Όταν τα παιδιά φέρονται σαν ενήλικες!
Ψυχολόγοι έχουν διαπιστώσει πως παιδιά που συναναστρέφονται πολύ περισσότερο από ό,τι θα έπρεπε ενήλικες και γενικότερα οι γονείς του το έχουν αναγκάσει να φέρεται σαν ενήλικας, αναλαμβάνοντας ευθύνες που δεν του αναλογούν και έχοντας επίσης υποχρεώσεις που είναι δυσβάσταχτες για την ηλικία του, συνήθως καταλήγουν να είναι ενήλικες με σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα που δεν μπορούν να διαχειριστούν μεγαλώνοντας απολύτως τίποτα στη ζωή τους.
Ο κανόνας για να αποφύγετε κάτι τέτοιο είναι να αφήσετε το παιδί σας να ζήσει την ανεμελιά της ηλικίας του και να μην του δίνετε παραπάνω ευθύνες από ό,τι αντέχει. Το να ωριμάσει όσο πιο γρήγορα γίνεται είναι ποθητό από τον οποιονδήποτε, δεν πρέπει όμως να γίνεται με μηχανισμούς που τελικά θα κάνουν κακό στην ψυχοσύνθεσή του. Γι' αυτό και θα πρέπει να έχετε ως αρχή να είστε πάντα στο πλευρό των παιδιών σας, να μη τα χρησιμοποιείτε ως δεκανίκια στις δικές σας υποχρεώσεις ή προβλήματα που τυχόν εμφανίζονται και να τα αφήνετε να ωριμάζουν σιγά σιγά. Οι ψυχολόγοι συνιστούν το κάθε παιδί να μεγαλώνει με ανεμελιά και να αναλαμβάνει μόνο τις ευθύνες που του αναλογούν για την ηλικία του. Για παράδειγμα, ένα κοριτσάκι στην ηλικία των επτά ετών, θα πρέπει να είναι υπεύθυνο μόνο για την τάξη και την καθαριότητα του δωματίου της και όχι να το βάζει η μαμά του να σφουγγαρίζει και να ξεσκονίζει όλο το σπίτι επειδή η ίδια θέλει τάχα μου να το μάθει τις βασικές δουλειές του σπιτιού. Κάθε τι στη ζωή μας και των παιδιών μας θέλει μέτρο και αυτό θα πρέπει να είναι και η βασική αρχή των γονιών για τα βλαστάρια τους.
