Προβλήματα δοντιών κατά την εφηβεία-Ποια είναι, πώς αντιμετωπίζονται

Τα ηλικιακά όρια της εφηβείας δεν είναι σαφώς καθορισμένα και μπορεί να διαρκέσουν από τα 10 έως τα 18 χρόνια. Οι έφηβοι έχουν ιδιαίτερα αναπτυξιακά χαρακτηριστικά και ανάγκες για την υγεία τους.

Όσον αφορά στη στοματική κοιλότητα, σύμφωνα με την Ελληνική Παιδοδοντική Εταιρεία, έχει αποδειχθεί ότι οι έφηβοι έχουν αυξημένο κίνδυνο τερηδόνας (χαλασμένα δόντια), τραυματισμού των δοντιών και περιοδοντικών προβλημάτων (ουλίτιδα).

Επίσης είναι ηλικία κατά την οποία μπορεί να διαγνωστούν προβλήματα έλλειψης ή και διάπλασης των μονίμων δοντιών καθώς και η ανάγκη για ορθοδοντική θεραπεία.

Οι έφηβοι δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την εμφάνισή τους, ενώ έχουν την τάση να μην τρέφονται σωστά, να αναπτύσσουν φοβίες (οδοντιατρική φοβία) και να είναι επιρρεπείς σε συνήθειες όπως το κάπνισμα, το αλκοόλ, αλλά και το piercing (διάτρηση) στη γλώσσα και τα χείλη.

Σε μεγαλύτερες ηλικίες πολλά παιδιά βάζουν σιδεράκια, κάτι που δυσχεραίνει το βούρτσισμα των δοντιών, οι τροφές σφηνώνονται στα σιδεράκια ενώ τα ούλα ερεθίζονται, ματώνουν και πρήζονται.

Είναι σημαντικό να γίνεται σχολαστικός καθαρισμός των δοντιών από τον οδοντίατρο, να αφαιρούνται όλες οι κόλλες που συγκρατούν τα σιδεράκια και να στιλβωθούν τα δόντια για να μην επικάθεται επάνω τους η οδοντική μικροβιακή πλάκα. Επίσης μετά την ορθοδοντική θεραπεία πρέπει να ακολουθήσει σχολαστική θεραπεία ουλίτιδας, η οποία προκαλείται από μικρόβια και είναι φλεγμονή των ούλων και εκδηλώνεται με οίδημμα και αιμορραγία.

Η επίσκεψη σε έναν παιδοδοντίατρο ή οδοντίατρο είναι επιβεβλημένη, ώστε ο γιατρός να συμβουλεύει τους γονείς και κυρίως τους εφήβους, να προλαμβάνει και να θεραπεύει τα οδοντιατρικά προβλήματα αυτής της ηλικίας αλλά και να συνεργάζεται με άλλες ιατρικές ειδικότητες για την προαγωγή της υγείας τους.