«Το παιδί μου φοβάται να κολυμπήσει. Τι μπορώ να κάνω για να το βοηθήσω; »

Τι μπορούμε να κάνουμε όμως όταν τελικά βρεθούμε στη θάλασσα που τόσο πολύ αναζητάμε να αφεθούμε στην αγκαλιά της αλλά το μικρό βλαστάρι μας χαλάει τα σχέδια και φοβάται να κολυμπήσει; Τι μπορούμε να κάνουμε ως γονείς;

Πρώτα από όλα, καλό είναι να γνωρίζουμε ότι αυτή η άρνηση του παιδιού είναι παροδική και δεν θα επηρεάσει τη ζωή του στο μέλλον. Αντίθετα το γνωστό σε αρκετούς «να σε ρίξω» στο νερό μπορεί να γίνει μία τραυματική εμπειρία και το παιδί να μισήσει ή να φοβηθεί και να αποφεύγει πραγματικά την θάλασσα. Το πρόβλημα λοιπόν δημιουργείται όταν οι γονείς δεν έχουν την απαιτούμενη υπομονή και προσπαθούν με το ζόρι να μάθουν στο παιδί κάτι που του φαίνεται άγνωστο και απειλητικό.

Ο πιο ασφαλής και σίγουρος τρόπος είναι η υπομονή και η βαθμιαία εξοικείωση με το υγρό στοιχείο. Ο σεβασμός σε ένα συναίσθημα, μια συμπεριφορά που εκφράζει το παιδί και αποζητά από τους γονείς να της δώσουν χώρο και νόημα. Δεν χρειάζεται εξαναγκασμός αλλά βοήθεια. Αν οι γονείς κοροϊδέψουν την φοβία ή σχολιάσουν: «δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι» το παιδί πιθανόν να νιώσει άσχημα αλλά και ντροπή που φοβάται! Η εναλλακτική πρόταση βοηθά πιο πολύ: «εντάξει, αφού δεν θέλεις, μπορούμε να κάτσουμε έξω-έξω στη θάλασσα και να παίξουμε με τα κουβαδάκια σου». Επίσης, χρήσιμο είναι να αφήσουν το παιδί να κρατάει την απόσταση ασφαλείας από το νερό που εκείνο επιθυμεί. Έτσι παίρνει το μήνυμα ότι οι γονείς το καταλαβαίνουν, το στηρίζουν και ενισχύεται η εμπιστοσύνη. Σταδιακά, πιθανόν να ζητήσει να συμμετέχει κι εκείνο σε παιχνίδια δίπλα στο κύμα. Καλό είναι και τότε οι γονείς να το αφήσουν να οδηγεί εκείνο το παιχνίδι, να μην «ξεθαρρέψουν» και το πιέσουν.

Μπορείτε πάντα να προτείνετε: «θέλεις να πάμε λίγο πιο μέσα μαζί; Να σου κρατά η μαμά/ο μπαμπάς το χέρι;» και να αφήσουν το παιδί να αποφασίσει. Έτσι η αποφόρτιση γίνεται βήμα-βήμα, κι όταν το παιδάκι είναι έτοιμο θα απολαύσει τη θάλασσα και τα παιχνίδια της με ασφάλεια. Επίσης αντικείμενα «σωσίβια», όπως σανίδες, είναι βοηθητικά προκειμένου το παιδί να αισθανθεί ασφάλεια, καθώς και παιχνίδια με το νερό που επισπεύδουν την εξοικείωσή του.

Υπάρχει η περίπτωση να μη θελήσει να μπει καθόλου στη θάλασσα όλη την περίοδο των διακοπών σας. Δεν υπάρχει λόγος κάτι τέτοιο να σας στεναχωρεί. Αν δε μπει φέτος, θα μπει του χρόνου και αν δε μπει ούτε και του χρόνου, υπάρχει πάντα το επόμενο καλοκαίρι.

Επειδή όμως, οι γονείς δεν είναι πάντοτε οι καλύτεροι δάσκαλοι κολύμβησης για τα παιδιά τους, υπάρχει και η εναλλακτική των μαθημάτων κολύμβησης. Βέβαια, αν φοβάται πολύ ή νιώθει νευρικό γύρω από το νερό, μπορεί να μην κατορθώσει να αποδώσει σε μια μεγάλη τάξη, αλλά να τα πάει καλά με έναν δάσκαλο που θα μαθαίνει κολύμπι σε λίγα παιδιά. Φροντίστε επίσης να ενημερώσετε τον δάσκαλο για τους φόβους του παιδιού, καθώς και να κάθεστε σε σημείο όπου εκείνο θα σας βλέπει ενόσω κάνει μάθημα για να νιώθει ασφαλές.

Να θυμάστε πως το κολύμπι και το παιχνίδι στη θάλασσα είναι διασκεδαστικό και δεν πρέπει να επιβάλετε. Το κάθε παιδί θέλει το χρόνο του να προσαρμοστεί, να πειραματιστεί και να εξερευνήσει!

Τέλος, μην συγκρίνετε το παιδί σας με το μεγαλύτερο αδελφάκι του που μπορεί να του άρεσε πολύ το νερό και το κολύμπι ή μα άλλα παιδάκια. Εσάς θα σας άρεσε να σας λένε ότι ο γείτονας το κάνει καλύτερα από εσάς; Τα παιδιά σας θα κολυμπήσουν όταν θα είναι έτοιμα και μόνο όταν είναι έτοιμα θα μπορούν να τ' απολαύσουν...

Μαρίνα Μόσχα
Ψυχοθεραπεύτρια, Συνεργάτης του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας του Θάνου Ασκητή

Κάντε τις ερωτήσεις σας στην Ψυχοθεραπεύτρια της σελίδας μας εδώ!