Παρατεταμένος αποχωρισμός: Ποια είναι η επίδρασή του στο παιδί
Ο φόβος του αποχωρισμού είναι μια από τις ισχυρότερες αιτίες άγχους του παιδιού. Αν ήταν δυσάρεστος την πρώτη φορά, είναι πιθανό να τον βρει πιο δυσάρεστο την δεύτερη φορά.
Η επίδραση τώρα, του παρατεταμένου αποχωρισμού ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία.
Πριν από την ηλικία των 6-7 μηνών, συνήθως, δεν υπάρχουν σημάδια ψυχικής δυσφορίας όταν, για παράδειγμα , τα μωρά εισάγονται στο νοσοκομείο ή αποχωρίζονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα από τους γονείς τους.
Από την ηλικία των 6 μηνών έως 4- 5 ετών , τα παιδιά στεναχωριούνται πολύ και τα αγόρια μπορεί να αναστατώνονται από τον αποχωρισμό περισσότερο απ’ ότι τα κορίτσια. Αν τα μικρά παιδιά είχαν μια δυσάρεστη πρώτη εμπειρία αποχωρισμού, είναι πιθανότερο να αναστατωθούν από ένα δεύτερο αποχωρισμό ή αν χρειαστεί να μπουν στο νοσοκομείο.
Οσο μεγαλύτερος είναι ο αποχωρισμός τόσο περισσότερο ταράζεται το παιδί, ιδιαίτερα αν πρόκειται για αποχωρισμό από την μητέρα, τον πατέρα και τα αδέλφια του.
Οι επιδράσεις του αποχωρισμού μπορούν να μετριαστούν, αν δείξει στο παιδί μητρική συμπεριφορά κάποιο άλλο άτομο, όπως ένας θετός γονιός ή μια στοργική μπέμπι σίτερ, ιδιαίτερα αν:
- Ληφθεί μέριμνα να ακολουθηθεί η γνωστή καθημερινή ρουτίνα του μωρού και το πρότυπο ανατροφής που έχει συνηθίσει.
- Κανονιστεί πριν από τον αποχωρισμό μια σύντομη περίοδος εξοικείωσης του παιδιού με το άτομο που θα το φροντίζει
- Το άτομο που φροντίζει το μωρό διατηρεί ζωντανές τις αναμνήσεις του παρελθόντος του παιδιού μιλώντας του γι’ αυτές.
