Διακοπές με τον παππού & τη γιαγιά: Λύση ανάγκης ή ιδανική επιλογή για το παιδί;

Με το κλείσιμο των σχολείων, πολλοί γονείς παίρνουν τα παιδιά τους και τα πηγαίνουν στο χωριό .

Είναι μια απόφαση που φαντάζει αυτονόητη για όσους έχουν την τύχη να ζουν οι γονείς τους και κυρίως να είναι σε θέση να φροντίσουν τα εγγόνια τους. Άλλωστε τι καλύτερο για τα παιδιά να περάσουν το μεγαλύτερο μέρος του καλοκαιριού με τον παππού και τη γιαγιά, με βόλτες και μπόλικο παιχνίδι;

Αναμνήσεις

Όσοι κατάγονται από χωριό ή νησί κι έχουν περάσει τις καλοκαιρινές διακοπές με τον παππού και τη γιαγιά, έχουν υπέροχες αναμνήσεις. Αμέτρητα παγωτά, παιχνίδια στις γειτονιές μέχρι αργά, ποδηλατάδες στα σοκάκια, νέες γνωριμίες και φίλοι.

Ακόμα κι αν έχουν αλλάξει πολλά από τα καλοκαίρια των παιδικών σας χρόνων μέχρι σήμερα, οι διακοπές στο χωριό έχουν άλλη αξία.

Τι κερδίζει το παιδί

Ποιοτικό χρόνο με τον παππού και τη γιαγιά

Χιλιοειπωμένο αλλά αληθινό: Οι παππούδες και οι γιαγιάδες δεν χαλούν χατίρια στα εγγόνια διότι ως γνωστόν «του παιδιού μου το παιδί είναι δύο φορές παιδί μου». Βέβαια το ακλόνητο επιχείρημα των παππούδων είναι ότι « βλέπω το παιδί δύο φορές το χρόνο και θα του χαλάσω χατίρι;» και δώστου παγωτά , λιχουδιές και τηγανητές πατάτες. Πέρα όμως από χατίρια περνούν χρόνο με τα εγγόνια τους , ασχολούνται μαζί τους και τα παιδιά νιώθουν αυτή την απέραντη αγάπη να τους «τυλίγει».

Κάνει νέους φίλους

Ακόμα κι αν στη γειτονιά δεν υπάρχουν συνομήλικα παιδιά, είναι βέβαιο ότι μέχρι την αναχώρησή του θα μετρά πολλούς νέους φίλους. Είτε στη θάλασσα είτε στην πλατεία του χωριού θα "παιχτούν" νέες γνωριμίες , θα ανταλλάξουν παιχνίδια αλλά και τηλέφωνα για να συναντηθούν ξανά με την επιστροφή τους στην πόλη.

Αυτονομείται

Μπορεί η γιαγιά και ο παππούς να τα έχουν όλα έτοιμα, όμως το παιδί γίνεται πιο αυτόνομο. Μαθαίνει να τακτοποιεί τα πράγματά του, να βοηθά τους παππούδες και να κινείται μόνο του αφού το περιβάλλον του χωριού ( ή του νησιού) είναι πιο ασφαλές.

Έρχεται σε επαφή με τη φύση

Θέλοντας και μη, το παιδί περνά περισσότερες ώρες εκτός σπιτιού στο χωριό ( ή το νησί) σε σχέση με την πόλη. Βλέπει από κοντά ζώα ( ενδεχομένως και να τα ταΐζει αν έχει ο παππούς και η γιαγιά) , παίζει ( και πέφτει) στα χώματα ή την άμμο, πηγαίνει στο περιβόλι ή τον κήπο. Γενικά, αυξάνεται η επαφή του με τη φύση και περιορίζεται η επαφή με τις οθόνες ( τάμπλετ ή κινητών).

Είναι όλα λοιπόν ιδανικά;

Καμία συνύπαρξη δεν είναι εύκολη. Ακόμα και αυτή των εγγονών με τους παππούδες. Επίσης, πολλοί γονείς ανησυχούν ότι το παιδί τους δεν θα έχει κανένα πρόγραμμα, ότι θα τρώει ό,τι θέλει οποιαδήποτε στιγμή ενώ δεν θα λείψουν και οι εντάσεις.

Φυσικά, υπάρχουν και οι γονείς που θεωρούν ως λύση ανάγκης το να στείλουν τα παιδιά στο χωριό, καθώς δεν μπορούν να τα κρατήσουν οι ίδιοι για το σύνολο του καλοκαιριού , λόγω δουλειάς.

Πώς μπορούν να βρουν τη χρυσή τομή; Υπάρχει ;

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η λύση είναι η σωστή επικοινωνία με όλους: μεταξύ γονέων, παππούδων και παιδιών. Μην ξεχνάτε άλλωστε ότι και για τους γονείς σας η φροντίδα των παιδιών σας είναι μεγάλη ευθύνη και απαιτεί αντοχές που πιθανόν να μην έχουν. Επίσης, η καθημερινότητά τους αλλάζει και χρειάζονται και οι ίδιοι ένα χρονικό περιθώριο προσαρμογής με τα εγγόνια τους, που υπεραγαπούν αλλά δεν τα «ζουν» καθημερινά.

Αν λοιπόν μιλήσετε με ειλικρίνεια και κατανόηση στους γονείς ή τα πεθερικά σας, ότι είναι σημαντικό για όλους να υπάρχουν ( και να τηρούνται) κάποιοι κανόνες προς όφελος όλων , είναι βέβαιο ότι οι διακοπές των παιδιών στο χωριό θα κυλήσουν χωρίς ουσιαστικά προβλήματα.

Σημασία έχει να περάσουν όλοι καλά κι αυτό συνήθως απαιτεί συμβιβασμούς κι από τις δύο πλευρές.