Πώς αντιμετωπίζονται οι κρίσεις πείσματος των παιδιών;

Ειδικά όταν είναι κουρασμένα, γκρινιάζουν, αντιμιλούν, δεν ξέρουν τι θέλουν, κλαίνε, και απαιτούν να γίνει το δικό τους.

Η μαγική λέξη είναι βέβαια υπομονή και ηρεμία από τους γονείς γιατί συνήθως οι φωνές έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα. Όσο δύσκολο κι αν φαντάζει, προσπαθήστε να αντιμετωπίσετε το παιδί σας , που ενδεχομένως είναι εκτός ελέγχου, με πραότητα και χωρίς διάθεση διαπληκτισμού ή τιμωρίας. Δοκιμάστε να του αποσπάσετε την προσοχή την ώρα που κλαίει ή γκρινιάζει με κάτι άλλο, χωρίς να του υποσχεθείτε δώρα ή βόλτες.

Παραμείνετε σταθεροί στον τρόπο αντιμετώπισης, λέγοντας του ότι αν δεν ηρεμήσει δεν μπορείτε να κάνετε κάτι για να το βοηθήσετε.

Συνήθως οι γονείς νοιώθουν άσχημα από την συμπεριφορά του παιδιού τους όταν γίνεται σε δημόσιο χώρο, γι’ αυτό και αντιδρούν θυμωμένα, αρπάζοντας το παιδί για να φύγουν ή απειλώντας το ότι αν πάνε σπίτι "θα δει τι έχει να γίνει". Οι ειδικοί συμβουλεύουν τους γονείς αν μπορούν να μην επηρεάζονται από τον κοινωνικό περίγυρο αλλά να επιδείξουν την απαιτούμενη ψυχραιμία.

Οποιαδήποτε προσπάθεια διαλόγου όταν το παιδί είναι εκτός ελέγχου θα πέσει στο κενό γι αυτό επιλέξτε να του μιλήσετε όταν πλέον θα έχει ηρεμήσει. Να του εξηγήσετε για ποιον λόγο η συμπεριφορά του είναι λάθος, να κατανοήσετε γιατί το παιδί έχει αυτή τη στάση (πώς νιώθει και γιατί) και είτε να βρείτε εναλλακτικές για να το κάνετε να νιώσει καλύτερα είτε να του εξηγήσετε γιατί δεν υπάρχουν εναλλακτικές.

Τι συμβουλεύουν οι ψυχολόγοι τους νέους γονείς:
-Να αρχίσουν να θέτουν όρια στην ηλικία των δύο ετών, προκειμένου να τους διδάξουν πώς να είναι ασφαλή. Ταυτόχρονα, όμως, να τους δίνουν εναλλακτικές στα «όχι» τους και να αφήνουν τα παιδιά να πάρουν πρωτοβουλίες.
-Να έχουν μία συγκεκριμένη, σαφή στάση στους κανόνες και τα όρια που θέτουν.
-Να ακολουθούν και οι δύο γονείς μία κοινή πορεία διαπαιδαγώγησης, να μην είναι ο ένας αυστηρός και ο άλλος να κάνει όλα τα χατίρια.
-Να απευθύνονται στα παιδιά σα να είναι ενήλικες. Να τους μιλούν ήρεμα και ευγενικά. Να μην φωνάζουν, να είναι σίγουροι γι’αυτά που τους λένε, να είναι ψύχραιμοι και να μη δραματοποιούν καταστάσεις.