Πόσο εύκολα αποκαλύπτουν τα παιδιά την κακοποίηση που έχουν υποστεί;
Η διαδικασία της αποκάλυψης της κακοποίησης που έχουν υποστεί τα παιδιά, είναι ιδιαίτερα δυσχερής και περίπλοκη. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τον μικρό αριθμό ανηλίκων θυμάτων που αποφασίζουν να μιλήσουν για την κακοποίησή τους.
Σύμφωνα με έρευνες που έγιναν στις ΗΠΑ για την αποκάλυψη, τα περισσότερα από τα μισά θύματα δεν ανέφεραν ποτέ, κατά τη διάρκεια της ζωής τους, την παραβίαση που υπέστησαν. Μεταγενέστερες έρευνες επιβεβαίωσαν ότι μόνο ένα μικρό ποσοστό των θυματοποιημένων παιδιών γνωστοποιεί τον τραυματικό συμβάν ,συνήθως δε μετά την ενηλικίωσή του.
Συμπερασματικά φαίνεται ότι λιγότερο από ένα στα τέσσερα παιδιά θύματα οδηγείται στην αποκάλυψη της κακοποίησής του.
Το 1983, η μελέτη « The child abuse accommodation syndrome» του ψυχιάτρου Roland Summit, σε αντίθεση με τις μέχρι τότε αντιλήψεις, υποστήριξε ότι η αποκάλυψη της κακοποίησης δεν έχει παθητικό αλλά ενεργητικό χαρακτήρα, καθώς πρόκειται για μία δυναμική πράξη η οποία διέρχεται συγκεκριμένα στάδια . Για πρώτη φορά γίνεται λόγος για την ύπαρξη συνδρόμου.
Οι παράγοντες που επηρεάζουν τη διαδικασία της αποκάλυψης είναι, μεταξύ άλλων, οι :
- Η ηλικία.
- Το φύλο.
- Η σχέση θύτη- θύματος.
- Η εθνικότητα του θύματος.
- Ο φόβος αντιποίνων.
- Το άγχος για την ύπαρξη αρνητικών αντιδράσεων από τους γονείς.
- Το συναίσθημα της συνενοχής και ευθύνης.
