν μπορούσαν όμως να μου χαρίσουν μία ζωή εκτός ορφανοτροφείου.
Τα όνειρα και οι ελπίδες μου για ένα καλύτερο μέλλον δεν υπήρχαν εκεί μέσα. Οι ελπίδες μου για οτιδήποτε καλύτερο, ήταν μία σκέτη απογοήτευση. Ο εθισμός και οι ουσίες ήταν γύρω μου. Είμαστε μόνοι μας. Όταν ήμουν 14 η ζωή μου άλλαξε. Μου έδωσαν την ευκαιρία να επισκεφτώ την Αμερική με ένα πρόγραμμα φιλοξενίας. Επιλέχθηκα τις τελευταίες ώρες, της τελευταίας μέρας. Επιτέλους είχε έρθει η δική μου στιγμή. Άρχισε να διαφαίνεται μία ελπίδα. Χρειάστηκαν 12 μήνες αλλά επιτέλους υιοθετήθηκα τον Ιούλιο του 2011. Αγκαλιές, φιλιά, βοήθεια και στήριξη ήταν επιτέλους κάτι φυσιολογικό στη ζωή μου.
Αγαπώ τη μητέρα μου και τον πατέρα μου. Με αγαπάνε και εκείνοι. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτή είναι η πραγματική μου ζωή πλέον. Τώρα πια μπορώ να ονειρεύομαι για το μέλλον. Θέλω να πάω στο κολλέγιο. Θέλω να γίνω καλός αθλητής. Θέλω να κάνω σπουδαία πράγματα. Τα Χριστούγεννα του 2011 ζήτησα να έχω έναν αδελφό. Ήξερα πως ήταν εκεί έξω και περίμενε να τον βρει μία οικογένεια. Όταν τον συνάντησα για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 2012 ήξερα πως θα είναι ο αδελφός μου. Νιώθω σαν να ήμασταν αδέλφια από πάντα. Νιώθω σαν να ήμασταν οικογένεια από πάντα. Η ζωή μου είναι ένα θαύμα».
