Τσακώνονται τα αδέρφια; Κι όμως ναι! Δείτε πώς θα αντιμετωπίσετε αυτούς τους καυγάδες!
Τα παιδιά σας τσακώνονται συνέχεια και σας φέρνουν στα όρια της απόγνωσης; Κι, όμως, υπάρχουν πολλοί τρόποι για να αντιμετωπίσετε τους αδελφικούς καβγάδες.
Όλες οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν διακυμάνσεις.
Διαφωνίες, διαφορές, διαμάχες, συμφιλίωση, συμφωνία, κατανόηση. Το ίδιο ισχύει και με τις αδελφικές σχέσεις, και μάλιστα, όλα τα παραπάνω είναι στο μέγιστο βαθμό. Και είναι οι στιγμές αυτές, που οι τσακωμοί ανάμεσα στα αδέλφια, σας φέρνουν στα όρια της τρέλας. Κι ενώ προσπαθείτε να τα χωρίσετε και να σταματήσετε τον τσακωμό, η κατάσταση περιπλέκεται, ενίοτε βγαίνει εκτός ελέγχου κι εσείς φωνάζετε.
Ωστόσο, μπορείτε να αντιμετωπίσετε με επιτυχία τους αδελφικούς καβγάδες, με απλούς τρόπους και χωρίς να χρειαστεί να βάλετε τις φωνές.
1. Μη συγκρίνετε τα παιδιά σας
Για αρχή, μη συγκρίνετε τα παιδιά σας, μεταξύ τους. Φράσεις του τύπου: «Η αδελφή σου δε με στενοχωρεί καθόλου» ή «Ο αδελφός σου είναι καλός μαθητής, κοίτα να του μοιάσεις», δημιουργούν – χωρίς ενδεχομένως να το καταλαβαίνετε – έναν μεταξύ τους ανταγωνισμό, που μοιραία οδηγεί και σε συχνές συγκρούσεις.
2. Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στο καθένα χωριστά
Έχει παρατηρηθεί ότι η αδελφική αντιπαλότητα, μειώνεται όταν οι γονείς δίνουν ισόποση και ισότιμη προσοχή, στο κάθε παιδί ξεχωριστά. Αφιερώστε χρόνο μαζί τους, αλλά και χωριστά. Μην περνάτε περισσότερη ώρα με το ένα, «ρίχνοντας» το άλλο. Τα παιδιά που εισπράττουν αγάπη και δικαιοσύνη από τους γονείς τους, έχουν λιγότερες πιθανότητες να συγκρουστούν μεταξύ τους.
3. Παρεμβείτε πριν τη «μάχη»
Φροντίστε να παρεμβαίνετε, όταν ξεκινάει η διαφωνία. Μην την αφήνετε να εξελιχθεί σε καβγά. Όταν τα ακούσετε να διαφωνούν σε κάτι, παρεμβείτε. Καθίστε τα κάτω και συζητείστε μαζί τους, για ποιο λόγο διαφωνούν. Προσπαθήστε μέσα από το διάλογο και τη δική σας ψύχραιμη ματιά, να επιλύσετε το πρόβλημα, που έχει προκύψει.
Δείτε στην παρακάτω gallery τους υπόλοιπους 7 τρόπους
4. Βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά σας έχουν προσωπικό χώρο, χρόνο και πράγματα/
Τα παιδιά, όπως και οι ενήλικες χρειάζονται τον προσωπικό τους χώρο, χρόνο και πράγματα. Αν μοιράζονται το ίδιο δωμάτιο, φροντίστε με κάποιον τρόπο να διαθέτουν σε αυτό, το δικό τους χώρο. Επίσης, όσο γίνεται, να μη μοιράζονται τα ίδια πράγματα (κυρίως, όταν βρίσκονται κοντά ηλικιακά), αλλά και να περνούν χωριστά χρόνο. Καλό, εδώ είναι να μην κάνουν μαζί δραστηριότητες. Να κάνει το καθένα τη δική του. Γιατί, όπως και στις ενήλικες σχέσεις, όταν περνάς πολύ χρόνο με κάποιον, έχεις και περισσότερες συγκρούσεις.
5. Μη δίνετε στο μεγαλύτερο παιδί «ευθύνες»/
Σίγουρα, το μεγαλύτερο παιδί λειτουργεί προστατευτικά στο/στα μικρότερα/α/. Και σίγουρα νιώθει ένα αίσθημα ευθύνης, ως τα μεγαλύτερο που είναι, απέναντί τους. Ωστόσο, αυτό το ρόλο του μεγάλου αδελφού ή της μεγάλης αδελφής, αφήστε να τον αναλάβει μόνο του το παιδί, χωρίς να το υποδείξετε εσείς, ως μία υποχρέωσή του. Γιατί αυτό, μοιραία θα φέρει μία απόσταση μεταξύ τους και θα δημιουργήσει πρόσφορο έδαφος για αντιπαλότητες και συγκρούσεις.
