Πώς να καλλιεργήσουμε τις σωστές αξίες στα παιδιά
Με βάση τις ηθικές αξίες που θα διδαχθεί ένα παιδί από την οικογένειά του, αναμένεται να διαμορφώσει το χαρακτήρα του.
Δύο πράγματα πρέπει να παίρνουν τα παιδιά από τους γονείς τους: ρίζες και φτερά, σύμφωνα με τη ρήση του Γκαίτε.
Ρίζες για να ξέρουν που είναι το σπίτι τους και φτερά για να μπορούν να πετάξουν.
Όπως κανένα δέντρο χωρίς ρίζες δεν μπορεί να αναπτυχθεί και ν'ανθίσει, έτσι και τα παιδιά για να μεγαλώσουν και να γίνουν υπεύθυνοι ενήλικες χρειάζονται να διδαχθούν τις ηθικές αξίες που θα διαμορφώσουν τον χαρακτήρα τους.
Κι αυτή η προσπάθεια ξεκινά από την πρώιμη παιδική ηλικία.
Πώς να καλλιεργήσουμε τις ηθικές αξίες στα παιδιά
Ενώ η διδασκαλία των ηθικών αξιών είναι αδιαμφισβήτητη, το ερώτημα είναι πώς θα καταφέρουμε να τις «περάσετε» στα παιδιά.
Είναι απλό: μέσα από τη συμπεριφορά και τη στάση ζωής μας. Τι σημαίνει στη πράξη αυτό;
Να γίνουμε το σωστό πρότυπο
Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να αποκτήσουν τα παιδιά ηθικές αξίες από το να βλέπουν εμάς, τους γονείς να τις κάνουμε πράξη. Για παράδειγμα, το να είμαστε ευγνώμονες για όσα έχουμε, δείχνουμε στο παιδί μας πόσο σημαντικό είναι να εστιάζει σε αυτά που έχει κι όχι σε όσα δεν έχει.
Να τα επαινούμε
Κάθε φορά που το παιδί επιλέγει το σωστό από το λάθος δεν πρέπει να το προσπερνάμε θεωρώντας το δεδομένο. Την επόμενη φορά, που θα δείτε το παιδί σας να μοιράζεται πράγματα με συνομηλίκους του, επαινέστε το. Τα λόγια ενθάρρυνσης δείχνουν ότι ο δρόμος που ακολουθεί είναι ο σωστός.
Να μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας μαζί τους
Αν μοιραζόμαστε τις θετικές πράξεις που κάνουμε αλλά και τα συναισθήματα που αποκομίζουμε, το παιδί μας μπορεί να εμπνευστεί και να θέλει να κάνει παρόμοιες πράξεις. Εξίσου σημαντικό όμως είναι να του μιλάμε και για τις κακές επιλογές μας καθώς και τον αντίκτυπο στη ζωή μας. Το ζητούμενο είναι να μάθει να αναγνωρίζει τα λάθη, γιατί λάθη κάνουν όλοι.
Να μην τα δικαιολογούμε
Μπορεί να φαίνεται ορισμένες φορές σκληρό, αλλά πρέπει να πάψουμε να δικαιολογούμε τα παιδιά μας για καθετί. Όσο πιο έγκαιρα αντιληφθούν ότι οι πράξεις τους έχουν θετικές και αρνητικές συνέπειες κι ότι η συγγνώμη δεν αφορά μόνο τους άλλους, τόσο το καλύτερο για τα ίδια. Αυτό βέβαια προϋποθέτει, ότι πρώτοι εμείς, θα ζητήσουμε συγγνώμη από το παιδί μας όταν το αδικούμε ή θα πούμε " λάθος μου", όταν ξεφύγουμε. Έτσι, κερδίζουμε τον σεβασμό τους και δείχνουμε ότι δεν συμπεριφερόμαστε εγωιστικά επειδή απλά μπορούμε.
Συμπερασματικά
Ο χρόνος, η ενέργεια και η προσπάθεια που καταβάλλουμε για να διδάξουμε στο παιδί τις σωστές αξίες έχουν άμεσο αντίκτυπο στον τρόπο με τον οποίο θα συμπεριφερθεί τόσο στην ανήλικη όσο και στην ανήλικη ζωή του. Το ζητούμενο λοιπόν είναι να του παρέχουμε το κατάλληλο περιβάλλον ώστε να κάνει κομμάτι της ζωής του αυτές τις αξίες.