Σχολικός εκφοβισμός: Οταν οι μαθητές τρομοκρατούν, γονείς και φορείς πρέπει να επαγρυπνούν
Θλιβερά τα νέα για την χώρα μας, καθώς η Ελλάδα βρίσκεται στην τέταρτη θέση πανευρωπαϊκά στον σχολικό εκφοβισμό, το λεγόμενο bulling.
Ένας στους τρεις μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης έχει πέσει θύμα από συμμαθητές του και ένας στους δυο γίνεται μάρτυρας τέτοιων περιστατικών, δεδομένα που τοποθετούν την Ελλάδα στην τέταρτη θέση μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών στις περιπτώσεις σχολικού εκφοβισμού.
Τα περισσότερα θύματα είναι παιδιά ευαίσθητα, χωρίς φίλους, ανασφαλή, με χαμηλή αυτοεκτίμηση, συχνά σωματικά πιο αδύναμα από τους συνομηλίκους τους. Αντίθετα, οι θύτες εμφανίζονται επιθετικοί ακόμα και στους δασκάλους τους, έχουν εξουσιαστικές τάσεις απέναντι στους συμμαθητές τους, είναι ευερέθιστοι, ενώ δε φαίνεται να έχουν ιδιαίτερο πρόβλημα αυτοπεποίθησης.
Μια τρίτη κατηγορία αποτελούν τα παιδιά που γίνονται και θύτες και θύματα, τα οποία τείνουν να είναι υπερδραστήρια, ανασφαλή, με αντικοινωνικές δραστηριότητες, αντιπαθή από τους συμμαθητές τους, αλλά και από τους δασκάλους τους. Αυτά τα παιδιά παρουσιάζουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και προσπαθούν να αντιδράσουν στη βία που δέχονται, αλλά όχι πάντα αποτελεσματικά.
Μια έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ έδειξε πως τα παιδιά που υπέφεραν από σχολικό εκφοβισμό διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν κατάθλιψη, άγχος και αυτοκτονικές τάσεις αργότερα στη ζωή τους.
Το «Χαμόγελο του Παιδιού» δέχθηκε το 2013 500 κλήσεις και 31 ηλεκτρονικά μηνύματα (e-mail) για θέματα εκφοβισμού, ανέφερε ο πρόεδρος του οργανισμού, Κωνσταντίνος Γιαννόπουλος, ενώ πρόσθεσε πως την ίδια χρονιά μέλη του «Χαμόγελου» πραγματοποίησαν 378 επισκέψεις με διαδραστικές παρεμβάσεις πρόληψης σε 10.720 παιδιά από σχολεία σε όλη την Ελλάδα.
Τα στοιχεία αυτά διατυπώθηκαν στο 1ο επιστημονικό συνέδριο του Ευρωπαϊκού Δικτύου κατά του Σχολικού Εκβιασμού (European Antibulling Netwok, EAN), με τίτλο «Το φαινόμενο του εκφοβισμού στο σχολικό και διαδικτυακό περιβάλλον. Με το βλέμμα στην Ευρώπη». Στο συνέδριο συζητήθηκαν επίσης προγράμματα πρόληψης και αντιμετώπισης του εκφοβισμού, ενώ έλαβαν χώρα και βιωματικά εργαστήρια.
Ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, ερευνητές, εκπαιδευτικοί, σχολικοί σύμβουλοι από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντάλλαξαν εμπειρίες και στατιστικά δεδομένα εστιάζοντας στη σημασία της ευαισθητοποίησης, της ενημέρωσης και της συμμετοχής γονιών, μαθητών και εκπαιδευτικών για τη βελτίωση του προβλήματος. Συζήτησαν, επίσης, για τη βία και την επιθετικότητα, τόσο στην οικογένεια όσο και την κοινωνία.
