Πώς θα σταματήσει το παιδί να λέει κακές λέξεις
Την πρώτη φορά που οι γονείς ακούνε το παιδί τους να ξεστομίζει κακές λέξεις ή βρισιές νοιώθουν αμήχανα.
Όχι μόνο για την κακή λέξη που είπε το παιδί τους και δεν το περίμεναν αλλά και για το πώς πρέπει να αντιδράσουν.
Υπάρχει πολλές και διαφορετικές εκδοχές για τον τρόπο αντίδρασης. Οι περισσότερες συγκλίνουν ότι αρχικά πρέπει να φανούμε ψύχραιμοι και να μην δώσουμε μεγάλη σημασία. Τις περισσότερες φορές, τα παιδιά χρησιμοποιούν αυτές τις λέξεις για να τραβήξουν την προσοχή. Αν λοιπόν δεν το καταφέρουν, θα σταματήσουν να τις λένε.
Γιατί όμως τα παιδιά βρίσκουν τόσο γοητευτική τη χρήση κακών λέξεων; Σύμφωνα με τους ψυχολόγους, οι αιτίες είναι πολλές:
-Τα παιδιά παπαγαλίζουν, χωρίς να γνωρίζουν την έννοια των όσων λένε. Αντιλαμβάνονται προφανώς ότι δεν είναι «καλή» λέξη αλλά από τη στιγμή που την ακούνε σχεδόν παντού, ακόμα και στο σπίτι, την επαναλαμβάνουν.
-Μιμούνται τους μεγαλύτερους. Στα παιδιά αρέσει να μιμούνται τους μεγάλους και οι βρισιές θεωρούνται αποκλειστικότητα των μεγάλων. Έχουν την τάση να χρησιμοποιούν τις αγαπημένες βρισιές ατόμων που θαυμάζουν, όπως π.χ. του μεγαλύτερου αδελφού τους, ή κάποιου φίλου. Δεν εξαιρούνται οι γονείς.
-Επιχειρούν να τραβήξουν την προσοχή. Το παιδί καταλαβαίνει τη δύναμη των λέξεων και ειδικά κάποιων λέξεων, ακόμη κι αν δεν ξέρει το νόημά τους. Τα παιδιά με αυτόν τον τρόπο δείχνουν στους γονείς ότι αρχίζουν να μεγαλώνουν και οι γονείς τους δεν είναι σε θέση να ελέγξουν τα πάντα.
Τι μπορούμε να κάνουμε;
-Αρχικά εξηγούμε, με ηρεμία, ότι το να λέμε κακές λέξεις στους ανθρώπους, τους γονείς, τους συγγενείς, τους φίλους μας, δεν είναι καλό γιατί έτσι τους στενοχωρούμε και τους πληγώνουμε. Προτείνετε εναλλακτικές φράσεις. Μάθετέ τους εναλλακτικές φράσεις όπως για παράδειγμα «να πάρει η ευχή!».
-Ρωτήστε το παιδί αν γνωρίζει τι σημαίνει η λέξη που χρησιμοποιεί. Ωστόσο θα πρέπει να είστε σε θέση να του εξηγήσετε απλά και όχι αόριστα τι σημαίνει η λέξη αυτή παραθέτοντας την επιστημονική σημασία της λέξης. Αν πιστεύετε ότι δεν μπορείτε να το κάνετε, εστιάστε στο πόσο άσχημα νοιώθουν οι άλλοι όταν ακούνε αυτές τις κακές λέξεις.
-Προσέξτε τη δική σας συμπεριφορά. Ίσως διαπιστώσετε ότι σας ξεφεύγουν πιο συχνά απ’ ότι πιστεύατε κακές λέξεις. Δεν μπορείτε να περιμένετε από ένα παιδί προσχολικής ηλικίας, το οποίο ενθαρρύνεται να μαθαίνει νέες λέξεις και να εκφράζει τον εαυτό του καθαρά, να μη χρησιμοποιεί τις λέξεις που ακούει να βγαίνουν από το δικό σας στόμα.
-Όταν το παιδί συνεχίζει να βρίζει, εφαρμόζουμε διαφορετικές τεχνικές: Φεύγουμε από το δωμάτιο που είναι ή του ζητάμε να πάει στο δικό του ώστε να μην έχει ακροατήριο. Αν η συμπεριφορά εκδηλωθεί σε ξένο σπίτι, παίρνουμε το παιδί και φεύγουμε χωρίς πολλές φωνές. Είναι σημαντικό να μην φανεί στα μάτια του ως εκδίκηση ή τιμωρία αλλά σαν συνέπεια της επιλογής του να βρίζει.
-Είναι σημαντικό όχι μόνο να κατανοείτε για ποιους λόγους τα παιδιά χρησιμοποιούν κακές λέξεις στα πρώτα χρόνια της ανάπτυξής τους, αλλά επίσης και ποιες μπορεί να είναι οι ερμηνείες που δίνουν στις λέξεις αυτές.