Πώς εξηγούμε στους εφήβους την αξία των βουλευτικών εκλογών!
Αρκετοί γονείς θεωρούν ότι τα παιδιά τους απέχουν από το τι γίνεται στα δημόσια δρώμενα, στη πολιτική και γενικότερα στη χώρα. Και εν μέρει έχουν δίκιο. Ο έφηβος βρίσκεται περισσότερο στο δικό του κόσμο, προτιμά την παρέα των συνομηλίκων και έχει τις δικές του ανησυχίες.
Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν γνωρίζει τι γίνεται γύρω του. Ακούει, ενημερώνεται, καταλαβαίνει και εισπράττει τον αρνητισμό γύρω από τις οικονομικές εξελίξεις. Έχει δει τους γονείς του πως αντιδρούν και πως λειτουργούν στην καθημερινότητα, πως τα βγάζουν πέρα οικονομικά ή αν δυσκολεύονται. Τους ακούει να μιλάνε μεταξύ τους ή με φίλους τους, για το αν ανήκουν στη μία ή στην άλλη πολιτική παράταξη, αν είναι ευχαριστημένοι από αυτούς που ψήφισαν, για το πώς θα αντεπεξέλθουν στις καθημερινές απαιτήσεις.
Εξάλλου, ας μην ξεχνάμε ότι ο έφηβος δεν βρίσκεται μακριά από την ώρα που θα χρειαστεί να πάρει αποφάσεις για την μελλοντική του ζωή: τι θα σπουδάσει, που θα σπουδάσει, αν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα σε περίπτωση που χρειαστεί να πάει σε άλλη πόλη ή και άλλη χώρα ακόμα, αν θα βρει δουλειά αργότερα καθώς η ανεργία βρίσκεται στα ύψη ή αν θα χρειαστεί να μεταναστεύσει... Ο έφηβος δεν βρίσκεται λοιπόν έξω από τα πολιτικά τεκταινόμενα της χώρας μας.
Συμμετέχει και εκείνος με τα δικά του άγχη και φόβους, αντιλαμβάνεται τη σημερινή πραγματικότητα, "ψάχνεται", ίσως όχι τόσο όσο θα "ψαχνόταν" αν βρισκόταν σε ηλικία που ψήφιζε, αν και συχνά βλέπουμε να είναι πιο ένθερμος σε σχέση με τους ψηφοφόρους, καθώς λειτουργεί πιο αυθόρμητα και παρορμητικά πολλές φορές, καθώς το συναίσθημα "βράζει" μέσα του και οι εκδηλώσεις του είναι πολύ πιο "ζωντανές".
Ας έχουν λοιπόν στο μυαλό τους οι γονείς, ότι τα παιδιά τους είναι δέκτες των όσων συμβαίνουν γύρω τους, πληροφορίες παίρνουν και ανταλλάσσουν και μέσα από το σχολείο, αλλά και μέσα από τα μέσα δικτύωσης όπου σήμερα το κινητό για παράδειγμα με την εύκολη πρόσβαση στο διαδίκτυο είναι η ...προέκτασή τους! Ο γονιός περνάει στο παιδί του μαζί με τις ηθικές αξίες και τους κώδικες συνήθως και τις πολιτικές του πεποιθήσεις και μάλιστα, χωρίς να το καταλαβαίνει κανείς από τις δύο πλευρές.
Ας νιώθει ελεύθερος λοιπόν να μιλήσει ο γονιός για τις εκλογές και την αξία τους, καθώς έχουν γίνει τόσοι αγώνες για να έχουμε σήμερα όλοι ισότιμα, ανεξαιρέτως του φύλου, του χρώματος και της κοινωνικής τάξης το δικαίωμα της ψήφου. Ας εμπνεύσει στο παιδί του έναν ώριμο διάλογο για το πώς μπορούμε ως πολίτες να έχουμε μία ενεργητική στάση με καλύτερες προοπτικές για το αύριο. Ας εξηγήσει το πώς λειτουργεί η Βουλή των Ελλήνων, το Σύνταγμα, οι νόμοι.
Ας το κάνει να νιώσει "σημαντικό" που σε λίγο καιρό θα μπορεί και το ίδιο να ψηφίσει και να εκλέξει ανθρώπους που εκείνο θα κρίνει ότι είναι άξιοι, τίμιοι και ικανοί για την εξέλιξη και την πορεία της χώρας μας. Ας το προτρέψει να ενημερωθεί και να "φτιάξει" τη δική του άποψη για όλες τις πολιτικές παρατάξεις, ακόμα και για αυτές που ο γονιός θεωρεί ότι είναι αντίθετες από τις δική του πολιτική ιδεολογία.
Μπορεί να είμαστε απογοητευμένοι από τις οικονομικές εξελίξεις στη χώρα μας αλλά ας μην ισοπεδώνουμε τα πάντα. Το τι θα ψηφίσει ο καθένας είναι δικό του θέμα, κρίνει σύμφωνα με αυτό που ο ίδιος αισθάνεται και νομίζει, άσχετα αν κρίνει σωστά ή λάθος. Το να μειώνουμε όμως την αξία των εκλογών όπου τόσοι και τόσοι αγώνες έγιναν για να μπορούμε να ψηφίζουμε ελεύθερα, είναι εγκληματικό, καθώς σκοτώνουμε την ίδια την έκφραση του λόγου και της ελευθερίας, τα ίδια τα δικαιώματά μας.
Μαρίνα Μόσχα
Ψυχοθεραπεύτρια, Συνεργάτης του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας του Θάνου Ασκητή
Κάντε τις ερωτήσεις σας στην Ψυχοθεραπεύτρια της σελίδας μας εδώ!