«Εκρήξεις» θυμού: Πότε και γιατί συμβαίνουν αλλά και πώς να τις αποτρέψετε

Το tantrum αφορά μια δυσάρεστη συμπεριφορά ή με άλλα λόγια ένα συναισθηματικό ξέσπασμα ενός παιδιού - ιδιαίτερα έντονα μεταξύ 12-18 μηνών που συμβαίνει ως απάντηση στις ανεκπλήρωτες ανάγκες του.

Εμφανίζεται επειδή το παιδι δεν μπορεί να εκφράσει τις ανάγκες του ή να ελέγξει τα συναισθήματά του όταν απογοητεύεται. Περιλαμβάνει φωνές, δαγκώματα, κλάματα, κλωτσιές, χτυπήματα, σπρωξίματα , ρίψη αντικειμένων, χτυπήματα στο κεφάλι και συγκράτηση της αναπνοής.

Αξίζει να σημειωθεί πως όλα τα παραπάνω είναι φυσιολογικά και αποτελούν μέρος της ανάπτυξης του παιδιού. Συμβαίνουν καθώς το μικρό σας μαθαίνει να γίνεται πιο ανεξάρτητο και θέλει να έχει τον έλεγχο του περιβάλλοντός του, περισσότερο από όσο μπορεί να διαχειριστεί.

Πότε ξεκινούν τα ξεσπάσματα θυμού

Ξεκινούν συνήθως στην ηλικία των 12-18 μηνών, χειροτερεύουν στην ηλικία των 2-3 ετών, όταν αρχίζουν να αναπτύσσονται οι γλωσσικές δεξιότητες και δεν μπορούν ακόμη να πουν ξεκάθαρα τι θέλουν, τι αισθάνονται ή τι χρειάζονται και στη συνέχεια υποχωρούν σταδιακά μέχρι την ηλικία των 4-5 ετών, όταν το παιδί αρχίζει να πηγαίνει σχολείο και μαθαίνει να ελέγχει τα αρνητικά συναισθήματά του.

Παρατηρούνται τόσο σε κορίτσια όσο και σε αγόρια, αλλά είναι ελαφρώς πιο συχνές στα αγόρια. Αυτά τα ξεσπάσματα συνήθως διαρκούν από 2 έως 25 λεπτά. Τα βίαια ξεσπάσματα που διαρκούν περισσότερο από 25 λεπτά μπορεί να αποτελούν ένδειξη σοβαρότερου προβλήματος. Συνήθως, εμφανίζονται μία φορά την ημέρα.

Ποιες είναι οι αιτίες

• Βασική αιτία - ανάγκη προσοχής
• Απογοήτευση
• Απαίτηση για κάτι όπως μια λιχουδιά ή ένα παιχνίδι
• Ανυπακοή στις εντολές των γονέων
• Αδυναμία να διεκδικήσει την αυτονομία του
• Αδυναμία να εκτελέσει μόνο του μια σύνθετη εργασία
• Αίσθημα πείνας
• Κούραση
• Αδελφικός ανταγωνισμός

Ποια είναι τα συνήθη σημάδια

Τα σημάδα είναι πιθανό να είναι εξίσου λεκτικά ή σωματικά ή και τα δύο.

• Γκρίνια, κλάμα και φωνές
• Κλωτσιές, χτυπήματα, τσιμπήματα ακόμα και δαγκωνιές
• Έντονες κινήσεις χεριών και ποδιών
• Ξαφνική παραμονή στο έδαφος
• Χτύπημα του κεφαλιού
• Πέταγμα αντικειμένων
• Ψεύτικες κρίσεις
• Συγκράτηση της αναπνοής
• Σφίξιμο σώματος

Τρόποι αντιμετώπισης

1. Βρείτε έναν αντιπερισπασμό

Σε ένα πρώιμο στάδιο, όταν το ξέσπασμα έχει μόλις ξεκινήσει, η απόσπαση της προσοχής από την άμεση αιτία και η αλλαγή του περιβάλλοντος μπορεί να το ματαιώσει, όπως για παράδειγμα να το απασχολήσετε με μια δραστηριότητα.

2. Παραμείνετε ήρεμες

Κατά τη διάρκεια ενός ξεσπάσματος, η συμπεριφορά του γονιού πρέπει να είναι ήρεμη, σταθερή και συνεπής.

Αποφύγετε, λοιπόν, να το απειλείτε και να διαφωνείτε μαζί του. Κάτι τέτοιο απλώς επιδεινώνει το ξέσπασμα θυμού. Αργότερα, όταν το παιδί σας είναι ήσυχο και ήρεμο, μιλήστε του για την προηγούμενη συμπεριφορά του.

