5 λόγοι που τα παραμύθια είναι οι καλύτεροι σύντροφοι των παιδιών μας!
«Κοκκινοσκουφίτσα», «Παπουτσωμένος γάτος», «Χιονάτη», «Η πεντάμορφή και το τέρας» και η λίστα δεν έχει τέλος. Τα αγαπημένα μας παραμύθια είναι πολλά, μας φέρνουν μνήμες του παρελθόντος και φυσικά ανυπομονούμε να τα πούμε στα μικρά μας αγγελούδια.
Έχετε σκεφτεί όμως ποτέ ποια είναι η ουσιαστική συμβολή τους στην ανάπτυξη του παιδιού μας; Πως αυτές οι φαινομενικά απλές ιστορίες έχουν και την ικανότητα να το επηρεάζουν εκτός από το να το χαλαρώνουν και να το νανουρίζουν; Διαβάστε παρακάτω 5 λόγους που εξηγούν γιατί τα παραμύθια είναι οι καλύτεροι σύντροφοι στο μεγάλωμα των παιδιών μας.
1.Δύσκολα ζητήματα. Τα παραμύθια είναι ο κατάλληλος τρόπος να εξηγήσουμε με απλά λόγια στα παιδιά μας ιδιαίτερα ζητήματα όπως αυτό του θανάτου, του πένθους αλλά και της κακίας ή το διαζύγιο. Αν έχετε αναρωτηθεί γιατί τα παραμύθια πρέπει να πραγματεύονται τέτοιες έννοιες αυτό γίνεται για να προετοιμάζουμε το παιδί ότι ο κόσμος που τον φέραμε δυστυχώς δεν είναι τόσο αγγελικά πλασμένος. Επειδή όμως μιλάμε για παιδιά το happy end των παραμυθιών είναι απαραίτητο για να ευχαριστηθούν.
2.Επίγνωση συναισθημάτων. Μέσα από τους αγαπημένους τους ήρωες το αγγελούδι μας μαθαίνει πως να αναγνωρίζει τα συναισθήματά τους και να τα εκφράζει. Οι ήρωες του είναι πρώτοι χαρακτήρες που μπορεί να παρατηρήσει τη δράση του και του διδάσκουν πως πρέπει να εκφραζόμαστε και να μην φοβόμαστε τι νιώθουμε, ακόμα και όταν αυτό μοιάζει λάθος. Σημαντικό είναι ότι συμπεριφορές που αναγνωρίσει και πολλές φορές θέλει να μιμηθεί παρουσιάζονται με ένα τρόπο ότι κατευθυνητικό, όπως πολλές φορές γίνεται όταν προσπαθούμε να τον πείσουμε για κάτι εμείς οι γονείς.
3.Κοινωνικά θέματα. Έννοιες όπως ελευθερία, ρατσισμός, προκαταλήψεις και όρια είναι πολύ δύσκολο να κατανοηθούν από παιδιά 2, 3 αλλά ακόμα και 5 ετών. Τα παραδείγματα των παραμυθιών -ειδικά τα πιο σύγχρονα- βοηθούν το παιδί να ερμηνεύσει τον κόσμο που ζει και εμάς να του μεταφέρουμε κοινωνικές ευαισθησίες που του είναι απαραίτητες.
4.Ευκαιρία για κριτική. Ειδικά για παιδιά λιγότερο εσωστρεφή και λιγότερα εκδηλωτικά αυτές οι ιστορίες εξαιτίας της οικειότητας που του προκαλούν με τον καιρό τους δίνουν την δυνατότητα να κρίνουν και να εκφράζουν τη διαφωνία τους. Η απόρριψη ενός παραμυθιού, το τρόμος που μπορεί να προκαλεί ή ακόμα και η θετική του αποχοδή είναι για εμάς πολυτιμές πληροφορίες για να καταλάβουμε την ψυχοσύνθεση του παιδιού μας και να δούμε τον κόσμο με τα μάτια τους.
5.Επικοινωνία. Ο χρόνος που περνάμε με τα παιδιά μας είναι πάντα ανεκτίμητος αλλά ειδικά η ώρα του παραμυθιού είνα ευκαιρία για συναισθηματικό δέσιμο. Το παιδί περιμένει εκείνη την ώρα για ατου αφοσιωθούμε, χωρίς να έχουμε στο μυαλό μας δουλειές και υποχρεώσεις και συνάμα να ζήσουμε μαζί την μοναδική εμπειρία της αφήγησης.
