Με δεδομένο την τεκμηρίωση ότι η πρώιμη χρήση πιπίλας σχετίζεται με μείωση της επιτυχίας του θηλασμού, η χρήση της κατά την πρώιμη νεογνική περίοδο πρέπει να περιορίζεται μόνο σε ειδικές ιατρικές καταστάσεις, επισημαίνει η Παιδιατρική Εταιρεία Κύπρου.
Αυτές περιλαμβάνουν τη χρήση τους για ανακούφιση του πόνου, σαν ηρεμιστικός παράγοντας, ή σαν μέρος ενός δομημένου προγράμματος για ενίσχυση της στοματικής κινητικής λειτουργίας. Επειδή η χρήση πιπίλας έχει συνδεθεί με την μείωση του συνδρόμου του Αιφνιδίου Βρεφικού Θανάτου (ΑΒΘ), μητέρες υγιών τελειομήνων βρεφών πρέπει να συμβουλεύονται να χρησιμοποιούν πιπίλες κατά την ώρα της χαλάρωσης ή την ώρα του ύπνου του βρέφους όταν έχει ήδη εγκατασταθεί ο θηλασμός, στην ηλικία των 3 με 4 εβδομάδων.
Επίσης, το μωρό που χρησιμοποιεί πιπίλα μπορεί να μπερδέψει τις θηλές- σύγχυση θηλών- και να σταματήσει να θηλάζει. Παράλληλα, ενδέχεται να μειωθεί ο χρόνος που το μωρό θηλάζει στο στήθος, με αποτέλεσμα να μην πίνει όσο γάλα χρειάζεται και αφετέρου να δημιουργηθεί πρόβλημα στο μαστό της μητέρας.
Καλό λοιπόν είναι όταν το παιδί θηλάζει να περιμένετε να εδραιωθεί η γαλουχία, περίπου στις 40-50 μέρες και μετά αν το παιδί χρειάζεται να του δώσετε πιπίλα. Όταν το παιδί πεινάσει και έρθει η ώρα για να φάει, θα αναζητήσει την θηλή της μαμάς, η οποία μυρίζει διαφορετικά και έχει διαφορετική υφή από την πλαστική πιπίλα.
Μην ξεχνάτε ότι ο θηλασμός της πιπίλας είναι χαλαρωτικός, μπορεί να βοηθήσει ή να προκαλέσει ύπνο. Για το λόγο αυτό, τα μικρά παιδιά μπορεί θηλάζουν πιπίλα τους το βράδυ ή άλλες φορές όταν είναι κουρασμένα. Ο παρατεταμένος όμως θηλασμός της πιπίλας μετά την ηλικία των 3,5-4 ετών μπορεί να προκαλέσει προβλήματα που σχετίζονται με τη σωστή ανάπτυξη των γνάθων και την σωστή κατανομή των δοντιών στον οδοντικό φραγμό.
Τα προβλήματα αυτά μπορεί να είναι είτε η μη φυσιολογική πρόταξη της άνω γνάθου και των δοντιών αυτή (προγναθισμός) είτε η ύπαρξη χάσματος μεταξύ των προσθίων δοντιών όταν το παιδί κλείνει το στόμα.
