16χρονοι συμμετέχουν «με το σπαθί τους» στο Θερινό Σχολείο Νανοτεχνολογίας της Θεσσαλονίκης
Μέχρι πέρυσι, το θερινό σχολείο νανοτεχνολογίας, που διοργανώνεται στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο του επιστημονικού πολυγεγονότος "Nanotexnology", δεν δεχόταν ανήλικους μαθητές στις τάξεις του.
Αν όμως οι διοργανωτές του είχαν στο μυαλό τους ένα συγκεκριμένο ηλικιακό φάσμα για τους συμμετέχοντες, μια 16χρονη από την Λάρισα... είχε άλλη άποψη.
Έτσι, ο καθηγητής Σέργιος Λογοθετίδης, διευθυντής του εργαστηρίου Νανοτεχνολογίας του ΑΠΘ (LTFN) και πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής του Nanotexnology έλαβε κάποια ημέρα ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, στο οποίο δεν μπορούσε να πει «όχι».
Το μήνυμα προερχόταν από την 16χρονη Αγάθη, που ζητούσε να συμμετάσχει στο θερινό σχολείο νανοτεχνολογίας και, παρότι τόσο νεαρή, το βιογραφικό της ήταν τέτοιο, που δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να της αρνηθεί τη συμμετοχή. Με αυτόν τον τρόπο, χάρη στην Αγάθη, άνοιξε πέρυσι ο δρόμος για τη συμμετοχή ενός μικρού αριθμού μαθητών των τελευταίων τάξεων του Λυκείου, στο θερινό σχολείο, που φέτος διοργανώνεται για όγδοη φορά στη Θεσσαλονίκη.
Το 17χρονο πια κορίτσι, που έχει ήδη παρακολουθήσει μαθήματα εισαγωγής στις νευροεπιστήμες ως «επισκέπτρια» σε πανεπιστήμιο, έχει κάνει πειράματα με τομές στον εγκέφαλο ποντικιών και έχει παρακολουθήσει το πανελλήνιο συνέδριο βιοεπιστημών, βρίσκεται και φέτος στη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να παρακολουθήσει τις παραδόσεις του Θερινού Σχολείου, το οποίο άνοιξε φέτος στις 5 Ιουλίου κι έχει υποδεχτεί συνολικά τέσσερις ανήλικους μαθητές.
Συναντήσαμε την Αγάθη Γκουνιαρούδη και τη συνομήλικη φίλη της, Νικολέτα Δαπόντε, που επίσης παρακολουθεί τα μαθήματα, σε μια από τις εκδηλώσεις της Nanotexnology. Το σχεδόν αυθόρμητο ερώτημα «τι οδηγεί ένα 16χρονο παιδί να επιδιώξει τη συμμετοχή του σε μια διοργάνωση για τη νανοτεχνολογία», απαντήθηκε άμεσα... χωρίς λόγια, μέσα από την αποφασιστικότητά των δύο κοριτσιών, σε ό,τι αφορά τον επαγγελματικό δρόμο που θέλουν να ακολουθήσουν. Παρότι δεν έχουν ακόμη δώσει τις πανελλήνιες εξετάσεις, είναι σίγουρες για «αυτό που θέλουν να κάνουν στη ζωή τους». Και εξίσου βέβαιες ότι, αν μπορέσουν, θέλουν να εργαστούν και να ζήσουν στην Ελλάδα.
«Κάτι σαν μεταπτυχιακό χωρίς πτυχίο»
Όπως λέει η Νικολέτα, μέχρι την Παρασκευή 4 Ιουλίου παρακολουθούσαν μαθήματα για τις πανελλήνιες και το Σάββατο ...βρέθηκαν να ακούν παραδόσεις για τη νανοτεχνολογία , «κάτι σαν να εξασφαλίσαμε μεταπτυχιακό χωρίς πτυχίο», συμπληρώνει η Αγάθη.
«Με ενδιαφέρουν η νευρολογία, οι νευροεπιστήμες και ειδικά η νανοϊατρική, σε ό,τι αφορά τον εγκέφαλο. [...]Θέλω να αποκτήσω τα εφόδια για να αποφασίσω πιο συγκεκριμένα τι θέλω να κάνω στο μέλλον, σε σχέση με την ιατρική. Θέλω να δω ό,τι μπορώ να δω, από τώρα», σημειώνει η Αγάθη, που αρχικά σκεφτόταν να σπουδάσει στο Πολυτεχνείο, αλλά τελικά την κέρδισε η ιατρική.
