Άγχος αποχωρισμού: 5+1 τρόποι να το αντιμετωπίσετε

Τι είναι το άγχος αποχωρισμού

Το άγχος αποχωρισμού είναι η κατάσταση κατά την οποία το παιδί γίνεται ανήσυχο και νευρικό όταν βρίσκεται μακριά από το σπίτι ή όταν αποχωρίζεται αγαπημένα του πρόσωπα, συνήθως κάποιον γονέα ή τον φροντιστή του, ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι απλώς δεν είναι στο οπτικό του πεδίο. Μπορεί να προκαλέσει μεγάλο άγχος στο παιδί και να το εμποδίσει να φέρει εις πέρας καθημερινές του δραστηριότητες, όπως το να πάει στο σχολείο ή να παίξει με άλλα παιδιά .

Είναι αρκετά σύνηθες σε παιδιά μεταξύ 8 έως 14 μηνών, αλλά και σε μεγαλύτερα παιδιά. Είναι ένα αναμενόμενο αναπτυξιακό στάδιο και πολλά παιδιά στη νηπιακή τους ηλικία περνάνε φάσεις κατά τις οποίες νιώθουν φόβο απέναντι σε άγνωστα πρόσωπα και μέρη.

6 τρόποι να βοηθήσετε το παιδί σας να αντιμετωπίσει το άγχος αποχωρισμού

Όπως είπαμε, τα παιδιά αναπτύσσονται και μεγαλώνουν, αποκτούν μεγαλύτερη επίγνωση του περιβάλλοντός τους και αναπτύσσουν ισχυρή προσκόλληση στον κύριο φροντιστή τους. Αυτή η προσκόλληση παρέχει μια αίσθηση ασφάλειας, δεδομένου ότι έτσι αισθάνονται προστατευμένα.

Επομένως, όταν ένα παιδί «χωρίζεται» από τη μαμά του ή τον μπαμπά τους πιθανώς αισθάνεται αβεβαιότητα, φόβο ή άγχος .

Δεν χρειάζεται να αγχώνεστε καθώς αυτό συνήθως δεν διαρκεί πολύ, δεδομένου ότι τα παιδιά προσαρμόζονται πιο γρήγορα από όσο νομίζετε. Ωστόσο, ένα καλά σχεδιασμένο πλάνο για τη διαχείριση αυτής της μετάβασης μπορεί να κάνει θαύματα για να γλιτώσει εσάς και το μικρό σας από το περιττό άγχος, ξεσπάσματα και κλάματα.

1. Εξηγήστε τι επρόκειτο να συμβεί

Είναι σημαντικό το παιδί σας να καταλάβει πού βρίσκεται, γιατί φεύγετε και ότι θα επιστρέψετε. Επικοινωνήστε του ήρεμα πως θα έχει την ευκαιρία να παίξει με το αγαπημένο του παιχνίδι ή με τους φίλους του.

Επιπλέον, ενημερώστε το τι ώρα θα το παραλάβετε. Δεν χρειάζεται να του δώσετε το ακριβή ώρα, αλλά κάτι τόσο απλό όπως το « Θα επιστρέψω να σε πάρω μετά την απογευματινή βόλτα στις κούνιες. »

Ομοίως, μια σταθερή ρουτίνα μπορεί να κάνει τη μετάβαση στον βρεφικό ή παιδικό σταθμό πολύ πιο εύκολη.

2. Δημιουργήστε μια «ρουτίνα αποχαιρετισμού»

Η ανάπτυξη μιας ρουτίνας αποχαιρετισμού με το μικρό σας κάθε φορά που το αφήνετε μπορεί να κάνει θαύματα.

Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει μια ειδική χειραψία, μια αγκαλιά ή ακόμα και ένα φιλί. Η καθιέρωση μιας συνεπούς ρουτίνας μπορεί να το βοηθήσει να αισθάνεται πιο ασφαλές και λιγότερο ανήσυχο όταν φεύγετε.

