Πώς θα βοηθήσετε το παιδί σας, όταν βαριέται το διάβασμα
Το διάβασμα είναι από τις πιο συχνές αιτίες τσακωμού ανάμεσα σε ένα παιδί και τους γονείς.
Εκείνο βαριέται να διαβάσει, δυσανασχετεί κάθε φορά που ανοίγει τα βιβλία, χαζεύει κατά τη διάρκεια της μελέτης, ενώ όλο και κάποια αφορμή βρίσκει για να σηκωθεί από τη θέση του. Και σε αυτή τη συμπεριφορά, η μόνη αντίδραση που σου βγαίνει, είναι οι φωνές. Το «με ακούει όλη η πολυκατοικία κάθε απόγευμα», για όσο διαρκεί η σχολική χρονιά, είναι από τις πιο συνηθισμένες μαμαδίστικες ατάκες.
Είναι, όμως, οι φωνές – που πάντα οδηγούν σε έντονες διαμάχες με το παιδί – και η λύση για να το κάνεις να διαβάσει; Όχι, δεν είναι. Με το να του φωνάζεις, δεν πετυχαίνεις κάτι. Γιατί μπορεί στο τέλος να στρωθεί κάτω, όμως, θα το κάνει ως αγγαρεία. Και το διάβασμα, δεν θα πρέπει να περάσει στη συνείδηση του παιδιού, ως μία αγγαρεία, που πρέπει να την κάνει. Γιατί, θα την κάνει για 12 χρόνια, όσο δηλαδή διαρκεί η σχολική ζωή, και αν από τα πρώτα χρονιά το αντιμετωπίζει με αυτόν τον τρόπο, η συνέχεια θα είναι πολύ δύσκολη.
Και αυτό είναι το πρώτο που θα πρέπει να μάθετε στο παιδί. Πόσο σημαντικό είναι το διάβασμα και την αξία της μελέτης. Κι επειδή, τα πάντα είναι θέμα οργάνωσης, θα πρέπει να οργανωθείτε σε αυτό κομμάτι. Αν το παιδί βαριέται να διαβάζει, καλό είναι αρχικά να ξεκινήσετε πιο χαλαρά στους χρόνους, ώστε να μη νιώθει πίεση, που θα φέρει αντίδραση.
Θέστε ένα χρονοδιάγραμμα. Να έχετε μία συγκεκριμένη ώρα που θα διαβάζει. Να μην είναι ούτε αμέσως, μετά το σχολείο που θα είναι κουρασμένο, ούτε και πιο αργά, που επίσης θα είναι κουρασμένο και χορτασμένο από το παιγνίδι. Όταν επιστρέψει από το σχολείο, αφήστε λίγο να ξεκουραστεί και μετά ξεκινάτε τη μελέτη.
Όπως και με τον χρόνο, είναι σημαντικό να έχει και έναν σταθερό χώρο, που θα διαβάζει. Το ιδανικό είναι να έχει το δικό του γραφείο στο υπνοδωμάτιο του, όπου εκεί θα ορίζει και το χώρο του και θα έχει περισσότερη ησυχία. Αν λόγω έλλειψης χώρου, δε μπορεί να έχει δικό του γραφείο και θα πρέπει να διαβάζει στο σαλόνι, καταλαβαίνετε ότι η τηλεόραση κλείνει.
Ένα παιδί που βαριέται εύκολα, δεν το πιέζετε. Το αφήνετε να κάνει μικρά και σύντομα διαλείμματα. Επίσης, αν κατά την ώρα του διαβάσματος χαζεύει, πότε ξύνοντας το μολύβι, πότε ζωγραφίζοντας σε μία κόλλα χαρτί, δεν του βάζετε τις φωνές, ούτε το επαναφέρετε με την κλασική προσταγή «Διάβασε, μην χαζεύεις». Μπορεί, να είναι για εκείνο ένας τρόπος να σκέφτεται. Αν δείτε, όμως, ότι το παρακάνει, τον επαναφέρετε στην τάξη, με ήρεμο τρόπο. «Για να συνεχίσουμε το διάβασμα…», είναι μία φράση που μπορείτε να τη λέτε.
Επίσης, και αυτό αφορά όλα τα παιδιά, επειδή είναι πιο ξεκούραστα, ξεκινάνε να διαβάζουνε τα πιο δύσκολα μαθήματα και μετά προχωράνε στα πιο εύκολα. Και το κυριότερο, δεν είμαστε πάνω από το κεφάλι τους. Όσο διαβάζουν, η παρουσία μας είναι διακριτική και ρίχνουμε μόνο μικρές ματιές. Βοηθάμε το παιδί μόνο αν μας το ζητήσει, ενώ ελέγχουμε στο τέλος.
Και τέλος, στο διαδίκτυο μπορείτε να βρείτε sites με ασκήσεις από κάθε τάξη, που κάνουν τη μελέτη πιο ευχάριστη, με κουίζ, σταυρόλεξα κ.α. Είναι ένας καλός και διασκεδαστικός τρόπος για να κάνει το παιδί επαναλήψεις, χωρίς να δυσανασχετήσει ή να βαρεθεί.
Διαβάστε επίσης
Είκοσι απλοί τρόποι για να μεγαλώσετε ένα παιδί που θα του αρέσει το διάβασμα
Γιατί πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας να αγαπήσουν το διάβασμα
