Πώς θα προετοιμάσω το παιδί μου για την Α’ Δημοτικού;

Εάν με ρωτήσει κάποιος ποια ήταν η πρώτη στιγμή, ως νέα μανούλα, που κλήθηκα να κάνω την «No 1» σοβαρή κουβέντα με την μικρή μου, αναμφίβολα, θα ανατρέξω λίγα χρόνια πίσω, τότε που εκείνη ήταν σχεδόν έξι χρονών και εγώ «πρωτοεμφανιζόμενη» στον ρόλο της μητρότητας.

Για μέρες ολόκληρες, σκεφτόμουν ποιες είναι οι σωστές λέξεις, για να μπορέσω να της εξηγήσω με απλά και κατανοητά λόγια, πως το σχολείο είναι κάτι σαν η «δεύτερη οικογένειά» της, που θα της μάθει πράγματα, θα της γνωρίσει νέους ανθρώπους και θα την φέρει αντιμέτωπη με νέους στόχους και άγνωστες εμπειρίες. Πόσο εύκολο είναι, όμως, να ανοίξεις έναν νέο «δρόμο» στη ζωή του παιδιού σου, ο οποίος για πρώτη φορά θα είναι μακριά από την αγκαλιά σου;

Η πρώτη κουβέντα μας για το σχολείο

Ομολογουμένως, υπάρχει μια τάση στους γονείς, όταν προετοιμάζουν τα παιδιά τους για την Α’ Δημοτικού, να δίνουν περισσότερη έμφαση στην απόκτηση βασικών μαθησιακών ικανοτήτων πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς, ωστόσο, η δική μου επιλογή ήταν να δώσω προτεραιότητα στην ανάπτυξη άλλων δεξιοτήτων, όπως οι κοινωνικές δεξιότητες, οι επικοινωνιακές και οι δημιουργικές.

Κάπως έτσι, η κουβέντα μου ξεκίνησε με την φράση «Τι θα έλεγες από Σεπτέμβριο, να πηγαίνεις σε ένα μεγάλο κτήριο, μαζί με πολλά άλλα παιδάκια και να κάνετε όμορφα πράγματα μαζί;». Δεν πέρασαν λίγα δευτερόλεπτα και ήδη οι πρώτες απορίες της μικρής μου, είχαν κάνει την εμφάνισή τους: «Θα παίζουμε κρυφτό εκεί μαμά;», «Θα μπορείς να έρχεσαι και εσύ να με βλέπεις;», «Θα είναι μαζί μου και η Χριστίνα από τις κούνιες;».

Οι ερωτήσεις ήταν πολλές, ωστόσο, η ουσία μια: Η μικρή μου, μόλις ανακάλυπτε ένα από τα πιο όμορφα «κεφάλαια» της ζωής της, εκείνο των σχολικών της χρόνων, και εγώ ήμουν στο πλευρό της, έτσι ώστε να τη βοηθήσω να «αποκωδικοποιήσει» όλες τις άγνωστε πτυχές του.

Βάζουμε σε «τάξη» την καθημερινότητά μας

Αμέσως μετά την πρώτη μας κουβέντα για το σχολείο, το επόμενο «βήμα» ήταν να ξεκινήσουμε, μέσα από μικρότερες ή μεγαλύτερες πράξεις, να αλλάζουμε την καθημερινότητα μας, βάζοντάς την… σε τάξη. Τι σήμαινε αυτό;

Μπορεί το καλοκαίρι να βρισκόμασταν σε μία πιο χαλαρή κατάσταση, με πολύ παιχνίδι και λιγότερους περιορισμούς, όπως κάθε παιδί, ωστόσο, ο περιορισμός των «καλοκαιρινών ξενυχτιών» και το πρωινό ξύπνημα, ήταν το «άλφα» και το «ωμέγα», για να προετοιμάσω το έδαφος, ώστε να υπάρχει ένα καθημερινό πρόγραμμα στη ζωή της. Ο σωστός προγραμματισμός, άλλωστε, είναι προϋπόθεση, έτσι ώστε η μικρή μου, αλλά και κάθε παιδί, να έχει την καλύτερη δυνατή απόδοση με ό,τι και αν καταπιάνεται. Φυσικά, μπορεί να μην είχε ακόμη διάβασμα, όμως, αντ’ αυτού βρήκαμε άλλες παρόμοιες ασχολίες, όπως παραμύθια, ζωγραφική ή χειροτεχνίες, εντάσσοντάς τις στην καθημερινότητά μας.

Το δεύτερο «βήμα», που θα τολμούσα να πω ότι την έκανε να αγαπήσει το σχολείο, πριν ακόμη το γνωρίσει, ήταν η δημιουργία ενός δικού της χώρου, για να διαβάζει και να εξασκεί τις δεξιότητές της. Εάν, λοιπόν, μπορούσα να δώσω μία συμβουλή, σε κάθε νέα μανούλα εκεί έξω, τότε σίγουρα αυτή θα ήταν να δημιουργήσει ένα μικρό γραφείο στα μέτρα του παιδιού της και να το διακοσμήσει με αντικείμενα που του αρέσουν και του φτιάχνουν τη διάθεση. Ναι, αυτός θα είναι από τον Σεπτέμβριου, ο νέος αγαπημένος τους χώρος!

Με βάση την προσωπική μου εμπειρία, λοιπόν, δύο θα έλεγα πως ήταν τα «μυστικά» της επιτυχίας μου ως μαμά, έτσι ώστε η μικρή μου πριγκίπισσα να προετοιμαστεί κατάλληλα για την πρώτη τάξη του Δημοτικού: Κουβέντα και σωστός προγραμματισμός. Μπορεί τα παιδιά, συχνά, να μην ξέρουν τον τρόπο, για να αντιμετωπίσουν καινούργιες καταστάσεις και άγνωστα περιβάλλοντα, ωστόσο, το σίγουρο είναι πως με τη δική μας καθοδήγηση και βοήθεια θα μπορέσουν να ανακαλύψουν όποια νέα πρόκληση εμφανιστεί στις ζωές τους.

Μάθετε περισσότερα για την ιδιωτική εκπαίδευση στο αφιέρωμα που ετοιμάσαμε: