Επιστροφή στα θρανία και τα μυαλά στα κάγκελα!

Διαβάσματα, μελέτη, πρωινό ξύπνημα, πήγαινε – έλα σε δραστηριότητες, γκρίνια, άγχος για τους βαθμούς, ένταση και φωνές ανάμεσα με παιδιά και μαμάδες… Ουφ και μόνο που το σκέφτομαι είμαι στην τσίτα.

Για να τα δούμε όμως τα πράγματα κι από την άλλη μεριά…

Πώς ένιωθες όλες αυτές τις μέρες που εσύ εργαζόσουν και το παιδί έμενε στο σπίτι μόνο του, με βοήθεια ή με γιαγιάδες και παππούδες; Πώς ένιωθες που ήταν καρφωμένο με τις ώρες μπροστά σε τηλεόραση και ipad γιατί πολύ απλά δεν ζούμε στα χρόνια της γειτονιάς που μαζεύονται όλα τα παιδάκια στην πιλοτή και παίζουν άφοβα όσο λείπουν οι γονείς.

Εγώ λοιπόν νιώθω μία κρυφή ανακούφιση που πήγα με το παιδί μου στον Αγιασμό. Η παρατεταμένη περίοδος της απραγίας τελείωσε και επιτέλους το παιδί θα ξαναμπεί στους ρυθμούς του και θα ενεργοποιηθεί.

Μπήκαμε στη ρουτίνα μας. Φτιάξαμε από βραδύς τη σχολική τσάντα με τα απαραίτητα, επιλέξαμε τα ρούχα μας και ρυθμίσαμε το ξυπνητήρι μας μετά από σχεδόν 3 μήνες. Η Έλενα ξύπνησε στην ώρα της, ντύθηκε και ήρθε στο τραπέζι της κουζίνας για τη γνωστή ιεροτελεστία. Πρωινό. Γέμισε την αγαπημένη της κούπα με το γάλα της. Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν. Το Nestle School της λέει την πρώτη καλημέρα χρόνια τώρα. Μεγαλώνουν μαζί. Το λατρεύει γιατί έχει φανταστική γεύση και το λατρεύω γιατί περιέχει 22 φορές περισσότερο σίδηρο από το απλό αγελαδινό γάλα. Έπειτα έπλυνε τα δόντια της, χτένισε τα μαλλιά της και πήρε το τοστάκι της ανά χείρας.

Και κάπως έτσι φτάσαμε στο σχολείο για τον Αγιασμό με έναν συγκρατημένο ενθουσιασμό και μία γλυκιά προσμονή. Τα παιδιά ξαναβρέθηκαν πάλι όλα μαζί. Χωρίστηκαν σε δυάδες στα καινούργια τους θρανία, στην καινούργια τους τάξη. Γνώρισαν την καινούργια τους δασκάλα κι όλα πάλι θα μπήκαν σε μία σειρά, σε ένα πρόγραμμα.

Βλέπω το παιδί μου να ανθίζει, να μαθαίνει, να εξελίσσεται. Και δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από αυτό. Είναι τόσο συγκινητικό! Όσα «παίρνει» από το σχολείο δεν μπορεί να τα αναπληρώσει κανείς!

Ξέρω ότι θα έρθουν και τα δύσκολα. Οι παγερές μέρες που πρέπει να ξυπνήσουμε από τα αξημέρωτα, κάποιες κακές επιδόσεις, κάποιες παρεξηγήσεις στο σχολείο… όμως τίποτα δε συγκρίνεται με όλα τα καλά που προσφέρει το σχολείο και η μάθηση στα παιδιά.

Άντε να μαζευόμαστε σιγά – σιγά! Και κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.

Καλή σχολική χρονιά μανούλες!