Αν σήμερα η ωραιότερη μέρα των μαθητών είναι όταν δεν πηγαίνουν σχολείο, φταίει ο γονιός
Στη χώρα που οι άνθρωποι έφεραν τους θεούς στα μέτρα τους και τους έκαναν γλυπτά για να τους κοιτούν στα μάτια, στη χώρα που γέννησε τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, στη χώρα που οι ναοί ήταν κοιτίδες μνήμης, σε αυτή τη χώρα οι άνθρωποι στις μέρες μας πεινούν, μεταναστεύουν και έχουν κατάθλιψη.
Οι λόγοι;
Η συστηματική καταστροφή του ευ αγωνίζεσθαι, η μη κατανόηση της ανάγκης της παιδείας και όχι της εκπαίδευσης, η μη μεταλαμπάδευση της αγάπης για τη χώρα μας, η μη γνώση της Ιστορίας μας και δεν εννοώ της στρατιωτικής αλλά της ιστορίας των Ελλήνων με τα λάθη και τα σωστά.
Αν σήμερα η ωραιότερη μέρα των μαθητών είναι όταν δεν πηγαίνουν σχολείο φταίει ο γονιός, ο δάσκαλος, το υπουργείο ,ο πολιτικός.
Κι όμως εμείς ως Έλληνες σε όλο αυτό το παζλ βλέπουμε μόνο το παιδί μας, που είναι μαθητής.
Διακατεχόμαστε από άγχος ως γονείς αν τα καταφέρνει ή όχι στο σχολείο;
Κι όμως ποτέ δεν μπήκαμε σε μια αίθουσα να δούμε πως κάνει μάθημα ο κάθε δάσκαλος, ποτέ δεν ζητήσαμε αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, ποτέ δεν παραπονεθήκαμε για κάτι.
‘Όπως επίσης ποτέ δεν ρωτήσαμε το παιδί- μαθητή αν γέλασε καθόλου στην τάξη, αν έπαιξε αρκετά, αν ένοιωσε συναισθήματα κατά τη διάρκεια της μέρας του, αν έκανε κάποια δραστηριότητα που τον συνάρπασε...
‘Εχω την αίσθηση ότι όλα αυτά τα χρόνια δημιουργούμε ρομποτάκια που δεν ξέρουν γιατί πηγαίνουν τόσες ώρες σε ένα σχολείο με παλιά θρανία και χάλια μωσαϊκό.
Αν η χαρά του παιδιού μας, βρίσκεται στο διάλλειμα σημαίνει ότι θέλουμε πολύ μεγάλες και δομικές αλλαγές ως χώρα για να γίνει χαρά η μάθηση και η εξέλιξη.
το 2019 το παιδί είναι πολύ έξυπνο και βαριέται εύκολα όταν είσαι στείρος γονιός ή δάσκαλος.
Αν είσαι δάσκαλος και δεν εμφυσήσεις στα παιδιά του Δημοτικού την αγάπη, την αλληλεγγύη, την συνεργασία και δεν τους μάθεις πως να βελτιώσουν τον εαυτό τους και κατόπιν τους βαθμούς τους, το μόνο που θα καταφέρεις θα είναι να δημιουργήσεις αδιάφορους μαθητές γυμνασίου και εθισμένους στο διαδίκτυο.
Όλα αυτά προέκυψαν στο μυαλό μου όταν η μικρή κόρη μου Αθηνά, μου είπε σήμερα, ότι όταν θα κάνει το παιδί της θα το ονομάσει Λητώ. 'Αδραξα λοιπόν την ευκαιρία και στο κρεβατάκι της, της διάβασα πως η Θεά Λητώ γέννησε στη Δήλο, τον Απόλλωνα ενώ την κυνηγούσε η Θεά 'Ηρα. Δεν της είπα όμως, μόνο αυτό αλλά γιατί οι Έλληνες τότε είχαν ανάγκη να δημιουργήσουν μια θεότητα με το όνομα Λητώ. '
Για όσους δεν γνωρίζουν η Θεά αυτή χάριζε στις ψυχές τον “λείο” (ομαλό-μαλακό) χαρακτήρα, την πηγή της εκούσιας ζωής και την χορηγία της θεϊκής ευτυχίας.
Ίσως μια καλή αρχή θα ήταν στο Δημοτικό να αρχίσουμε να γνωρίζουμε τι σημαίνουν και από προέρχονται οι λέξεις που χρησιμοποιούμε και ίσως η νέα γενιά να μιλήσει πιο σωστά από τη δική μας και να αγαπήσει περισσότερο την Ελλάδα μας.
Λία Λάππα
Δημοσιογράφος και Συγγραφέας του πρώτου παραμυθιού στην Ελλάδα κατά του παιδικού εθισμού στο διαδίκτυο με τίτλο: «Φτερωτή Ποδηλατούλα»