3. Αναζητήστε βοήθεια από baby sitter

Πολλές οικογένειες ξεκινούν μια μία παράλληλη βοήθεια δυο- τρεις ημέρες την εβδομάδα προκειμένου να διευκολουνθούν με τη φροντίδα του παιδιού.

Μάλιστα, μια πρόσφατη έρευνα έχει δείξει ότι η εξοικείωση είναι ίσως ο πιο σημαντικός παράγοντας για τη μείωση του στρες, καθώς « Το 50% των μωρών, τα οποία είναι περίπου 10 μηνών, αναστατώνονται όταν τους πλησιάσει κάποιος άγνωστος σε ένα άγνωστο δωμάτιο. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται λίγος χρόνος για να συνηθίσουν τα παιδιά μια νέα κατάσταση. »

Πριν ξεκινήσετε με μία baby sitter, εξασκηθείτε στο σπίτι αφήνοντας το παιδί σας με ένα μέλος της οικογένειας για λίγο λέγοντας: « Πηγαίνω για λίγο στο σουπερμάκετ. Η Κατερίνα θα σε προσέχει όσο θα λείπω. »

4. Έχετε αρκουδάκια συντροφιάς

Ένα αντικείμενο, όπως ένα λούτρινο αρκουδάκι ή μια αγαπημένη κουβέρτα, μπορεί να βοηθήσει το παιδί σας να αισθάνεται πιο ασφαλές όταν μπαίνει σε ένα άγνωστο περιβάλλον. Είναι σαν να παίρνουν μαζί τους «λίγο» από τη ζεστασιά του σπιτιού.

Ως εκ τούτου, τα αρκουδάκια συντροφιάς παρέχουν στα παιδιά μια αίσθηση σιγουριάς και συντροφικότητας, η οποία μπορεί να τα βοηθήσει να ηρεμήσουν, να κοιμηθούν και ακόμη και να συμμετάσχουν σε δραστηριότητες.

5. Μείνετε ήρεμες και υπομονετικές

Είναι σημαντικό να έχετε υπομονή όταν αντιμετωπίζετα ακόμα και το πιο ανήσυχο παιδί. Ακόμα, δηλαδή και αν το κλάμα και οι εκρήξεις του σας προκαλούν άγχος.

Να είστε χαλαρές και χαρούμενες, ώστε το παιδί σας να ξέρει ότι είναι κάπου ασφαλές, καθώς ως γνωστών τα παιδιά έχουν μια αξιοσημείωτη ικανότητα να αναγνωρίζουν – και να μιμούνται – τη συμπεριφορά των ενηλίκων.

6. Κρατήστε το «αντίο» σύντομο και τρυφερό

Φιλήστε το και φύγετε.

Η παραμονή με το παιδί θα κάνει την εμπειρία του αποχωρισμού ακόμα πιο δύσκολη. Εάν αισθάνεστε ότι δυσκολεύεται πραγματικά να προσαρμοστεί αφιερώσετε λίγο χρόνο κάνοντας παρέα κάτι που του αρέσει για να νιώσει πιο άνετα και να ενισχυθεί η αυτοπεποίθησή του.

Πότε να αναζητήσετε βοήθεια

Αν και το άγχος αποχωρισμού συνήθως υποχωρεί από μόνο του, είναι σημαντικό να θυμάστε πως μπορεί να εξελιχθεί σε διαταραχή άγχους αποχωρισμού (SAD).

Όταν το άγχος του αποχωρισμού γίνει διαταραχή θα παρατηρήσετε τα εξής συμπτώματα:

• Το παιδί φοβάται ότι κάτι κακό θα συμβεί σε κάποιον γονέα ή τον φροντιστή του χωρίς αυτός ο φόβος να είναι ρεαλιστικός
• Επαναλαμβανόμενοι εφιάλτες
• Συμπτώματα πανικού όπως είναι η ναυτία

Συμπερασματικά, καθιερώνοντας μια συνεπή ρουτίνα και αυξάνοντας σταδιακά τον χρόνο αποχωρισμού, μπορείτε να απαλύνετε το άγχος του παιδιού σας και να χτίσετε την αυτοπεποίθησή του.

^{Πηγές: eel.com.au, webmd.com}