Σκέφτεται να σπουδάσει στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό; «Πτυχίο εδώ, μεταπτυχιακό έξω [...] Στο εξωτερικό υπάρχει μεγάλη εκτίμηση για τους ανθρώπους με ελληνικά πτυχία, γιατί θεωρείται ότι έχουν περισσότερες γνώσεις και κυρίως ότι διαθέτουν γενική παιδεία», εξηγεί η 17χρονη μαθήτρια του σχολείου Μπακογιάννη στη Λάρισα.
Αποφασισμένη και σίγουρη ότι θέλει να σπουδάσει ιατρική εμφανίζεται και η Νικολέτα, η οποία -όπως λέει- βρήκε ιδιαίτερα ενδιαφέροντα τα μαθήματα του Θερινού Σχολείου Νανοτεχνολογίας. «Ήθελα να δω [...]το μέλλον των επιστημών, τη νανοτεχνολογία. Κι αν μου κινούσε το ενδιαφέρον, να διαπιστώσω αν θα μπορούσα να το ακολουθήσω στο μέλλον, με την ιατρική. 'Ακουσα πολύ καλές ομιλίες εδώ και κυρίως συναναστράφηκα ανθρώπους αποφασισμένους σε σχέση με αυτό που κάνουν. Η νανοϊατρική είναι ένα αντικείμενο δύσκολο μεν, αλλά με προοπτική και ενδιαφέρον», επισημαίνει, ενώ προσθέτει ότι δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να φύγει στο εξωτερικό, αλλά θα ήθελε να περάσει στην Ελλάδα.
Οι νεαροί μαθητές παρακολουθούν τα απαιτητικά μαθήματα του θερινού σχολείου στην αγγλική γλώσσα, αλλά ...είναι μαθημένοι στα δύσκολα. Ο νεαρός Χρήστος Παπαχρήστος, από το διεθνές σχολείο του Αμερικανικού Κολεγίου Θεσσαλονίκης, ήδη από το προηγούμενο καλοκαίρι συμμετείχε σε θερινό πρόγραμμα αμερικανικού κολεγίου. Φέτος παρακολουθεί το τμήμα των οργανικών ηλεκτρονικών του Θερινού Σχολείου Θεσσαλονίκης. Ο δικός του προσανατολισμός είναι η μηχανολογία.
75 μαθητές από 35 χώρες
Το Θερινό σχολείο έχει φέτος συνολικά 75 μαθητές, όπως εξηγεί ο Δρ Χριστόφορος Γραβαλίδης, υπεύθυνος για τη λειτουργία του. Όπως προσθέτει, τα μαθήματα είναι μεν σχεδιασμένα για φοιτητές πανεπιστημίου, αλλά τα τέσσερα παιδιά τα παρακολουθούν κανονικά, παρότι ενίοτε τους φαίνονται κάπως δύσκολα, πράγμα καθόλα φυσιολογικό.
Πρόκειται, όπως λέει, για παιδιά με μεγάλο ενδιαφέρον για το αντικείμενο και με πολύ καλές επιδόσεις. Οι παρουσιάσεις των θεμάτων που τούς γίνονται είναι πολύ παραστατικές, ενώ κορυφαίοι στον κλάδο ομιλητές τους εξηγούν πώς λειτουργεί η νανοτεχνολογία και πώς συμπεριφέρεται ένα υλικό, ενώ στη συνέχεια μπορούν να θέσουν τα ερωτήματα και τις απορίες τους σε καθηγητές διάφορων ειδικοτήτων.
Πέραν των τεσσάρων ανηλίκων, στο Σχολείο συμμετέχουν σπουδαστές από 35 χώρες ανά τον κόσμο (Ευρώπη, Ασία, Αμερική), οι οποίοι έχουν -μεταξύ άλλων- τη δυνατότητα να δουν στην πράξη πώς γίνεται μια εκτύπωση οργανικής διάταξης, αλλά και να παρακολουθήσουν επιδείξεις μετρήσεων σε ατομικό μικροσκόπιο. Ιδιαίτερα καλή είναι η συνεργασία της ελληνικής πλευράς με το Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας, το οποίο -σύμφωνα με τον κ. Γραβαλίδη- κάθε χρόνο στέλνει στη Θεσσαλονίκη τουλάχιστον 10-15 φοιτητές του.