Τα παιδιά που μεγαλώνουν μέσα στη φτώχεια σε πρώιμη ηλικία, πάσχουν από χρόνια προβλήματα
Μια καινούρια αμερικάνικη έρευνα έγινε σε σχέση με τη φτώχεια στην πρώιμη παιδική ηλικία και την επιρροή της.
Ένα παιδί που από την αρχή μεγαλώνει μέσα στη φτώχεια, μπορεί να υποστεί μακρόχρονες αρνητικές συνέπειες και σε βιολογικό επίπεδο, καθώς η φτώχεια στην πρώιμη παιδική ηλικία φαίνεται να σχετίζεται με μειωμένο όγκο του εγκεφάλου του παιδιού στην εφηβεία, πράγμα που επιδρά αρνητικά στην εγκεφαλική και νοητική ανάπτυξή του.
Οι ερευνητές, μελέτησαν μέσω μαγνητικής τομογραφίας την επίπτωση της φτώχειας στην ανάπτυξη του εγκεφάλου, εξετάζοντας τον όγκο της λευκής και της φαιάς ουσίας, καθώς και άλλων ζωτικών εγκεφαλικών περιοχών (ιπποκάμπου, αμυγδαλής) σε παιδιά ηλικίας έξι έως 12 ετών. Το βασικό συμπέρασμα ήταν ότι τα πιο φτωχά παιδιά είχαν γενικά μικρότερο όγκο όλων των παραπάνω εγκεφαλικών δομών.
Αυτή η συρρίκνωση του εγκεφάλου μπορεί συχνά να οδηγήσει σε χρόνια προβλήματα, όπως κατάθλιψη, μαθησιακές και μνημονικές δυσκολίες, και μειωμένη αντοχή στο στρες.
Η νέα μελέτη έρχεται να επιβεβαιώσει προηγούμενα επιστημονικά ευρήματα που δείχνουν ότι η φτώχεια αυξάνει τον κίνδυνο για μειωμένες νοητικές επιδόσεις και, κατά συνέπεια, για μειωμένη απόδοση στο σχολείο.
Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά της έρευνας που δείχνει ότι η σωστή ανατροφή και η συναισθηματική υποστήριξη από τους γονείς μπορεί να αποτελέσει ένα αντίβαρο και να αντισταθμίσει εν μέρει την αρνητική επίδραση της φτώχειας.
Στην πιο μειονεκτική και ακατάλληλη θέση, βρίσκονται τα παιδιά που είναι και φτωχά αλλά και δεν έχουν γονείς που τους ανατρέφουν σωστά.
