Ερωτική απογοήτευση στην εφηβεία: Πώς μπορούμε να στηρίξουμε τα παιδιά μας

Η απόρριψη είναι σαν να σε πατάει τρένο σε όλες τις ηλικίες!

Στην εφηβεία, τα παιδιά ξεκινούν να γνωρίζουν σιγά σιγά τον κόσμο των μεγάλων. Στον κόσμο των μεγάλων υπάρχει και η ερωτική απογοήτευση και αυτή η εμπειρία είναι πάντα δύσκολη. Πόσο μάλλον όταν την βιώνεις για πρώτη φορά.

Ένα παιδί στην εφηβεία λοιπόν είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπίσει την ερωτική απογοήτευση. Δεν το έχει ξανά βιώσει οπότε δεν μπορεί να ελέγξει και να ερμηνεύσει τα συναισθήματά του. Επίσης μεγαλοποιεί τα συναισθήματά του στο κεφάλι του γιατί δεν έχει άμυνες από προηγούμενες εμπειρίες/ απορρίψεις.

Η υποστήριξη της οικογένειας είναι το κλειδί για να ανακαλύψει το παιδί την αυτο-αγάπη και να “ερωτευτεί” τον εαυτό του μέσα από τον πόνο που νιώθει. Ακολουθούν μερικές συμβουλές για να βοηθήσετε εσάς και τον έφηβό σας να περάσετε έναν χωρισμό με τον πιο ομαλό τρόπο.

Γίνετε καλός ακροατής

Οι έφηβοι χρειάζονται χρόνο και έναν ασφαλή χώρο για να εκτοξεύσουν την απογοήτευση, τη σύγχυση, τον πόνο και άλλα συναισθήματα που βιώνουν. Μην ενοχλείτε με πολλές ερωτήσεις, αλλά να είστε διαθέσιμοι για να ακούσετε με ιδιαίτερη προσοχή εάν θέλει να σας μιλήσει.

Ωστόσο, είναι φυσιολογικό ένας έφηβος να μην είναι πρόθυμος να μοιραστεί κάθε λεπτομέρεια για την ερωτική του ζωή με τους γονείς του. Στην περίπτωση αυτή ενθαρρύνετέ τον/την να μιλήσει με φίλους ή με ανθρώπους με τους οποίους αισθάνεται πιο άνετα.

Επικυρώστε τα συναισθήματά του/της

Μην απορρίπτετε αυτό που περνά. Μπορεί να είναι δελεαστικό να προσπαθήσετε να «επιλύσετε» το πρόβλημα προσφέροντας πρακτικές λύσεις ή απλά να πείτε «Δεν έγινε και κάτι» ή «Ω, θα το έχεις ξεχάσει σε λίγους μήνες». Αυτός ο τύπος σχόλιου, που αποσκοπεί στην ελαχιστοποίηση της θλίψης ή στον εξορθολογισμό του πόνου, μπορεί να κάνει τον/την έφηβο/-η σας να αισθάνεται μόνος/-η, ασήμαντος/-η και παρεξηγημένος/-η.

Απλώς ακούστε και επαναλάβετε τα συναισθήματά του/της, ώστε να ξέρει ότι τα λαμβάνετε σοβαρά, τα καταλαβαίνετε και είστε με τη μεριά του/της. Προτιμήστε κάτι σαν «Ξέρω ότι είναι δύσκολο», «Είναι λυπηρό όταν τελειώνει μια σχέση», «Λυπάμαι πολύ που έπρεπε να το περάσεις αυτό». Να θυμάστε, ο πόνος είναι πραγματικός και σημαντικός για τον/την έφηβο/-η σας.

