Όλα όσα μας λένε οι ζωγραφιές των παιδιών μας για τον χαρακτήρα τους

Μαζί με τα όνειρα, ήρθε και το άγχος. Είμαι καλή μαμά για εκείνη; Της αξίζω; Μπορώ να της προσφέρω όλα εκείνα που χρειάζεται; Μήπως θα είμαι πολύ αυστηρή ή το αντίθετο; Η αλήθεια είναι ότι τη μητρότητα τη μαθαίνεις σιγά-σιγά. Μέσα από την καθημερινότητα με το παιδί που ο Θεός σου έχει χαρίσει για να μεγαλώσεις.

Τα χρόνια πέρασαν και έχω ακριβώς τα ίδια άγχη με την πρώτη φορά, ακόμη και τώρα που είναι 9 χρονών. Μέχρι στιγμής, ένα πράγμα πιστεύω ότι έχω καταφέρει με επιτυχία. Έχω μάθει στη Νικόλ να λατρεύει τις τέχνες. Της αρέσει ο χορός, η ζωγραφική, η μουσική και το θέατρο. Απ’ όταν ήταν μωρό της διάβαζα αρκετά παραμύθια, ακούγαμε μουσική –όλα τα είδη- και ζωγραφίζαμε. Ζωγραφίζαμε πολύ.

Η ζωγραφική άρεσε και σε εμένα πολύ. Ακόμη μου αρέσει. Με χαλαρώνει. «Πιάνει το χέρι μου» που έλεγε η μαμά μου. Κληρονομικό ταλέντο βλέπετε. Πάντα θαύμαζα τη μαμά μου που ζωγράφιζε και ήθελα να της μοιάσω. Τις δικές μου παιδικές ζωγραφιές δεν τiς θυμάμαι. Θυμάμαι μόνο να είμαι 17 χρονών και να εκφράζω τα συναισθήματά μου μέσα από ένα τετράδιο και ένα μολύβι. Κάπου εκεί συνειδητοποίησα ότι μπορούσα να αποτυπώσω στο χαρτί ό,τι έβλεπα.

Ευχόμουν και η Νικόλ να έχει πάρει το ταλέντο μου και το ταλέντο της γιαγιάς της. Όταν ήταν 2 ετών έκανε το πρώτο της σχέδιο. 12/2/2012. Αυτή την ημερομηνία γράφει η πρώτη της ζωγραφιά επάνω. Όχι μουντζούρα. Ζωγραφιά. Πριν μερικές ώρες κατέβηκα στην αποθήκη να τις βρω. Έφτασε στα χέρια μου το βιβλίο «Ζωγραφιές» της Εvi Crotti από τις εκδόσεις πεδίο και μόλις είδα ότι μπορεί να με βοηθήσει να κατανοήσω το χαρακτήρα και τα συναισθήματα του παιδιού μου μέσα από τα σχέδιά του, ήθελα να δω τι μου «έλεγαν» σε εκείνη την τρυφερή ηλικία τα σχέδιά της.

Τι να σήμαινε αλήθεια η πρώτη της ζωγραφιά; Να αυτή που σας δείχνω και παρακάτω; Αυτό το σχέδιο που δείχνει τον εαυτό της αποτυπωμένο;

Στο βιβλίο λέει ότι «η σίγουρη και αβίαστη μολυβιά είναι χαρακτηριστική ενός παιδιού που αισθάνεται σιγουριά για τα αγαπημένα του πρόσωπα και αντιμετωπίζει με μεγάλο ενθουσιασμό την πραγματικότητα!», έτσι να ένιωθε και η Νικόλ μου τότε άραγε; Ενθουσιασμό;

Μετά βρήκα ότι η φιγούρα, έτσι όπως τη σχεδίασε η Νικόλ και έτσι όπως τη σχεδιάζουν πολλά παιδιά σε εκείνη τη μικρή ηλικία, έχει όνομα και ονομάζεται «άνθρωπος γυρίνος».

Δεν σας κρύβω ότι έκατσα όλο το βράδυ ψαχουλεύοντας μία προς μια τις ζωγραφιές της και διαβάζοντας το βιβλίο, θέλοντας να μάθω περισσότερα για το χαρακτήρα του παιδιού μου. Και δεν σας κρύβω ότι ανακάλυψα πολλά πράγματα. Πράγματα που τα έβλεπα καιρό, πράγματα που τα αναγνώριζα αλλά συνάμα έδωσα απάντηση και στο γιατί άλλαξε το αγαπημένο της χρώμα.

Από την ηλικία των 2 ετών έως και τα 7, της άρεσε το ροζ. Για την ακρίβεια το λάτρευε. Στο βιβλίο «Ζωγραφιές» αναφέρεται ότι «η επιλογή του ροζ δηλώνει τη μεγάλη ευαισθησία του παιδιού και την προσοχή του για όλα όσα το περιβάλλουν. Το παιδί που χρησιμοποιεί έντονα το ροζ χρώμα έχει πλούσιο εσωτερικό κόσμο, είναι τρυφερό και διαθέσιμο στους συνομηλίκους του, συγχρόνως όμως επιλεκτικό στις παρέες του, επειδή δεν του αρέσουν οι βίαιοι ή πολύ θορυβώδεις φίλοι». Αν με ρωτάτε αν μου θυμίζουν όλα τα παραπάνω κάτι από το χαρακτήρα του παιδιού μου εκείνης της ηλικίας, θα σας πω με βεβαιότητα πως ναι μου θυμίζουν.

