Χρίστος Βασιλόπουλος: «Είσαι η κινητήριος δύναμή που με έμαθε να παλεύω»

ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΒΙΤΣΑ

«ΜΑΜΑ μου,

Κάθε φορά που βρίσκω την ευκαιρία να σου δείξω την απεριόριστη αγάπη μου είμαι πολύ ευτυχισμένος. Για εμένα είσαι πάντα η ΜΑΜΑ μου -όσο φλορίστικο μαμαδίστικο και κοινότοπο ακούγεται. Δεν ξεχνώ ποτέ τι πέρασες για να με μεγαλώσεις. Ίσως η απόστασή μας, κάνει το συναίσθημα μεγαλύτερο, όμως να ξέρεις πως έχω στο μυαλό μου συνεχώς τις στιγμές μας. Είσαι μέσα μου. Γνωρίζω πως σε κάνω να τρομάζεις με τις τρέλες μου. Τι υπέροχο παράλληλα όμως συναίσθημα... Μου δείχνει πόσο μ' αγαπάς... Ακόμα και με τις τρέλες που κάνω τώρα σαν μεγάλο παιδί... Μου λείπεις πάρα πολύ ΜΑΜΑ. Αν μπορούσα να διακτινιστώ -να έρθω να σε πάρω αγκαλιά και να σου δώσω αμέτρητα φιλιά- να ξέρεις πως θα το έκανα κάθε βράδυ. Γιατί είσαι ένας από τους λόγους που το παιδί από το Νέο Κόσμο έφτασε στην Αμερική! Είσαι η κινητήριος δύναμη που με έμαθε να παλεύω με ό,τι έχω, γιατί πάλεψες στη ζωή σου και τα κατάφερες. Κάθε φορά που δείχνω να λυγίζω, σκέπτομαι τις πρώτες αναμνήσεις της πισίνας που με πήγαινες όταν ήμουν έξι χρονών. Με έβαζες με το ζόρι στο ταξί και εγώ έκλαιγα και σου έλεγα «Γιατί μου το κάνεις αυτό»; Πόσο σ' αγαπώ που μου το έκανες ΜΑΜΑ... Πόσο σ' ευγνωμονώ για όσες... αγγαρείες μ' έβαζες να κάνω. Τώρα σκέπτομαι πόσο μου έχουν χρησιμεύσει. Χαίρομαι που δεν είμαι ένας αγνώμων γιος που θεωρεί τη ΜΑΜΑ του δεδομένη, γιατί αυτή η αγάπη δεν αντικαθίσταται με τίποτα. Έχω βγει απ' τα σπλάχνα σου και αυτό δίνει άλλη διάσταση στη σχέση. Ξέρω πως αυτή την στιγμή αν φωνάξω ΜΑΜΑ απ' εδώ θα μ' ακούσεις. Γιατί είμαστε ένα!

Σ' ΑΓΑΠΩ!»