_{^{Photo by Zika Radosavljevic on Unsplash}}

Αποσπάστε για λίγο την προσοχή του/της

Δημιουργήστε περισπασμούς για να δώσετε στο παιδί σας ένα διάλειμμα από το να σκεφτεί το τέλος της σχέσης του. Βγείτε για μια μέρα στην πόλη/στο κέντρο. Θα μπορούσατε να δείτε μια ταινία, να κάνετε ψώνια ή να πάτε σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου. Βγείτε για το αγαπημένο του/της δείπνο ή φτιάξτε ένα γλυκό μαζί.

Σκεφτείτε τις αγαπημένες δραστηριότητες του/της εφήβου/-ης σας και στη συνέχεια προγραμματίστε τες καθ ‘όλη τη διάρκεια της ημέρας.
Η δραστηριότητα, όχι μόνο εμποδίζει την αρνητική σκέψη και απομακρύνει τον/την έφηβο/-η από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά του/της υπενθυμίζει ότι η ζωή είναι πολύ όμορφη, ακόμη και χωρίς ερωτικό φίλο ή φίλη.

Επιστρέψτε στην ρουτίνα

Ενώ εξακολουθείτε να είστε ευαίσθητοι με τα συναισθήματα του παιδιού σας, προσπαθήστε να διατηρήσετε τη ζωή της οικογένειας όσο το δυνατόν πιο φυσιολογική. Είναι σημαντικό να τον/την ενθαρρύνετε να διατηρήσει τις ευθύνες του/της και να παραμείνει ενεργός/-ή κάνοντας τα πράγματα που του/της αρέσουν. Και φυσικά πρέπει να πάει στο σχολείο, να ολοκληρώσει την εργασία του/της και να ακολουθήσει την προπόνηση του/της ή οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα έχει.

^{Photo by Katie Gerrard on Unsplash}

Αναζητήστε βοήθεια

Εάν το παιδί σας αγωνίζεται για περισσότερο από μερικούς μήνες και φαίνεται η κατάσταση να το επηρεάζει περισσότερο από το κανονικό, να είστε προσεκτικοί να παρατηρήσετε σημάδια κατάθλιψης, προβλήματα διατροφής ή υπερβολικό ύπνο/ αϋπνία, ώστε να ζητήσετε επιπλέον βοήθεια. Άλλες κόκκινες σημαίες περιλαμβάνουν τη χρήση ναρκωτικών, τον αυτοτραυματισμό ή τον αυτοκτονικό ιδεασμό. Επικοινωνήστε άμεσα με έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας που ασχολείται ειδικά με τη θεραπεία εφήβων και κλείστε ραντεβού.

_{^{Photo by Jesús Rodríguez on Unsplash}}

Να θυμάστε πως το κλειδί είναι η υπομονή. Το μεγαλύτερο μάθημα που πρέπει να περάσετε στον/στην έφηβο/-η είναι ότι ο πόνος στην καρδιά χρειάζεται χρόνο για να επουλωθεί, είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό και όλοι βράζουμε στο ίδιο καζάνι του έρωτα ανεξαρτήτως ηλικίας! Όταν δε ο έρωτας είναι μονόπλευρος, σίγουρα είναι μια επώδυνη διαδικασία, ωστόσο όσο πιο πολύ εμπειρία έχεις στην ματαίωση, τόσο πιο εύκολα χωνεύεις τις χυλόπιτες!

Πάντα μαθαίνεις από τις εμπειρίες, πρέπει να βιώνουμε τα συναισθήματά μας, είτε είμαστε έφηβοι, είτε ενήλικες. Ακόμα και η θλίψη, μπορεί να γίνει διαμάντι με τον καιρό. Μπορεί να γίνει, αντοχή, εμπειρία, ακόμα και τέχνη. Μπορούμε να γράψουμε το μαράζι μας, να τραγουδήσουμε τον καημό μας, να ζωγραφίσουμε τα "παραλίγο μας". Γιατί όπως έχει τραγουδήσει και η Νατάσσα Μποφίλιου "Αυτούς που φεύγουν νωρίς, ποτέ δεν τους ξεχνάμε"...