Παιδί και ψυχολογία: Τι δεν θα πρέπει να λέτε ποτέ στο παιδί σας

«Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει» λένε οι παλιοί και μάλλον κάτι ξέρουν. Και οι γονείς είμαστε άνθρωποι και κάποια στιγμή η υπομονή μας τελειώνει. Υπάρχουν όμως κάποιες φράσεις που θα πρέπει να αποβάλλουμε από την επικοινωνία μας με το παιδί γιατί μπορούν να του δημιουργήσουν αρνητικά συναισθήματα και να το κάνουν να αισθάνεται ένοχο.

Ας δούμε ποιες είναι και ας προσπαθήσουμε να τις αποφεύγουμε:

«Αν δεν σταματήσεις, θα πας κατευθείαν στο κρεβάτι!»
Συνδυάζοντας την τιμωρία με την ώρα του ύπνου, το παιδί σας θα καταλήξει να θεωρεί ότι το να κοιμάσαι είναι πραγματικά μια τιμωρία και θα κάνει ό, τι μπορεί για να αποφύγει να κοιμηθεί. Προσπαθήστε να μετατρέψετε τη φράση σας σε συμβουλή αντί για απειλή και το παιδί σας δεν θα κάνει αρνητική σύνδεση μεταξύ των δύο. Με το
«Χρειάζεστε λίγη ξεκούραση, πηγαίνετε για λίγα λεπτά», θα έχετε το ίδιο αποτέλεσμα χωρίς την αρνητική ερμηνεία.

«Είσαι κακός» ή «Δεν είσαι ωραία!»
Φυσικά, όταν ο γιος σας χτυπά τη μικρή του αδερφή, λέτε το πρώτο πράγμα που σας έρχεται στο μυαλό για να το σταματήσετε και να τον κάνετε να καταλάβει ότι δεν είναι σωστό. Ωστόσο, πρέπει να καταλάβετε ότι δεν είναι το παιδί που είναι κακό. Η ενέργεια του είναι. Λέγοντας στο παιδί ότι είναι κακό δημιουργεί αυτή την εικόνα για τον εαυτό του σε μια στιγμή που δυσκολεύεται να εκφράσει τα συναισθήματά του. Δοκιμάστε καλύτερα να πείτε: «Δεν είσαι κακός αλλά αυτό που μόλις έκανες δεν ήταν ωραίο. Δεν θέλω να το κάνεις ξανά.»

«Θα μου λείψεις!»
Το κοριτσάκι σας ξοδεύει το Σαββατοκύριακο στους παππούδες της και θέλετε να της δείξετε πόσο την αγαπάτε λέγοντας της ότι θα σας λείψει πολύ. Μην επιμένετε υπερβολικά σε αυτό. Το παιδί σας θα αισθάνεται ειδικά όταν περνάει καλά και διασκεδάζει εκεί που είναι χωρίς εσάς. Επιλέξτε να πείτε: «Θα σε σκέφτομαι και ελπίζω να περάσεις ωραία!» Θα την κάνει να καταλάβει πόσο την αγαπάτε χωρίς να νιώθει ένοχη.

«Σταμάτα να κλαις σαν μωρό!»
Αυτό το λέμε όταν δεν μπορούμε να ακούμε πια τη γκρίνια του παιδιού ελπίζοντας ότι θα σταματήσει. Ένα παιδί που κλαίει και διαμαρτύρεται εκφράζει συναισθήματα θλίψης, απογοήτευσης, θυμού ή κόπωσης. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε το συναίσθημά του, καθώς θέτουμε τα όριά μας με έναν ευγενικό και σταθερό τρόπο. «Ξέρω ότι είσαι λυπημένος, καταλαβαίνω ότι είναι απογοητευτικό, ξέρω ότι είσαι θυμωμένος κλπ., αλλά πρέπει να σταματήσεις. Πες μου τι σου συμβαίνει…». Αυτό θα το καθησυχάσει και θα καταλάβει πώς δεν εκφράζεται με τον σωστό τρόπο.

«Μου κοστίζεις πάρα πολύ»
Φυσικά, ένα παιδί έχει έξοδα, αλλά δεν του το λέμε. Όταν το κάνουμε είναι σαν να δίνουμε οικονομική αξία στην αγάπη για το παιδί μας.

«Ο μπαμπάς σου και εγώ δεν θέλαμε ποτέ παιδιά» - «Ήσουν ένα ατύχημα» - «Η εγκυμοσύνη μου ήταν φοβερή»
Ένα παιδί δεν χρειάζεται να ξέρει τα πάντα για τη γέννησή του, για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζετε. Το μόνο που χρειάζεται να ξέρει είναι πόσο το αγαπάτε. Κρατήστε λοιπόν τα μικρά σας μυστικά για τον εαυτό σας και τον σύντροφό σας.

Μιλήστε από την καρδιά σας
Μην πανικοβάλλεστε. Δεν μπορούμε να σταματήσουμε να μιλάμε και δεν μπορούμε να είμαστε πάντα σωστοί. Αυτό που έχει σημασία είναι να γνωρίζουμε τον αντίκτυπο που έχουν στο παιδί ορισμένες φράσεις ή λέξεις ειδικά αν τις επαναλαμβάνουμε συχνά. Με τον καιρό εξασκηθείτε στο να αντικαταστήσετε τα λόγια που χρησιμοποιείται με άλλα πιο θετικά ώστε να καθησυχάζετε το παιδί σας για την αγάπη σας και να του στέλνετε το σωστό μήνυμα.