Η συγκλονιστική μαρτυρία μιας μάνας: «Το μωρό μου πέθανε δύο φορές και επανήλθε»

Ο λόγος για την 31χρονη Ναντίν Όσμπορν από το Δυτικό Μπρίντγκφορντ η οποία προσπαθούσε για πολλά χρόνια να αποκτήσει παιδί.

Το 2008 είχε αποβολή στη 19η εβδομάδα κύησης, κάτι που της στοίχισε πολύ. Όταν συνέλαβε για δεύτερη φορά τον περασμένο Αύγουστο, ήταν αποφασισμένη να κρατήσει το παιδί της παραπάνω από 19 εβδομάδες. Και πράγματι τα κατάφερε, όμως, το μωρό γεννήθηκε στην 23η εβδομάδα. Ο γιος της Κίνγκστον γεννήθηκε πολύ πρόωρα και ήρθε στον κόσμο στις 17 Δεκεμβρίου.

«Οι γιατροί έλεγαν πως δεν μπορούν να υποσχεθούν την βιωσιμότητά του γιατί ήταν πολύ πρόωρα γεννημένος» λέει η Ναντίν η οποία δούλευε σε εταιρία δημοσίων σχέσεων. Τα προβλήματα μόλις είχαν αρχίσει για την ίδια και τον επί δύο χρόνια σύντροφό της Όμπιν Χάτσινσον.

Το μωρό έμεινε στην εντατική για πέντε ολόκληρους μήνες ενώ η μητέρα του πληροφορήθηκε από τους γιατρούς πως σε μία προσπάθειά τους να του κάνουν τεχνητές αναπνοές καθώς έφευγε από τη ζωή ο μικρός, του είχαν σπάσει τα κόκκαλα του θώρακa αφού ήταν πολύ εύθραυστος λόγω της προωρότητάς του. Τελικά κατάφεραν να τον επαναφέρουν. Λίγες μόλις μέρες μετά τη γέννησή του, οι γιατροί διαπίστωσαν πως ο μικρός έπρεπε να υποβληθεί σε συγκεκριμένη χειρουργική επέμβαση προκειμένου να επιβιώσει.

Έπρεπε να κλείσουν μία βαλβίδα κοντά στην καρδιά του που επιτρέπει στο αίμα να κυκλοφορεί στο σώμα του. Η βαλβίδα αυτή, επειδή το μωρό γεννήθηκε πολύ πρόωρα, δεν είχε προλάβει να κλείσει μόνη της και έτσι ο Κίνγκστον μεταφέρθηκε σε εξειδικευμένο νοσοκομείο για αυτή τη μεγάλη εγχείρηση. Όταν βγήκε από το χειρουργείο, το μωρό είχε πολύ χαμηλή πίεση και για ακόμα μία φορά οι γιατροί φοβήθηκαν πως θα τον έχαναν. «Θυμάμαι ότι εκείνη τη νύχτα προσευχόμουν για εκείνον. Μας είπαν πως αυτό θα μπορούσε να είναι το τέλος. Ήμουν απελπισμένη ότι θα τον χάσω αλλά με έναν μαγικό τρόπο ο μικρός μου τα κατάφερε.Ήταν η πρώτη φορά που συνειδητοποίησα ότι θα μπορούσα να τον χάσω και όταν τελικά τα κατάφερε, αντιλήφθηκα πως έπρεπε να μείνω δυνατή για εκείνον» είπε η Ναντίν.

Και τότε συνέβη κάτι το απρόσμενο και πολύ δυσάρεστο. Λίγες μόλις μέρες αφότου είχε αναρρώσει, ο σωλήνας με το οξυγόνο που έπαιρνε με τεχνική υποστήριξη από μηχανήματα αποσπάσθηκε με κάποιο τρόπο από τον λαιμό του, όπως είπαν οι γιατροί στη Ναντίν. Για δέκα λεπτά γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό προσπαθούσαν να του χορηγήσουν οξυγόνο και όλη αυτή την ώρα ο μικρός δεν ανέπνεε. «Αυτό ήταν ό,τι πιο τρομακτικό μας συνέβη. Ακόμα και η νοσοκόμα λίγο αργότερα μου είπε ''σχεδόν τον είχαμε χάσει''. Είναι πραγματικά ο ήρωάς μου και το θαύμα της ζωής μου. Είμαι ευγνώμων σε όλους τους γιατρούς και τις νοσοκόμες που ήταν εκεί για να τον βοηθήσουν».

Τελικά ο μικρός τα κατάφερε και σήμερα είναι ένα υγιές αγοράκι που έχει πολλή αδυναμία στη μητέρα του η οποία δεν έφυγε ποτέ από το πλευρό του και ακόμα και σήμερα προσεύχεται το παιδί της να είναι πάντα καλά.