Τι δεν αρέσει σε ένα δίχρονο παιδί
Για τα τρομερά δίχρονα έχουμε μιλήσει πολλές φορές. Για το τι δεν τους αρέσει όμως, όχι.
Τα νήπια έχουν τόσο μεγάλες καρδιές. Είναι παθιασμένα με τα πάντα, κάτι που κάνει τη ζωή διασκεδαστική ΑΛΛΑ και προκλητική. Επίσης έχουν πολύ έντονα αρνητικά συναισθήματα για πάρα πολλά πράγματα. Πράγματα που τη μια στιγμή τους αρέσουν και την άλλη όχι και τόσο.
Μετά την κατάκτηση του περπατήματος, τα παιδιά έχουν μια έντονη τάση να κάνουν τις δικές τους επιλογές. Σε αυτή τη γνωστή ως «τρομερά δίχρονα» περίοδο (1 ½ -3 χρονών), το χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι η αντιδραστική συμπεριφορά. Όταν τους ζητάτε να κάνουν κάτι αρνούνται και διαφωνούν με πάθος μαζί σας.
Τα νηπιάκια ενστικτωδώς θέλουν να κάνουν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που θέλουν οι γονείς τους. Λένε ΌΧΙ ή απλά ξεσπούν σε κλάματα. Για ποιους λόγους όμως;
Ακολουθεί μια λίστα με κοινά πράγματα που τα νήπια αντιπαθούν - πολλά από τα οποία είναι εντελώς αναπόφευκτα.
Τι δεν αρέσει σε ένα δίχρονο παιδί
- Η ώρα του ύπνου
- Το φαγητό που δεν έχει το σχήμα που περίμενε
- Ο,τιδήποτε του άρεσε ΧΘΕΣ
- Να αλλάζει η ρουτίνα του
- Να του χτενίζουν τα μαλλιά
- Να μοιράζεται
- Να του αγγίζουν το φαγητό του
- Να φεύγει από το πάρκο
- Να του βρέχουν τα μαλλιά
Πώς θα διαχειριστείτε ένα tantrum του δίχρονου παιδιού σας
Αρχικά δεν θα πρέπει να παρασυρθείτε από τον έντονο θυμό και τη γκρίνια του παιδιού σας. Θα πρέπει να είστε σταθεροί στις αποφάσεις σας, να ανταποκριθείτε στην γκρίνια του και να δείξετε ότι ακούτε ως γονείς ώστε να κάνετε το μικρό σας να αισθανθεί ασφάλεια και να ελέγξει τα συναισθήματά του.
Πείτε του: «Είσαι αναστατωμένο τώρα, καταλαβαίνω ότι έχεις θυμώσει επειδή (πείτε τον λόγο). Δυσκολεύομαι να καταλάβω γιατί κλαις, χτυπιέσαι, γκρινιάζεις. Θες να ηρεμήσεις ώστε να το συζητήσουμε; Εγώ είμαι εδώ και θα περιμένω ώστε να μιλήσουμε!».
Το παιδί σας θα πρέπει να αισθανθεί ότι το καταλαβαίνετε και το αποδέχεστε. Μην φωνάξετε, μην απαξιώσετε τα συναισθήματά του, μην φύγετε από το δωμάτιο εγκαταλείποντάς το. Το μόνο που θα καταφέρετε έιναι να διογκώσετε το πρόβλημα.
Συνεργαστείτε μαζί του και βοηθήσετε το να μάθει τι σημαίνει ψυχραιμία.