6. Θέστε κανόνες του σπιτιού/
Φτιάξτε κάποιους κανόνες, που θα πρέπει τα παιδιά να τους ακολουθούν. Και μέσα σε αυτούς, θα πρέπει να ρητά να τονίζετε ότι τις διαφορές τις επιλύουμε με συζήτηση. Επίσης, θα πρέπει να μεταξύ άλλων, να ορίζονται μέσα στους κανόνες αυτούς, ο χώρος του κάθε παιδιού, οι μεταξύ τους σχέσεις, αλλά και οι τρόποι συμπεριφοράς του ενός προς το άλλο.
7. Βοηθήστε τα να γίνουν μία ομάδα/
Τα αδέλφια είναι μία μικρή ομάδα και αυτό θα πρέπει να το τονίσετε εσείς οι ίδιοι, αλλά και να δημιουργήσετε μεταξύ τους το ομαδικό πνεύμα. Γι’ αυτό και θα πρέπει να λειτουργείτε ως «κόουτς» της ομάδας αυτής και όχι ως διαιτητής στους καβγάδες τους.
8. Βοηθήστε τα να χειρίζονται το θυμό τους/
Είναι πολύ σημαντικό να διδάξετε στα παιδιά σας πώς να χειρίζονται το θυμό τους και τα ξεσπάσματα τους. Φυσικά και είναι αδύνατον ένα παιδί να μη θυμώνει, να μη νευριάζει, να μην ενοχλείται. Γι’ αυτό και μιλήστε τους για τα συναισθήματα αυτά, βοηθήστε τα να αναγνωρίζουν τα σημάδια και να τα ελέγχουν. Μία απλή τακτική, όταν είναι μεγαλύτερα, είναι να τους πείτε, να απομακρύνονται, να πηγαίνουν το καθένα σε άλλο δωμάτιο, να παίρνουν βαθιές ανάσες και να μετρούν από μέσα τους, μέχρι το δέκα, μέχρι να χαλαρώσουν.
9. Κάντε ιδιωτικές συζητήσεις με τα παιδιά σας/
Μιλήστε με το κάθε παιδί σας, ξεχωριστά. Ρωτήστε το ποιο είναι το πρόβλημα με τον αδελφό ή την αδελφή του. Τι είναι αυτό που το ενοχλεί, που δημιουργεί εντάσεις στη σχέση τους. Ακούστε το με προσοχή, μείνετε αμέτοχοι, μην παίρνετε το μέρος του ενός ή του άλλου και προσπαθήστε μέσα από την κουβέντα να βρείτε τη λύση.
10. Αναλάβετε ρόλο διαμεσολαβητή/
Όταν βρεθείτε μπροστά σε έναν καβγά τους, αναλάβετε ρόλο διαμεσολαβητή. Προσπαθήστε να κατευνάσετε τα πνεύματα, να τα ηρεμήσετε, χωρίς να βάλετε τις φωνές, διότι έτσι, θα δημιουργήσετε μεγαλύτερη ένταση.
1. Μη συγκρίνετε τα παιδιά σας/
Για αρχή, μη συγκρίνετε τα παιδιά σας, μεταξύ τους. Φράσεις του τύπου: «Η αδελφή σου δε με στενοχωρεί καθόλου» ή «Ο αδελφός σου είναι καλός μαθητής, κοίτα να του μοιάσεις», δημιουργούν – χωρίς ενδεχομένως να το καταλαβαίνετε – έναν μεταξύ τους ανταγωνισμό, που μοιραία οδηγεί και σε συχνές συγκρούσεις.
2. Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στο καθένα χωριστά/
Έχει παρατηρηθεί ότι η αδελφική αντιπαλότητα, μειώνεται όταν οι γονείς δίνουν ισόποση και ισότιμη προσοχή, στο κάθε παιδί ξεχωριστά. Αφιερώστε χρόνο μαζί τους, αλλά και χωριστά. Μην περνάτε περισσότερη ώρα με το ένα, «ρίχνοντας» το άλλο. Τα παιδιά που εισπράττουν αγάπη και δικαιοσύνη από τους γονείς τους, έχουν λιγότερες πιθανότητες να συγκρουστούν μεταξύ τους.
3. Παρεμβείτε πριν τη «μάχη»/
Φροντίστε να παρεμβαίνετε, όταν ξεκινάει η διαφωνία. Μην την αφήνετε να εξελιχθεί σε καβγά. Όταν τα ακούσετε να διαφωνούν σε κάτι, παρεμβείτε. Καθίστε τα κάτω και συζητείστε μαζί τους, για ποιο λόγο διαφωνούν. Προσπαθήστε μέσα από το διάλογο και τη δική σας ψύχραιμη ματιά, να επιλύσετε το πρόβλημα, που έχει προκύψει.
