Τι πραγματικά χρειάζεται να κάνει ο γονιός ενός 4χρονου παιδιού;

Πριν λίγες ημέρες το mothersblog ασχολήθηκε με το «Τι πραγματικά πρέπει να ξέρει ένα 4χρονο παιδί;».
Ομως, μια λίστα για το τι πρέπει να ξέρουν τα παιδιά, δεν είναι ολοκληρωμένη από μόνη της αφού πρέπει να υπάρχει και η ανάλογη συμπεριφορά και κατανόηση από τους γονείς.

Τα τετράχρονα δε χρειάζονται μόνο τα παιχνίδια τους για να είναι ευτυχισμένα. Κανένα παιδί ποτέ δεν έγινε ένας χαρούμενος ενήλικας αποκλειστικά από τα ακριβά δώρα που του έδιναν σε μικρή ηλικία. Οι γονείς πρέπει να κάνουν κάποιες μικρές θυσίες και να χαρίζουν στα παιδιά την αγάπη και τη φροντίδα που χρειάζονται . Δηλαδή πράγματα που δε μπορεί να τα αντικαταστήσει ούτε το πιο ακριβό παιχνίδι του κόσμου.

Τι πρέπει οι γονείς να ξέρουν:

• Κάθε παιδί μαθαίνει πως να περπατάει, να μιλάει, να διαβάζει και να μαθαίνει τα μαθηματικά με τον δικό του ρυθμό.

• Η μεγαλύτερη επίτευξη ενός γονιού, είναι να διαβάζει στο παιδί του. Το παιδί δε χρειάζεται ούτε υπολογιστές, ούτε φανταχτερές διδακτικές κάρτες που του μαθαίνουν τους αριθμούς και τα ζώα, ούτε βιβλία με ασκήσεις. Απλώς χρειάζεται τον μπαμπά και τη μαμά (ή και τους δυο μαζί), πρωί ή βράδυ, να κάθεται και να του διαβάζει ένα βιβλίο.

• Το να είσαι το πιο έξυπνο ή το πιο επιτυχημένο παιδί στη τάξη, δεν είχε ποτέ καμία επίδραση στο να είσαι το πιο χαρούμενο παιδί. Θέλουμε να δίνουμε συνεχώς στο παιδί μας «πλεονεκτήματα», που στο τέλος καταλήγουμε να του δίνουμε μια αγχωτική πολυάσχολη ζωή όσο η δική μας. Ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα που μπορούμε να δώσουμε στο παιδί μας είναι μια απλή, ανέμελη παιδική ηλικία.

• Τα παιδιά μας αξίζουν να είναι περικυκλωμένα από βιβλία, τη φύση, καλλιτεχνικές προμήθειες και την ελευθερία να μπορούν να τα εξερευνήσουν. Οι περισσότεροι από εμάς θα μπορούσαμε να ξεφορτωθούμε ο 90% από τα παιχνίδια των παιδιών μας και δε θα τους έλειπαν καθόλου, αλλά κάποια από αυτά είναι χρήσιμα, όπως το να χτίζεις με τουβλάκια, τα δημιουργικά παιχνίδια (καλλιτεχνικά υλικά), τα μουσικά όργανα, ρούχα μεταμφίεσης και πολλά βιβλία. Πρέπει να έχουν την ελευθερία να εξερευνήσουν αυτά τα πράγματα. Να ζυμώνουν ψωμί και να τα κάνουν όλα χάλια. Να χρησιμοποιούν μπογιές και να παίζουν με ζύμες και γκλίτερ ενώ εμείς ετοιμάζουμε το δείπνο. Να έχουν έναν δικό τους χώρο στην αυλή για να σκάβουν και να δημιουργούν με τη λάσπη. Απλά πράγματα που τα κάνουν χαρούμενα.

• Τα παιδιά μας, χρειάζονται περισσότερο από «εμάς». Έχουμε γίνει τόσο καλοί στο να λέμε πως χρειαζόμαστε περισσότερο χρόνο για τον εαυτό μας που πλέον έχει γίνει ως δικαιολογία για να προσέχουν άλλοι τα παιδιά μας. Όλοι χρειαζόμαστε προσωπική περιποίηση, χρόνο με τους φίλους μας, ψυχικά διαλείμματα και βόλτες χωρίς τα παιδιά μας καμιά φορά. Ζούμε όμως στην εποχή που τα περιοδικά προτείνουν στους γονείς να αφιερώσουν έστω και 10 λεπτά από την πολυάσχολη ημέρα τους στο κάθε παιδί που έχουν και να προγραμματίζουν ένα Σάββατο το μήνα ως οικογενειακή ημέρα! Τα παιδιά δε χρειάζονται βιντεοπαιχνίδια, υπολογιστές, μαθήματα μπαλέτου, προπονήσεις ποδοσφαίρου και άλλες εξωσχολικές δραστηριότητες αλλά χρειάζονται γονείς. Χρειάζονται πατεράδες που κάθονται και ακούνε πως πέρασε η μέρα τους στο σχολείο και μητέρες που φτιάχνουν κατασκευές μαζί τους. Γονείς που βρίσκουν το χρόνο να τους διαβάζουν ιστορίες και να συμπεριφέρονται κι αυτοί σαν μικρά παιδιά. Τα παιδιά αξίζουν να ξέρουν πως είναι προτεραιότητα για εμάς και ότι πραγματικά αγαπάμε το να βρισκόμαστε μαζί τους.