Όταν τα παιδιά στέλνουν γράμματα στους γονείς τους από την κατασκήνωση! Θα ξεκαρδιστείτε! (εικόνες)

Η κατασκήνωση είναι μία μοναδική εμπειρία για τα παιδιά. Κάνουν νέες φιλίες, αποκτούν αυτοπεποίθηση και για πρώτη φορά πρέπει να αντεπεξέλθουν στην καθημερινότητα μόνα τους, μακριά από την ασφάλεια των γονιών τους! Τι γίνεται όμως όταν βρίσκουν λίγο χρόνο και αποτυπώνουν τις εμπειρίες τους σε ένα γράμμα για τους γονείς τους; Οι παρακάτω φωτογραφίες τα λένε όλα!

«Γεια σου μαμά!
Τέσσερις μέρες έμειναν μέχρι να είμαστε πάλι όλοι μαζί! Επίσης, περνάμε ωραία εδώ!
Με αγάπη,
Τζάκσον»

«Στις φωτογραφίες μόνο χαμογελάω και νομίζετε ότι περνάω όμορφα... όμως κάνετε λάθος!»

«Γεια σας,
Το όνομά μου είναι Ζακλίν και είμαι στην κατασκήνωση. Δεν έχω πολυκαταλάβει τι ακριβώς κάνουμε εδώ, αλλά μου αρέσει!»

«Γεια σου μαμά,
Περνάω όμορφα στην κατασκήνωση! Έκανα δεύτερη τρύπα στο αυτί! Μην αγχώνεσαι, δεν έχει μολυνθεί. Με βοήθησαν οι φίλοι μου και μου πάει πολύ! Για αυτό προσπαθώ να φτιάξω μία δελεαστική πρόταση, ώστε να την κρατήσω!

Εάν λοιπόν είμαι κακό κορίτσι, θα τη βγάλω, θα βγάλω το σκουλαρίκι, θα σου το δώσω και δε θα το βάλω ποτέ ξανά. Δε θα γκρινιάζω για τίποτα, το δωμάτιό μου θα είναι πάντα καθαρό και δε θα μαλώνω με τη Μαίρη. Δε θα το φοράω μπροστά στη Τζίτζι, τη Μίμη ή τον παππού. Συγγνώμη που σε την έκανα χωρίς να σε ρωτήσω!

Θα σου εξηγήσω όμως πώς το έκανα γιατί είμαι περήφανη! Πρώτα πήρα μία βελόνα από αυτές που ράβουμε και την απολύμανα. Μετά έκανα ένα σημαδάκι εκεί ακριβώς που ήθελα την τρύπα, δάγκωσα μία πετσέτα, μέτρησα μέχρι το τρία και αυτό ήταν! Και πάλι συγγνώμη! Σε παρακαλώ αποδέξου την πρότασή μου και σου υπόσχομαι ότι δε θα ξανακάνω ποτέ κάτι τέτοιο!»

«Το ενδέκατό μου δόντι! Γιούπι!»

«Αγαπητοί γονείς,
Θα σας γράψω ένα γράμμα σε κώδικα Μόρις! Βασικά αφήστε το καλύτερα! Στείλτε μου ένα δέμα και γράψτε μου! Φιλιά!»