«Δεν μιλάμε σε αγνώστους» - Εξακολουθεί να είναι μια καλή συμβουλή στα παιδιά;

Ένα από τα πρώτα μαθήματα κοινωνικής ασφάλειας που διδάσκουμε στα παιδιά μας είναι το «μη μιλάτε σε αγνώστους» ή « δεν μιλάμε σε αγνώστους».

Όμως, για τα μικρά παιδιά μπορεί να είναι πραγματικά δύσκολο να ερμηνεύσουν αυτή τη φράση όταν δεν υπάρχει σαφές πλαίσιο.

Ποιος είναι ξένος και ποιος γνωστός; Ο δάσκαλος, ο γιατρός, ο νοσοκόμος, δεν είναι κι αυτοί αρχικά ξένοι; Αλλά και από ποιον μπορούν να ζητήσουν βοήθεια αν τη χρειαστούν;

Έρευνα: 1 στα 2 παιδιά συνομιλεί με αγνώστους στο διαδίκτυο

Αυτά είναι μερικά από τα βασικά ερωτήματα των περισσότερων γονιών.

Πότε μιλάμε σε έναν ξένο και πότε όχι;

Η πρώην ειδικός πράκτορας του FBI και πράκτορας της CIA, Tracy Walder εξηγεί πώς οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές ωστόσο υπάρχει τρόπος τα παιδιά να παραμείνουν ασφαλή και να μην είναι σε σύγχυση.

«Δεν είναι προς το συμφέρον του παιδιού μου ή οποιουδήποτε άλλου παιδιού, να πιστεύει ότι όλοι οι ξένοι είναι κακοί. Οι δάσκαλοι, οι φροντιστές, οι γιατροί, οι αστυνομικοί είναι άνθρωποι, άγνωστοι μεν, αλλά στους οποίους μπορούν να απευθυνθούν αν χρειαστούν βοήθεια. Κι αυτό πρέπει να το γνωρίζει το παιδί», επισημαίνει η Tracy Walder.

Πώς λοιπόν μαθαίνουμε στο παιδί να είναι φιλικό κι όχι να εμπιστεύεται τον άλλον;

«Είναι σημαντικό να διδάξουμε στα παιδιά τη διαφορά μεταξύ κάποιου που γνωρίζουν και μπορούν να εμπιστευτούν και κάποιου που δεν γνωρίζουν και πώς πρέπει να διαφέρουν οι αλληλεπιδράσεις τους. Είναι εντάξει να επιτρέπονται οι συνομιλίες δημόσια, αλλά να δίνετε παραδείγματα από την πραγματική ζωή για το τι πρέπει να γνωρίζουν σχετικά με τη συμπεριφορά και μετά τι να κάνουν», εξηγεί η Reena B. Patel, LEP, BCBA, θετική ψυχολόγος.

Για τα μικρότερα παιδιά που μπορεί να μην είναι τόσο διαισθητικά, θα πρέπει οι γονείς – σύμφωνα με την ίδια – να είναι παρατηρητικοί. «Ναι, μπορεί να φοβόμαστε ότι πρέπει να κάνουμε «μικρές κουβέντες» με αγνώστους επειδή το παιδί μας τυχαίνει να τους μιλάει αλλά μπορούμε να αξιοποιήσουμε την ευκαιρία για να παρατηρήσουμε περισσότερα παρά να ασχοληθούμε», εξηγεί η Reena B. Patel.

Μάλιστα παραθέτει μερικούς βασικούς κανόνες για να βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά έχουν κατανοήσει την έννοια «δεν μιλάμε σε αγνώστους».

Πώς το παιδί θα μάθει να προστατεύει τον εαυτό του από αγνώστους

«Είναι σημαντικό να διδάξουμε ότι οι ενήλικες δεν ζητούν βοήθεια από τα παιδιά κι ότι τα παιδιά δεν πρέπει ποτέ να ακολουθούν τους ενήλικες εάν ζητούν να τους δείξουν κάτι χωρίς να έρθει μαζί τους και ο γονέας/κηδεμόνας του».

