Συνεκπαίδευση: Θετικά αποτελέσματα στους μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες

Αρκετοί μελετητές υποστηρίζουν ότι η έννοια της εκπαίδευσης χωρίς αποκλεισμούς έχει αμφισβητήσει την παραδοσιακή ειδική εκπαίδευση (Dort et al., 2020).

Η παραδοσιακή ειδική εκπαίδευση κυριαρχείται από μια προοπτική έλλειψης, που σημαίνει ότι τα χαρακτηριστικά του μαθητή θεωρούνται ως η εξήγηση για τα σχολικά προβλήματα.

Η εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς, είναι ενσωματωμένη στη φιλοσοφία για τα ανθρώπινα δικαιώματα και απαιτεί από τους εκπαιδευτικούς να αντιμετωπίσουν περισσότερους μαθητές με διαφορετικές δυσκολίες, όπως η ΔΕΠ-Υ, στις τάξεις τους.

^{Photo by Anita Jankovic on Unsplash}

Ταυτόχρονα, η συνεκπαίδευση, αποτελεί σπουδαία αρωγή για την ανάπτυξη γλώσσας και επικοινωνίας.

Επιπλέον, η φιλία είναι τόσο σημαντική για τα παιδιά όσο και για τους ενήλικες.

Για να αναπτύξουν φιλίες, τα παιδιά χρειάζονται καθημερινό χρόνο ανταλλαγής εμπειριών με άλλους στην ηλικία τους.

Οι μαθητές που φοιτούν στα ίδια σχολεία με τους αδελφούς, τις αδελφές και τους γείτονές τους είναι πολύ λιγότερο απομονωμένοι από τους μαθητές που οδηγούνται σε πιο μακρινές περιοχές. Επομένως, είναι πολύ πιο πιθανό να αναπτύξουν φιλίες σε σχολεία που είναι στην γειτονιά τους.

Η εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς, επιδιώκει να δημιουργήσει κοινότητες όπου εκτιμάται η ποικιλομορφία και δεν υπάρχει κριτική από την κατάσταση του σώματος ή της διάνοιας μας, αλλά από το περιεχόμενο του χαρακτήρα μας.

Έτσι, η συνεκπαίδευση χρησιμεύει ως γέφυρα για την παρούσα και μελλοντική κατανόηση μεταξύ ατόμων με και χωρίς κινητικές ή διανοητικές δυσκολίες

Τέλος, η εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς παρουσιάζεται ως εναλλακτική λύση σε διαχωρισμένες ρυθμίσεις και χαρακτηρίζεται ως ευέλικτη στην ετερογένεια μεταξύ των μαθητών.

Ορισμένοι μελετητές θεωρούν το δικαίωμα συμμετοχής σε γενικά περιβάλλοντα ως θεμελιώδες δημοκρατικό δικαίωμα. Είναι αυτονόητο ότι το κίνημα προς την εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς έχει μεγάλη επιτυχία (Fridman et al., 2017).