Σοκαριστικό: Δείτε πού κοιμούνται τα προσφυγόπουλα - Κάθε εικόνα και μία ιστορία ζωής (δεύτερο μέρος)

Ο πόλεμος στη Συρία μαίνεται εδώ και πέντε χρόνια και τουλάχιστον περισσότερα από δύο χιλιάδες παιδιά έχουν τραπεί σε φυγή εντός και εκτός των συνόρων της. Αναγκάστηκαν να αφήσουν πίσω τους φίλους τους, τα σπίτια τους και τα κρεβάτια τους.

Ο Μάγκνους Γούενμαν, ο δύο φορές βραβευμένος φωτογράφος, συνάντησε και φωτογράφησε πρόσφυγες τόσο σε προσφυγικά καταλύματα όσο και κατά τη διάρκεια που ταξίδευαν στην Ευρώπη. Μέσα σε αυτές τις φωτογραφίες υπάρχουν και παιδιά. Παιδιά που δείχνουν το πού κοιμούνται τώρα πια, αφού δεν έχουν ούτε σπίτι, ούτε πατρίδα!

Σε συνέχεια του προηγούμενου άρθρου μας (που μπορείτε να δείτε ΕΔΩ), δείτε παρακάτω επτά ακόμη συγκλονιστικές εικόνες και μάθετε την ιστορία που κρύβει το κάθε παιδί.

Juliana, 2 ετών

Σερβία: Η θερμοκρασία αγγίζει τους 34 βαθμούς Κελσίου. Οι μύγες πετούν πάνω από το πρόσωπο της Juliana και καλύπτεται με το παπλωματάκι για να κοιμηθεί λίγο παραπάνω. Μαζί με την οικογένειά της, περπατούσαν δυο μέρες μέχρι να φτάσουν στη Σερβία. Η μαμά της μικρής έχει στρώσει δύο μικρά παπλωματάκια ώστε να εξασφαλίσει έναν «άνετο» ύπνο στο παιδί της.

Ahmed, 6 ετών

Σερβία: Είναι λίγο μετά τα μεσάνυχτα και ο Ahmed έχει αποκοιμηθεί στο γρασίδι. Οι ενήλικες ακόμη είναι ξύπνιοι και συζητούν τρόπους που θα τους εξασφαλίσουν μια ασφαλή πρόσβαση στην Ουγγαρία χωρίς να έρθουν αντιμέτωποι με τις αρχές. Ο Ahmed είναι έξι ετών και κουβαλά μόνος του την τσάντα του στην πλάτη, ενώ ταξιδεύει περπατώντας μαζί με τους συγγενείς του. «Είναι γενναίος αλλά κάποια απογεύματα κλαίει», λέει ο θείος του που έχει αναλάβει την επιμέλειά του μιας και ο πατέρας του σκοτώθηκε πίσω στη Συρία.

Shiraz, 9 ετών

Τουρκία: Η Shiraz, ήταν τριών μηνών όταν διεγνώσθη με πολιομυελίτιδα. Οι γιατροί συμβούλεψαν τότε τους γονείς της να μην χαλάσουν χρήματα σε φάρμακα καθώς δεν είχε ελπίδες επιβίωσης. Η μικρή όμως ζει και η μητέρα ξεσπά σε κλάματα όταν αναφέρει στον φωτογράφο, πώς την τύλιξε σε μια κουβέρτα και την κουβάλησε στα χέρια μέχρι την Τουρκία. Η Shiraz, που δεν μπορεί να μιλήσει, έλαβε ως δώρο ένα ξύλινο κρεβάτι σε έναν προσφυγικό καταυλισμό στην Τουρκία. Εκεί είναι ξαπλωμένη. Μέρα και νύχτα.

Iman, 2 ετών

Ιορδανία: Η Ιμάν, έχει πνευμονία και μια μόλυνση στο στήθος. Αυτή είναι η τρίτη της μέρα στο κρεβάτι του νοσοκομείου. Τις περισσότερες ώρες κοιμάται πια. Φυσιολογικά, είναι ένα χαρούμενο κορίτσι αλλά τώρα είναι κουρασμένη. «Δεν έχει κουράγιο να χαμογελάσει. Έχει κουραστεί. Όταν ήταν καλά έτρεχε και γελούσε», λέει η μαμά της, 19 ετών.

Gulistan, 6 ετών

Τουρκία: Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ στο «κλείνω τα μάτια μου» και το «κοιμάμαι». Αυτό το έμαθε ακόμη και η μικρή Gulistan. Προτιμά απλά να κλείνει τα μάτια της και να προσποιείται ότι κοιμάται παρά να αφήνει τον εαυτό της να κοιμηθεί, καθώς οι εφιάλτες θα αρχίσουν πάλι. «Δεν θέλω να κοιμάμαι εδώ. Προτιμώ να κοιμάμαι στο σπίτι μου», λέει. Της λείπει το μαξιλάρι της, αυτός είναι και ο λόγος που προτιμά να κοιμάται στην αγκαλιά της μαμάς.

Tamam, 5 ετών

Ιορδανία: Η πεντάχρονη Tamam φοβάται το μαξιλάρι της. Κλαίει κάθε βράδυ την ώρα που πρέπει να κοιμηθεί. Από τη μέρα που γεννήθηκε ζει στους δρόμους μαζί με τους γονείς της. Δεν ξέρει ότι το μαξιλάρι είναι κάτι ασφαλές και ότι δεν είναι πηγή κινδύνου!

Esra, 11 ετών, Esma, 8 ετών και Sidra, 6 ετών.

Λίβανος: Όταν η 37χρονη μητέρα βάζει τις τρεις κόρες της για ύπνο βεβαιώνεται ότι τα παιδιά της θα κοιμηθούν ήσυχα και ότι δεν θα υπάρξει κίνδυνος επίθεσης μέσα στη νύχτα. Αυτό που τις έχει στεναχωρήσει περισσότερο από όλα είναι το γεγονός ότι ο πατέρας τους εξαφανίστηκε όταν απήχθη ένα βράδυ καθώς κοιμόταν. «Συχνά ονειρεύομαι τον μπαμπά μου να επιστρέφει και να μας φέρνει γλυκά!», λέει η εξάχρονη Sidra.

Αύριο θα δημοσιεύτει το τρίτο και τελευταίο μέρος των σοκαριστικών ιστοριών αυτών των παιδιών που κοιμούνται στους δρόμους με την ελπίδα να βρεθούν σε ένα μέρος όπου θα είναι ασφαλή.