Εξίσου σημαντικό είναι να εξηγείτε στο παιδί, ποιος ή ποια είναι αυτή που του μίλησε στο πάρκο, το σούπερ μάρκετ, στην παιδική χαρά ( πάντα υπό την παρουσία σας).

Το να διδάσκετε στα παιδιά καλούς τρόπους είναι προφανώς σημαντικό αλλά είναι επίσης σημαντικό να ξέρουν ότι δεν απαιτείται να μιλήσουν σε κάποιον ειδικά αν δεν τον γνωρίζουν.

«Πάντα να υπενθυμίζετε στα παιδιά ότι μπορούν να φύγουν και πως δεν χρειάζεται να συνεχίσουν τη συζήτηση εάν νιώθουν άβολα», προσθέτει η ψυχολόγος.

Πώς θα μάθει ένα παιδί να αποφεύγει τους αγνώστους: Το βίντεο που πρέπει να δουν όλοι οι γονείς

Τι να συμβουλεύετε συνεχώς στα παιδιά σας

• «Σε περίπτωση που δεν βλέπεις τη μαμά ή τον μπαμπά (ή όποιον ενήλικα είσαι μαζί) μείνε σταθερός/ή στη θέση σου! Θα σε ψάχνουν σίγουρα κι αν κινείσαι δεν θα μπορούν να σε βρουν».
• «Φώναξε δυνατά ή κάνε φασαρία με όποιον τρόπο μπορείς προκειμένου να μαζευτεί κόσμος και να σε βοηθήσει. Εάν κάποιο άτομο προσπαθήσει να σε πάρει μαζί του κάπου ή σε ακολουθεί, γρήγορα φύγε και φώναξε: «Αυτό το άτομο δεν είναι η μητέρα/ πατέρας/ κηδεμόνας μου».
• «Μην ακολουθήσεις κανένα/καμία, ιδίως άτομα που δεν ξέρεις, ακόμα και αν αυτά σου πουν ότι ξέρουν τη μαμά και τον μπαμπά. Ζήτα βοήθεια, όχι από ένα άτομο, αλλά από πολλά ταυτόχρονα. Βρες έναν άνθρωπο που καταλαβαίνεις ότι εργάζεται στον χώρο που βρίσκεσαι».
• «Οι αστυνομικοί δεν δουλεύουν μόνο για να οδηγούν κάποιον/α στη φυλακή. Δουλεύουν και για να βοηθούν τα παιδιά. Μπορείς να τους εμπιστευτείς».
• «Προσπάθησε να θυμάσαι τη διεύθυνσή σου και κάποιο τηλέφωνο των δικών σου ανθρώπων (γονείς/κηδεμόνες). Είναι καλό να μην το κρατάς επάνω σου με κάποιον τρόπο για λόγους ασφαλείας».
• «Πάντα να συζητάς με τους γονείς σου πριν πας κάπου, πριν δεχτείς κάτι ή πριν ακολουθήσεις κάποιον/α και μπορείς να έχεις ένα κοινό σημείο συνάντησης με την οικογένειά σου στους εξωτερικούς χώρους».
• «Πάντα να λες στους γονείς σου πού είσαι και να το λες και σε έναν φίλο σου».
• «Μην αλλάζεις τη διαδρομή σου προς και από το σχολείο και μη φεύγεις νωρίτερα από το σχολείο αν δεν έχεις ενημερώσει τους δικούς σου».
• «Πάντα έχεις δικαίωμα να πεις ΟΧΙ σε ό, τι σε τρομάζει, σε φοβίζει ή σε κάνει να αισθάνεσαι άβολα».
• «Μυστικά που σε κάνουν να ντρέπεσαι, να φοβάσαι και να μην μπορείς να κοιμηθείς τα βράδια, δεν υπάρχουν. Μυστικά από τη μαμά, τον μπαμπά ή κάποιον/κάποια εκπαιδευτικό σου, δεν υπάρχουν».