3. Αγνοήστε την έκρηξη θυμού

Αγνοήστε ενεργά τη συμπεριφορά στρέφοντας το βλέμμα σας μακριά από το παιδί. Ασχοληθείτε με κάποια διαφορετική δραστηριότητα χωρίς να του μιλάτε και γενικότερα χωρίς να αλληλεπιδράτε μαζί του. Αυτό θα το βοηθήσει να καταλάβει ότι αυτή η συμπεριφορά δεν είναι αποδεκτή.

4. Κρατήστε το σε εγρήγορση

Αυτό είναι σημαντικό ώστε το παιδί να μην κάνει κακό στον εαυτό του ή σε κάποιον άλλον. Απομακρύνετε τυχόν επικίνδυνα αντικείμενα κοντά του. Αν έχει χάσει εντελώς τον έλεγχο, φέρτε το σε έναν ασφαλή χώρο μέχρι να ηρεμήσει.

Ένα «τάιμ άουτ», δηλαδή να ζητήσετε από το παιδί να μείνει μόνο του σε ένα ασφαλές και ήσυχο μέρος για λίγα λεπτά, μπορεί να είναι χρήσιμο.

5. Αποφύγετε να το χτυπήσετε

Μπορεί να πιστεεύετε πως η πρακτική «δράση-αντίδραση» θα έχει αποτέλεσμα, αλλά αντίθετα κάτι τέτοιο θα κάνει το παιδί να πιστέψει πως είναι μια αποδεκτή συμπεριφορά καθώς σας μιμείται.

Έτσι, ξεκαθαρίστε πως αυτό που έκανε σας πλήγωσε και δε θα θέλετε να ξανασυμβεί.

Τι πρέπει να γίνει μετά το ξέσπασμα θυμού

Μόλις το παιδί σας ηρεμήσει, συζητήστε για το τι συνέβη καθώς και πώς μπορεί να το διαχεριστεί την επόμενη φορά. Πιο συγκεκριμένα:

1. Προσφέρετε έπαινο για την ηρεμία του

Μόλις το παιδί σταματήσει, δώστε έναν συγκεκριμένο έπαινο. Ενισχύστε τη θετική συμπεριφορά και τις καλές του επιλογές . Στα παιδιά αρέσει η αναγνώριση.

2. Μάθετέ του να ονομάζει τα συναισθήματα και να τα διαχειρίζεται

Τα παιδιά συχνά δεν έχουν το απαραίτητο λεξιλόγιο για να εκφράσουν ή να περιγράψουν την απογοήτευση, τη ζήλια , το θυμό ή την απογοήτευσή τους, γι΄αυτό τα ξεσπάσματα είναι ο τρόπος με τον οποίο εκφράζουν τα συναισθήματά τους.

Ως εκ τούτου, οι γονείς θα πρέπει να διδάξουν τις λέξεις που μπορούν να τα βοηθήσουν να εκφραστούν. Θα πρέπει, επίσης, να τα βοηθούν να αντιμετωπίζουν τα προβλήματά τους χωρίς να εκνευρίζονται.

3. Προσπαθήστε να δίνετε το καλό παράδειγμα

Τα παιδιά θαυμάζουν τους γονείς τους και μαθαίνουν από τη συμπεριφορά τους.

Πώς να αποτρέψετε ένα ξέσπασμα θυμού

Πιθανότατα δεν θα μπορέσετε ποτέ να δημιουργήσετε ένα περιβάλλον χωρίς ξεσπάσματα θυμού καθώς αποτελούν φυσικό μέρος του περιβάλλοντος ενός παιδιού

Μπορείτε, όμως, να λάβετε «προφυλάξεις» για να μειώσετε τη συχνότητα και τη σοβαρότητα.

1. Σωστή διατροφή και ύπνος

Μερικές φορές, ο εκνευρισμός μπορεί να οδηγήσει σε ξεσπάσματα. Αυτή η συμπεριφορά μπορεί να προέρχεται από την έλλειψη σωστής διατροφής και ύπνου.

Βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας τρώει ισορροπημένα και κοιμάται σωστά.

2. Ύπαρξη επιλογών

Η παροχή επιλογών όποτε είναι δυνατόν, μεταξύ δύο παντελονιών ή δύο επιλογών φαγητού μπορεί επίσης να είναι χρήσιμη. Η δυνατότητα επιλογής μεταξύ των πραγμάτων βοηθά το παιδί σας να αισθάνεται ότι έχει τον έλεγχο .

3. Ψυχολογική προετοιμασία

Οι μεταβατικές περίοδοι, όπως η έξοδος από την παιδική χαρά ή από ένα κατάστημα παιχνιδιών, μπορεί να είναι δύσκολες για τα παιδιά.

Προσπαθήστε να τα προετοιμάσετε εκ των προτέρων δίνοντάς τους μια μεταβατική «προειδοποίηση» δεδομένου πως κάτι τέτοιο θα τα προετοιμάσει για την αλλαγή που έρχεται και έτσι θα αποφύγετε ένα πιθανό τάντρουμ .

^{Πηγή: cpravikumar.com}