Από τα 7 της όμως, άλλαξε χρώμα. Από το ροζ πήγε στο μοβ. Έκτοτε το μοβ είναι το αγαπημένο της χρώμα. Όπως ανέφερα και παραπάνω, είχα σαν μαμά ανησυχίες και έχω ακόμη. Με το παραμικρό γκουγκλάρω, ρωτώ τις ψυχολόγους μας, τις φίλες μαμάδες, αγοράζω βιβλία, διαβάζω. Στο βιβλίο λοιπόν, βγήκα απάντηση ακόμη και σε αυτό το ερώτημά μου: «Το μοβ σημαίνει επιθυμία για προσωπική επιτυχία, διαίσθηση, θλίψη, ανησυχία, τιθάσευση των παθών, θρησκευτικό αίσθημα, ιδεαλισμό, συστολή, πνευματικότητα, πνεύμα θυσίας. Αν το μοβ είναι κυρίαρχο, μπορεί να σημαίνει ότι το παιδί πιέζεται υπερβολικά από τους ενήλικες ή έχει ένα πρόωρο αίσθημα υπευθυνότητας, το οποίο το κάνει να φοβάται μήπως δεν καταφέρει να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις!».

Πάλι αν με ρωτάτε τώρα… τι να σας πω. Αν νιώθει θλίψη, ποια είναι αυτή η θλίψη; Γιατί μπορεί να έχει ανησυχία. Έχει φοβίες ναι. Αλλά, φυσιολογικές. Όπως όλοι μας. Μήπως την πιέζω; Μήπως φταίει που πήγαμε στο δημοτικό και το πρόγραμμά μας έχει βαρύνει αρκετά; Την θλίβουν οι πολλές υποχρεώσεις; Το σχολείο; Οι δραστηριότητες; Το φροντιστήριο; Το μοβ υπάρχει παντού στις ζωγραφιές της, από τα φορέματα των κοριτσιών που ζωγραφίζει, μέχρι τα λουλούδια και τις κουρτίνες του σπιτιού που σχεδιάζει. Και τώρα που το σκέφτομαι το μοβ έγινε το αγαπημένο της χρώμα από τις πρώτες ημέρες που πήγαμε από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό.

Είναι απλά απίστευτο το τι μπορεί να ανακαλύψει κανείς σε ένα βιβλίο και είναι πραγματικά εντυπωσιακό να αποκωδικοποιείς επιτέλους όλα εκείνα που δεν σου έλεγε και που δεν λέει ένα παιδί, ακόμη και σήμερα.

Τα παιδιά δεν είναι πάντα σε θέση να εκφράσουν με λόγια τον εσωτερικό τους κόσμο, τα συναισθήματα, τους φόβους και τις απογοητεύσεις τους. Αλλά όταν ζωγραφίζουν ή σχεδιάζουν, «φλυαρούν» ελεύθερα και χωρίς μισόλογα, αποτυπώνοντας στο χαρτί τον χαρακτήρα τους και όλα όσα κρύβουν μέσα τους.

Χαίρομαι που αν και αργά, (είναι 9 η κόρη μου) έφτασε το βιβλίο «Ζωγραφιές» στα χέρια μου. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό βιβλίο με κατατοπιστικό κείμενο. Μέσα μπορείτε να βρείτε απαντήσεις και ψυχολογικές ερμηνείες για τα σχέδια των παιδιών σας καθώς και 4 χρήσιμα τεστ που ερμηνεύουν τις συμπεριφορές και τις σκέψεις των παιδιών, επιτρέποντας να καταλάβετε σε βάθος την προσωπικότητα και τα συναισθήματά τους. Εγώ σίγουρα θα κάνω και τα τέσσερα τεστ για να μάθω ακόμη περισσότερα για την ψυχολογία της κόρης μου.

Θέλω να είμαι δίπλα της, να της κρατώ το χέρι, να τη στηρίζω, να παίρνω τον πόνο της και να κάνω ό,τι μπορώ για να είναι ευτυχισμένη. Αν ξέρω τι νιώθει και τι της συμβαίνει, τότε θα μπορώ να τη βοηθώ χωρίς να μου λέει πολλά. Θα αρκεί μια ζωγραφιά της για να καταλάβω όλα όσα νιώθει και όλα όσα σκέφτεται.

Στη gallery που ακολουθεί θα δείτε μερικές ζωγραφιές της κόρης μου (από τον βρεφονηπιακό και το νηπιαγωγείο) μαζί με το τι σημαίνουν! Έτσι όπως βρήκα τις απαντήσεις στο βιβλίο «Ζωγραφιές» της Evi Crotti από τις Εκδόσεις Πεδίο το οποίο μπορείτε να αναζητήσετε εδώ.