Πότε είναι αποτελεσματική η παιδική οδοντόκρεμα;

Το φθόριο βοηθά στην επαναμετάλλωση των δοντιών βοηθώντας τα ιόντα ασβεστίου και φωσφόρου που κυκλοφορούν στο σάλιο να εισχωρήσουν μέσα στις απασβεστωμένες περιοχές της αδαμαντίνης των δοντιών, δημιουργώντας έτσι μία πιο σκληρή κρυσταλλική δομή και ως εκ τούτου ανθεκτική επιφάνεια στα οξέα της τερηδόνας.

Η χρήση της φθοριούχου οδοντόπαστας πρέπει να είναι σε επαρκή δοσολογία ώστε να επωφελούνται τα δόντια και να προστατεύονται από την τερηδόνα από την μία, αλλά να μην κινδυνεύουν από τη δημιουργία φθορίασης από την άλλη.

Σύμφωνα με την Παιδιατρική Εταιρεία Κύπρου, η φθορίαση, είναι μία κατασκευαστική ανωμαλία της αδαμαντίνης των μονίμων κυρίως δοντιών όπου αντί αυτή να είναι λευκή και μονόχρωμη, παρουσιάζει λευκές ή σε πιο σοβαρές περιπτώσεις καφέ κηλίδες δίδοντας έτσι μία αντιαισθητική εμφάνιση στα δόντια.
Η φθορίαση προκαλείται από κατάποση κατά τη διάρκεια του βουρτσίσματος υπερβολικής για την ηλικία του παιδιού φθοριούχου οδοντόπαστας. Η ένταση και η έκταση της φθορίασης σχετίζεται με τη ποσότητα της οδοντόπαστας που καταπίνει το παιδί, την ηλικία του, το στάδιο ανάπτυξης των δοντιών του αλλά και τη διάρκεια που συμβαίνει αυτό.

Αν και τα μόνιμα δόντια ανατέλλουν μετά την ηλικία των έξι ετών, αρχίζουν να διαπλάθονται από την γέννηση του παιδιού και είναι ευάλωτα σε οποιαδήποτε τοξικά συστεμικά ερεθίσματα. Η υπερβολική κατάποση φθοριούχου οδοντόπαστας σε συνδυασμό ειδικά και με κατάποση άλλων φθοριούχων σκευασμάτων, όπως φθοριούχο νερό, δισκίων ή σταγόνων, θα μπορούσε να αποτελέσει ένα από τα ισχυρότερα τοξικά ερεθίσματα στα αναπτυσσόμενα μόνιμα δόντια.

Η οδοντόπαστα για να έχει όφελος στα δόντια χωρίς να βλάπτει, πρέπει:

1. Να περιέχει τη σωστή περιεκτικότητα (δόση) φθορίου στο σωληνάριο και
2. Να χρησιμοποιείται στη σωστή ποσότητα στην οδοντόβουρτσα.
Σύμφωνα με τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής και της Αμερικανικής ακαδημίας παιδοδοντιατρικής η ενδεδειγμένη περιεκτικότητα (δόση ) φθορίου σε μία παιδική οδοντόπαστα για παιδιά μέχρι 6 ετών είναι 1000 ppm. Η σωστή ποσότητα οδοντόπαστας στην οδοντόβουρτσα για παιδιά μέχρι 2 ετών ορίζεται ως η ποσότητα μίας θρυαλλίδας (φακής ) και για παιδιά 2-6 ετών ως η ποσότητα ενός μπιζελιού.

Για διευκρίνηση των ποσοτήτων, οι Ellwood and Curry υπολόγισαν το βάρος των συγκεκριμένων δόσεων. Έτσι υπολόγισαν ότι η ποσότητα μπιζέλι έχει βάρος 0.25 g στην οποία περιέχονται 0.6 mg φθοριούχου νατρίου (0.275 mg ιόντα φθορίου), ενώ η ποσότητα θρυαλλίδας έχει βάρος 0.125 g στην οποία περιέχονται 0.3 mg φθοριούχου νατρίου (0.137 mg ιόντα φθορίου).

Είναι αυτονόητο ότι ο λόγος που οι σχετικές ακαδημίες έχουν βάλει περιορισμούς στην ποσότητα της οδοντόπαστας στα παιδιά προσχολικής ηλικίας είναι γιατί η ικανότητα απόπτυσης της περίσσειας της οδοντόπαστας από αυτά είναι πολύ μειωμένη με αποτέλεσμα μέρος αυτής να καταπίνεται αυξάνοντας την πιθανότητα τα δόντια να παρουσιάσουν φθορίαση όπως αναφέραμε πιο πάνω.Συνήθως παιδιά μέχρι 3 ετών καταπίνουν περίπου 0.25 mg φθορίου σε κάθε βούρτσισμα σε οδοντόπαστα που περιέχει 1000 ppm φθόριο.

Γι αυτό το λόγο θα πρέπει οι γονείς να διδάσκονται από τον οδοντίατρο ή τον παιδίατρο ως προς το είδος και την ποσότητα της οδοντόπαστας που θα πρέπει να τοποθετείται στην βούρτσα ανάλογα με την ηλικία του παιδιού. Επίσης, η υγιεινή των δοντιών του παιδιού προσχολικής ηλικίας ,αποτελεί αποκλειστικό καθήκον των γονέων και ποτέ δεν πρέπει να γίνεται από το παιδάκι χωρίς επίβλεψη.

Διαβάστε επίσης

Πρώτη επίσκεψη στον οδοντίατρο με το παιδί μας: Πώς πρέπει να το προετοιμάσουμε;

Πώς μπορούμε να προστατεύσουμε τα δόντια του παιδιού;