Ένα γράμμα αφιερωμένο στη μητέρα!
«Μανούλα Χρόνια Πολλά! Σήμερα είναι η μέρα σου! Ή μάλλον λάθος. Η δικιά σου μέρα πρέπει να γιορτάζεται κάθε μέρα.
Είσαι ο άνθρωπος που μου χάρισες τη ζωή. Μου έδωσες τα μάτια για να βλέπω, τα αυτιά για να ακούω, τη μύτη για να μυρίζω. Να γεύομαι τη χαρά της ζωής. Εάν δεν ήσουν εσύ, τίποτα απ΄ όλα αυτά δεν θα έκανα. Μου έδωσες την καρδιά για να αγαπώ. Να αισθάνομαι. Κάθε μέρα δίνω τον αγώνα μου κι έχω εσένα στο πλευρό μου. Είσαι πάντα εκεί για μένα. Σε ό,τι χρειαστώ. Βάζεις εμένα πρώτα και μετά όλους τους άλλους, ακόμη και τον εαυτό σου, τον μπαμπά, τους γονείς σου. Είμαστε δεμένοι από την αρχή κιόλας της γέννησής μου. Μόνο φωτογραφίες έχω από εκείνες τις στιγμές. Είναι όμως καταγεγραμμένες μέσα μου. Η αγάπη που νιώθουμε ο ένας για τον άλλον είναι δυνατή. Κανείς δεν μπορεί να μπει ανάμεσά της. Δεν τελειώνει ποτέ. Ίσα ίσα δυναμώνει. Όσο περνούν τα χρόνια. Θυμάμαι τότε που ήμουν μικρό παιδάκι. Οι μνήμες μπορεί να έχουν ξεθωριάσει αλλά κάποια πράγματα είναι χαραγμένα στην καρδιά μου. Τα πρώτα μου γενέθλια. Κι όμως ναι. Θυμάμαι αμυδρά κάποιες στιγμές. Η πρώτη μου μέρα στο σχολείο. Ήσουν εσύ δίπλα μου. Μαζί διαβάζαμε. Θυμάσαι; Τι λέω. Πώς να μην θυμάσαι. Οι μανούλες όλα τα θυμούνται. Όπως κι εμείς τα παιδιά. Ήσουν δίπλα μου όταν αρρώστησα κι ήμουν στο κρεβάτι. Ένα κρύωμα ήταν. Κι όμως εσύ ξάγρυπνη μου κρατούσες όλη νύχτα το χέρι για να κοιμηθώ. Μου έλεγες: «Δεν έχεις τίποτα να φοβάσαι. Είμαι εγώ εδώ». Μου έδινες δύναμη σε όλα. Μανούλα σ' αγαπώ. Αυτή η λέξη αν και μικρή έχει μεγάλη σημασία. Το ξέρεις. Όπως κι εσύ με αγαπάς. Είμαι τυχερή που σε έχω δίπλα μου. Που αισθάνεσαι τα πάντα για μένα. Αισθάνεσαι όταν είμαι χαρούμενη, αισθάνεσαι όταν είμαι στενοχωρημένη, αισθάνεσαι όταν είμαι ευτυχισμένη. Ο ρόλος της μητέρας είναι ο πιο δύσκολος και ο πιο υπεύθυνος. Κι εσύ είσαι η καλύτερη μανούλα όλου του κόσμου. Σ' αγαπώ πολύ»
Ένα γράμμα για εσάς από τις συντάκτριες του mothersblog. Να χαίρεστε τις μανούλες σας!